Κωνσταντίνος Βυζάντιος
Ο Κωνσταντίνος Βυζάντιος ήταν μουσικοδιδάσκαλος της βυζαντινής εκκλησιαστικής μουσικής.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Βυζάντιος ήταν πρωτοψάλτης της Μεγάλης Εκκλησίας και μαθητής του Γεώργιου Κρητικού και του Μανουήλ Πρωτοψάλτη, με τον οποίο έψελνε μαζί ως λαμπαδάριος[1]. Αναδείχτηκε άριστος μελοποιός και διακρίθηκε για την ευστροφία και γλυκύτητα της φωνής του. Μαθητές του ήταν ο Αντώνιος Λαμπαδάριος, Ιωάννης Βυζάντιος, Γεώργιος Ραιδεστινός και Νικόλαος Στογιάννης Λαμπαδάριος.
Έγραψε έργα άξια μελέτης, εξέδωσε «Αναστασιματάριο», το «Αργοσύντομο Δοξαστάριο», δίτομη Ανθολογία της Μουσικής, και άλλα. Από τα μουσουργήματά του διακρίνονται τα αργοσύντομα Χερουβικά που ψάλλονται στις επίσημες εορτές από ικανούς ιεροψάλτες.
Απεβίωσε και ενταφιάστηκε έξω από τη Μονή του Αγίου Γεωργίου του Κρημνού στη Χάλκη στις 30 Ιουλίου 1862, σε ηλικία 85 χρονών.[2]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Θεοδόσιος Β. Γεωργιάδης, Η Νέα Μούσα: Συνοπτική ιστορική και τεχνική μουσική μελέτη, Εν Σταμπουλ, Τύποις Μάρκου Δημητριάδου, 1936.
- Σ. Σάββας, «Βυζάντιος Κωνσταντίνος»,Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τομ.4 (1964) ,σελ.90-91
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη μουσική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |