Κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου Μάρτιος 1950

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δεύτερη κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου
Βασιλευομένη Δημοκρατία
Ημερομηνία σχηματισμού23 Μαρτίου 1950
Ημερομηνία διάλυσης15 Απριλίου 1950
Πρόσωπα και δομές
Αρχηγός ΚράτουςΠαύλος Α΄ της Ελλάδας
Πρόεδρος ΚυβέρνησηςΣοφοκλής Βενιζέλος
Αντιπρόεδρος ΚυβέρνησηςΠαναγιώτης Κανελλόπουλος
Συνολικός αριθμός Μελών21
Συμμετέχοντα κόμματαΚόμμα Φιλελευθέρων
Εθνικόν Ενωτικόν Κόμμα
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμαΚυβέρνηση μειοψηφίας
Ιστορία
ΕκλογέςΕλληνικές βουλευτικές εκλογές 1950
Θητεία νομοθετικού σώματος30 Μαρτίου 1950 - 30 Ιουλίου 1951 Α΄ Κοινοβουλευτική περίοδος[1]
ΠροηγούμενηΚυβέρνηση Ιωάννη Θεοτόκη 1950
ΔιάδοχηΚυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα 1950

Η Κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου Μάρτιος 1950 σχηματίστηκε μετά τις βουλευτικές εκλογές 1950 που διεξήγαγε η προηγούμενη υπηρεσιακή κυβέρνηση.
Οι βουλευτικές εκλογές δεν κατάφεραν να δώσουν την αυτοδυναμία σε κανένα κόμμα, και έτσι ο Βασιλιάς πέρασε στο στάδιο των διερευνητικών εντολών. Ο πρώτος που πήρε την εντολή, ο αρχηγός του πρώτου σε κοινοβουλευτική δύναμη κόμματος, ο Κωνσταντίνος Τσαλδάρης, του Λαϊκού Κόμματος, την κατέθεσε άπρακτος ύστερα από λίγες ημέρες. Ο αρχηγός του δεύτερου σε κοινοβουλευτική δύναμη κόμματος, ο Σοφοκλής Βενιζέλος του Κόμματος Φιλελευθέρων όμως, κατάφερε να αποκτήσει με την ανοχή του Λαϊκού Κόμματος και την συνεργασία του Εθνικού Ενωτικού Κόμματος, του Παναγιώτη Κανελλόπουλου, μια σχετική πλειοψηφία και στις 23 Μαρτίου διορίστηκε Πρωθυπουργός.
Ωστόσο όταν αυτό ο κυβερνητικός συνασπισμός εμφανίστηκε στην Βουλή για να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης, δεν τα κατάφερε, και η κυβέρνηση τελικά παραιτήθηκε. [2]
Το κυβερνητικό της έργο περιορίστηκε στην κύρωση νομοθετημάτων που είχαν μείνει ανολοκλήρωτα από την προηγούμενη κυβέρνηση, όπως η δημιουργία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας (στο οποίο συγχωνεύτηκαν τα τρία στρατιωτικά υπουργεία) και η κύρωση του κανονισμού λειτουργίας του Οργανισμού Αναμορφωτηρίων Μακρονήσου, όπου αναμορφώνονταν χιλιάδες Έλληνες κομμουνιστές.[3]

Άποψη του στρατοπέδου της Μακρονήσου

Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[4]

- παραιτήθηκε στις 3 Απριλίου 1950
- στις 27 Μαρτίου ανέλαβε καθήκοντα μόνιμου υπουργού ο Ευάγγελος Αβέρωφ
  • «Επί των Οικονομικών υπουργός» : Φωκίων Ζαΐμης
  • «Επί των Δημοσίων έργων υπουργός» : Θεόδωρος Χαβίνης
  • «Επί του Οικισμού και Ανοικοδομήσεως υπουργός» : Θεόδωρος Χαβίνης
- αντικαταστάθηκε στις 27 Μαρτίου από τον Ιωάννη Γκλαβάνη
- παραιτήθηκε και αντικαταστάθηκε στις 3 Απριλίου 1950 από τον Σοφοκλή Βενιζέλο
  • «Επί των Στρατιωτικών Υπηρεσιακός υφυπουργός» : Παναγιώτης Καλογερόπουλος
  • «Επί των Ναυτικών υπουργός» : Παναγιώτης Κανελλόπουλος
- παραιτήθηκε και αντικαταστάθηκε στις 3 Απριλίου 1950 από τον Σοφοκλή Βενιζέλο
  • «Επί των Ναυτικών Υπηρεσιακός υφυπουργός» : Περικλής Αντωνόπουλος
  • «Επί της Αεροπορίας υπουργός» : Παναγιώτης Κανελλόπουλος
- παραιτήθηκε και αντικαταστάθηκε στις 3 Απριλίου 1950 από τον Σοφοκλή Βενιζέλο

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ http://www.ipet.gr/vouli/periodoi.html#6
  2. ↑ Ανδρέας Γ. Δημητρόπουλος: «Οι Ελληνικές Κυβερνήσεις 1843-2004»,http://www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=842 Αρχειοθετήθηκε 2007-10-19 στο Wayback Machine.
  3. ↑ ΦΕΚ Α87/1950
  4. ↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης», http://www.ggk.gov.gr/?p=1105
  5. ↑ Το «Υπουργείο Εθνικής Άμυνας» συστάθηκε με τον Α.Ν. 1431 στις 11 Απριλίου 1950. Ταυτόχρονα, δημιουργήθηκε και το «Γενικό Επιτελείο Εθνικής Αμύνης», στο οποίο συμμετείχαν οι αρχηγοί κάθε όπλου. Ο υπουργός, ο αρχηγός του ΓΕΕΘΑ και (σε καιρό πολέμου) το Πολεμικό Συμβούλιο, ασκούσαν την αμυντική πολιτική της χώρας. Πρώτος αρχηγός ΓΕΕΘΑ ορίστηκε ο Αλέξανδρος Παπάγος(ΦΕΚ Α94/ 1950)
π • σ • ε Κυβερνήσεις της Ελλάδας (1922 - 1950)
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κυβέρνηση_Σοφοκλή_Βενιζέλου_Μάρτιος_1950&oldid=10364640"