Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Λογοθετόπουλου 1942

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Λογοθετόπουλου
Ελληνική Πολιτεία (1941-1944)
Ημερομηνία σχηματισμού2 Δεκεμβρίου 1942
Ημερομηνία διάλυσης7 Απριλίου 1943
Πρόσωπα και δομές
Πρόεδρος ΚυβέρνησηςΚωνσταντίνος Λογοθετόπουλος
Συνολικός αριθμός Μελών11
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμαΚυβέρνηση διορισμένη από την «Γερμανική Στρατιωτική Διοίκηση»
Αξιωματική Αντιπολίτευσηκαταργημένα
Ιστορία
Εκλογέςκαταργημένες
Θητεία νομοθετικού σώματοςκαταργημένο
ΠροηγούμενηΚυβέρνηση Γεωργίου Τσολάκογλου 1941
ΔιάδοχηΚυβέρνηση Ιωάννη Ράλλη 1943

Η Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Λογοθετόπουλου 1942 (Δεκέμβριος 1942 - Απρίλιος 1943) ήταν η δεύτερη κατά σειρά δωσιλογική κυβέρνηση της Ελλάδας, την περίοδο της Κατοχής της χώρας από το Γερμανικό στρατό - και ενώ η νόμιμη κυβέρνηση βρισκόταν στο εξωτερικό.
Την 1η Δεκεμβρίου 1942 ο Πρωθυπουργός Τσολάκογλου με επιστολή του «Προς την Ελληνική Κυβέρνηση» επικαλούμενος λόγους υγείας, τους ανακοινώνει την αποχώρησή του από την Πρωθυπουργία και τον διορισμό του διαδόχου του, Αντιπροέδρου μέχρι τότε, της κυβερνήσεως, Κωνσταντίνου Λογοθετόπουλου. [1]
Την επόμενη ημέρα, 2 Δεκεμβρίου ανακοινώνει και στον Ελληνικό λαό με το διάγγελμά του, την αποχώρηση από την Πρωθυπουργία. Στο διάγγελμα, ο τέως πλέον Πρωθυπουργός γράφει μεταξύ άλλων: «Επί δεκαοκτάμηνον παρέμεινα εις την σκοπιάν της κρατικής εξουσίας όπου ετάχθη θελήσει και εντολή του Στρατού μας ίνα επαγρυπνώ δια τα συμφέροντα του έθνους όπερ εύρον ακυβέρνητον εν μέσω της φοβεράς θυέλλης της καταστροφής και εξετέλεσα εις το ακέραιον και ευσυνειδήτως το καθήκον μου... Θα ήτο παράληψις εάν την στιγμήν ταύτην δεν εξέφραζα αίσθημα ευγνωμοσύνης προς τας κυβερνήσεις του Άξονος και τας ενταύθα Αρχάς Κατοχής διότι επέδειξαν μέγιστον ενδιαφέρον υπέρ του Ελληνικού Λαού και πλήρη συναντίληψη των στερήσεων και αναγκών μας...»[2] Την ίδια ημέρα ο νέος πλέον Πρωθυπουργός ανακοίνωσε, μέσω διαγγέλματος, τις προτεραιότητες της κυβέρνησής του. Αυτές ήταν:
η επαρκής σίτιση του Ελληνικού λαού,
η ασφάλεια των πόλεων και της υπαίθρου,
η βελτίωση της θέσεως των εργαζομένων,
η φροντίδα για τα πάμπολλα θύματα του πολέμου,
και η πάταξη της αισχροκέρδειας.
Όμως, «...Δια την αναγέννησιν της φιλτάτης Πατρίδος, εν και μόνον έχουσιν υπέρτατον και επιτακτικόν καθήκον όσοι φλέγονται εξ αληθούς και αγνού Πατριωτισμού. Το καθήκον αυτό είναι η πλήρης, και απόλυτος πειθαρχία. Πειθαρχία προς τα κελεύσματα εκείνων οίτινες φέρουν σήμερον όλας τας ευθύνας, προς την Κυβέρνησιν και τα όργανα αυτής. Δυστυχώς υπήρξαν θερμόαιμοι τινες οίτινες εξ αγαθού συνειδότος ενόμισαν ότι τα ζητήματα της Ελλάδος δύνανται να λυθώσι εάν έκαστος πολίτης ανελάμβανε την πρωτοβουλίαν της σωτηρίας της Πατρίδος. Και τους ολίγους αυτούς συνεταιρίσθησαν ευθύς αμέσως οι άνθρωποι του σκότους, οι ασυνείδητοι και ταραξίαι, οι κομμουνισταί, για να εξασφαλίσουν εν ονόματι του πατριωτισμού, την προσφιλή δι΄ αυτούς εικόνα της αναρχίας, της λεηλασίας και της αρπαγής....»[3]

Η «κυβέρνηση Λογοθετόπουλου», παρά τα μεγάλα λόγια δεν μπόρεσε να κάνει τίποτα ουσιαστικό προς όφελος των Ελλήνων πολιτών. Αν και επέδειξε κάποια δραστηριότητα στους τομείς της Παιδείας και της Υγείας, στα πολύ σημαντικότερα ζητήματα όπως αυτό της πολιτικής επιστράτευσης[4] των Ελλήνων αντρών για εργασία σε Γερμανικές βιομηχανικές μονάδες, και της δίωξης των Εβραίων της χώρας, δεν μπόρεσε να προσφέρει κάποια λύση ή κάποια βοήθεια. Και οι Γερμανοί όμως, δεν ήταν ευχαριστημένοι με την επιλογή Λογοθετόπουλου, αφού θεωρούσαν ότι : «Ο Πρωθυπουργός στερείται πολιτικών ικανοτήτων, έδειξε έλλειψη ενεργητικότητας τόσο οι ενέργειές του είναι άστοχες ώστε κρίνεται ακατάλληλος για το αξίωμά του.»[5]

Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[6]

- παραιτήθηκε στις 21 Μαρτίου 1943
  • «Επί των Εξωτερικών υπουργός»: -
  • «Επί της Δικαιοσύνης υπουργός» : υποστράτηγος Νικόλαος Μάρκου
  • «Επί των Εσωτερικών υπουργός»: Αναστάσιος Ταβουλάρης
  • «Επί των Θρησκευμάτων και Εθνικής παιδείας υπουργός»: Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος
  • «Επί της Εθνικής Οικονομίας υπουργός» : προσωρινά, Σωτήριος Γκοτζαμάνης
  • «Επί των Οικονομικών υπουργός» : Σωτήριος Γκοτζαμάνης
  • «Επί της Εθνικής Προνοίας υπουργός»: Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος
  • «Επί των Δημοσίων Συγκοινωνιών υπουργός»: προσωρινά, υποστράτηγος Σωτήριος Μουτούσης
  • «Επί της Γεωργίας υπουργός»: Έκτωρ Τσιρονίκος
  • «Επί της Εθνικής Αμύνης υπουργός»: στρατηγός Γεώργιος Μπάκος
  • «Επί του Επισιτισμού υπουργός» : προσωρινά, Έκτωρ Τσιρονίκος
  • «Επί της Εργασίας[7] υφυπουργός»: Νικόλαος Καλύβας
  • «Επί της Εμπορικής Ναυτιλίας υπουργός»: προσωρινά, Σωτήριος Μουτούσης
  • «Υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου»: υποστράτηγος Νικόλαος Μάρκου
- αντικαταστάθηκε στις 23 Ιανουαρίου 1943 από τον Ιωάννη Πασσαδάκη

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ΦΕΚ Α306/1942 [1]
  2. ΦΕΚ Α305/ 1942 [2]
  3. ΦΕΚ Α 307/ 1942 [3]
  4. https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/142391_o-anypotahtos-laos-tis-athinas-mataionei-tin-politiki-epistrateysi
  5. Δημήτριος Λυτός: «Η πολιτική των κατοχικών κυβερνήσεων στην Ελλάδα (1941 - 1944)», διπλωματική εργασία για το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, πρόγραμμα Μεταπτυχιακών σπουδών τμήματος Ιστορίας - Αρχαιολογίας - Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, 2016 σελ.53 - http://ir.lib.uth.gr//handle/11615/45402
  6. «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης» http://www.ggk.gov.gr/?p=1032
  7. Το «Υπουργείο Εργασίας» με νομοθετικό διάταγμα του 1942 υποβιβάστηκε σε «Υφυπουργείο Εργασίας»