Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1933
.svg){kind=small} | |
| Β΄ Ελληνική Δημοκρατία | |
 | |
| Ημερομηνία σχηματισμού | 16 Ιανουαρίου 1933 |
|---|---|
| Ημερομηνία διάλυσης | 6 Μαρτίου 1933 |
| Πρόσωπα και δομές | |
| Αρχηγός Κράτους | Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Αλέξανδρος Ζαΐμης |
| Πρόεδρος Κυβέρνησης | Ελευθέριος Βενιζέλος |
| Συνολικός αριθμός Μελών | 18 |
| Συμμετέχοντα κόμματα | Κόμμα Φιλελευθέρων - Αγροτικόν Εργατικόν Κόμμα - Προοδευτικόν Κόμμα - Κόμμα Συντηρητικών Δημοκρατικών |
| Κατάσταση στο νομοθετικό σώμα | κυβέρνηση συνεργασίας κομμάτων |
| Αξιωματική Αντιπολίτευση | Λαϊκό Κόμμα |
| Αρχηγός Αξιωματικής Αντιπολίτευσης | Παναγής Τσαλδάρης |
| Ιστορία | |
| Εκλογές | Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1932 |
| Θητεία νομοθετικού σώματος | 24 Οκτωβρίου 1932 - 24 Ιανουαρίου 1933 (Γ΄ κοινοβουλευτική περίοδος) |
| Προηγούμενη | Κυβέρνηση Παναγή Τσαλδάρη 1932 |
| Διάδοχη | Κυβέρνηση Αλέξανδρου Οθωναίου 1933 |
Η Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1933 (Ιανουάριος - Μάρτιος 1933) - η τελευταία κυβέρνηση Βενιζέλου - ανέλαβε μετά την απώλεια της εμπιστοσύνης της Βουλής στην προηγούμενη Κυβέρνηση Παναγή Τσαλδάρη. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος σχημάτισε με τη σειρά του έναν κυβερνητικό συνασπισμό φιλελεύθερων κομμάτων, με κέντρο το δικό του, ο οποίος όμως, λόγω της προκήρυξης εκλογών για τις 5 Μαρτίου 1933, δεν εμφανίστηκε καθόλου στη Βουλή.
Από τις εκλογές νικητής με ελάχιστη διαφορά εξήλθε ο συνασπισμός της «Ηνωμένης Αντιπολίτευσης» - με ποσοστό 46,19% και 136 έδρες, έναντι 46,32% και 110 εδρών του «Εθνικού Συνασπισμού». Το ίδιο το βράδυ των εκλογών, ο στρατηγός Πλαστήρας οργάνωσε - χωρίς την έγκριση αλλά και χωρίς την επέμβαση της κυβέρνησης - ένα ακόμα πραξικόπημα, προκειμένου να ανατρέψει τα αποτελέσματα των εκλογών. [1]Όμως, το πραξικόπημα απέτυχε, και ο Πλαστήρας αναγκάστηκε να παραδώσει την εξουσία στην κυβέρνηση Οθωναίου.
Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- «Πρωθυπουργός» - («Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου»): Ελευθέριος Βενιζέλος
- «Επί των Εξωτερικών υπουργός»: Ανδρέας Μιχαλακόπουλος - «Κόμμα Συντηρητικών Δημοκρατικών»
- «Επί της Δικαιοσύνης υπουργός»: Ανδρέας Μάρκου - «Κόμμα Φιλελευθέρων»
- «Επί των Εσωτερικών υπουργός»: Γεώργιος Μαρής - «Κόμμα Φιλελευθέρων»
- «Επί της Παιδείας και των Θρησκευμάτων υπουργός»: Αλέξανδρος Μυλωνάς - «Αγροτικό Κόμμα Ελλάδας»
- «Επί των Οικονομικών υπουργός» : Γεώργιος Καφαντάρης - «Προοδευτικό Κόμμα»
- «Επί των Οικονομικών υφυπουργός» : Σπύρος Δ. Κρεμεζής - «Κόμμα Φιλελευθέρων»
- «Επί της Εθνικής Οικονομίας υπουργός» : Αλέξανδρος Παπαναστασίου - «Αγροτικόν Εργατικόν Κόμμα»
- «Επί των Δημοσίων Συγκοινωνιών υπουργός»: Γεώργιος Παπανδρέου - «Κόμμα Φιλελευθέρων»
- «Επί των Δημοσίων Συγκοινωνιών υφυπουργός» : Πέτρος Λεβαντής - «Κόμμα Φιλελευθέρων»
- «Επί της Γεωργίας υπουργός»: προσωρινά, Αλέξανδρος Παπαναστασίου
- «Επί της Γεωργίας υφυπουργός» : Αναστάσιος Μπακαλμπάσης - «Αγροτικόν Εργατικόν Κόμμα»
- «Επί της Κρατικής Υγιεινής και Αντιλήψεως υπουργός» : Κωνσταντίνος Γκότσης - - «Κόμμα Φιλελευθέρων»
- «Επί των Στρατιωτικών υπουργός»: Γεώργιος Κατεχάκης - «Κόμμα Φιλελευθέρων»
- «Επί των Ναυτικών υπουργός»: Γεώργιος Κατεχάκης
- «Επί της Αεροπορίας» : Ιωσήφ Κούνδουρος - «Προοδευτικό Κόμμα»
- «Υπουργός - Γενικός Διοικητής Κρήτης» : Μιχαήλ Κύρκος - «Προοδευτικό Κόμμα»
- «Υπουργός - Γενικός Διοικητής Μακεδονίας» : Γεώργιος Εξηντάρης - «Κόμμα Φιλελευθέρων»
- «Υπουργός - Γενικός Διοικητής Θράκης» : Γεώργιος Ζερβός - «Κόμμα Φιλελευθέρων»
- «Υπουργός - Γενικός Διοικητής Ηπείρου» : Δημήτριος Νότη Μπότσαρης - «Κόμμα Φιλελευθέρων»
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Γεώργιος Μαυρογορδάτος: «Μεταξύ δυο πολέμων: Πολιτική ιστορία 1922 - 1940», από την «Ιστορία του Νέου Ελληνισμού 1770 - 2000», τόμος 7ος εκδ. "ΤΑ ΝΕΑ", σελ. 22
- ↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης», http://www.ggk.gov.gr/?p=995 Αρχειοθετήθηκε 2012-03-22 στο Wayback Machine.
.svg){kind=small}