Κρούσσια όρη

Κρούσσια όρη
	; Τα Κρούσσια όρη από τη Λίμνη Κερκίνη
Ύψος	1.179 μέτρα
Κορυφή	στο Μαυροβούνι
Γεωγραφικά στοιχεία
Γεωγραφικό Διαμέρισμα	Μακεδονία

Τα Κρούσσια όρη (αναφέρεται εσφαλμένα και ως Δύσωρο^[1]) είναι χαμηλή οροσειρά της Κεντρικής Μακεδονίας που βρίσκεται στα ανατολικά του νομού Κιλκίς^[2].

Αποτελείται από δύο κύριους ορεινούς όγκους, το Δύσωρο όρος και το Μαυροβούνι^[3]. Η οροσειρά έχει κατεύθυνση από Βορειοδυτικά προς Νοτιοανατολικά και αποτελεί φυσικό όριο μεταξύ των νομών Κιλκίς και Σερρών. Βορειοανατολικά, το Δύσωρο απολήγει στη λίμνη Δοϊράνη και νοτιοανατολικά το Μαυροβούνι χωρίζεται από το όρος Βερτίσκος από το πέρασμα Λαχανά. Βόρεια, η οροσειρά χωρίζεται από την Κερκίνη από τα Στενά της Δοβήρου (Ντοβ τεπέ). Η ψηλότερη κορυφή των ορέων είναι στο Μαυροβούνι, στα 1.179 μέτρα^[2].

Οι δυτικές πλαγιές των Κρουσσίων οριοθετούν τη λεκάνη απορροής του Γαλλικού (Εχέδωρος), ενώ οι ανατολικές πλαγιές απορρέουν στον Στρυμόνα. Η οροσειρά είναι δασώδης σε μεγάλο τμήμα της και θαμνώδης. Η δασώδης βλάστηση αποτελείται κυρίως από βελανιδιές. Στην αρχαιότητα, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, η περιοχή ήταν γνωστή για τα μεταλλεία της^[4] και για τα λιοντάρια της, που προκάλεσαν μεγάλες ζημιές στον στρατό του Ξέρξη κατά τη διάβαση και στρατοπέδευσή του από το πέρασμα Λαχανά^[5].

Στα Κρούσσια όρη, κοντά στις πηγές του Γαλλικού ποταμού και την τοπική κοινότητα της Ποντοκερασιάς, βρίσκεται ο Βαλκανικός Βοτανικός Κήπος Κρουσσίων με συνολική έκταση 310 στρέμματα εντός της ζώνης προστατευόμενων περιοχών βάσει διεθνών συμβάσεων (σύμβαση Ραμσάρ) είναι μέλος του Διεθνούς Δικτύου Βοτανικών Κήπων (BGCI) και του Διεθνούς Δικτύου για την ανταλλαγή Αυτοφυούς Γενετικού Υλικού και συμμετέχει στην Παγκόσμια Στρατηγική για τη Διατήρηση της Φυτικής Βιοποικιλότητας^[6].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ Θανάσης Γεωργιάδης, «Θεσσαλονίκη, η πόλη και η περιοχή»^{[νεκρός σύνδεσμος]}, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας· επίσης, Αναστάσιος Κεραμάρης, Μαρία Φαρμάκη και Σταμάτης Χατζητουλούσης «Παλατιανό. Ιστορικό» Αρχειοθετήθηκε 2016-04-29 στο Wayback Machine., Οdysseus - Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. Ανακτήθηκαν στις 2019-03-05.
↑ ^2,0 ^2,1 «Περιηγητική διαδρομή Οροσειράς Κρουσσίων - Τουριστικός Οδηγός Κιλκίς». www.kilkis.org. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2019.
↑ Ειδήσεις Κιλκίς, Σαράντης Δημητριάδης, "Νερό ή χρυσός; Και τα δυο δε γίνεται.", 27 Δεκεμβρίου 2012
↑ [1] Αρχειοθετήθηκε 2017-04-24 στο Wayback Machine. Δ. Κ. Σαμσάρης, Ιστορική γεωγραφία της Ανατολικής Μακεδονίας κατά την αρχαιότητα, Θεσσαλονίκη 1976 (Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών), σ. 12-13. ISBN 960-7265-16-5.
↑ The Cambridge ancient history, Τόμος 4, Persia, Greece and the Western Mediterranean, c525-479 B.C., 1926, John Boardman
↑ «ΒΒΚΚ: Βαλκανικός Βοτανικός Κήπος Κρουσσίων 1». πολλαπλασιασμός. 13 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2019.

Αυτό το γεωγραφικό λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

[1] Θανάσης Γεωργιάδης, «Θεσσαλονίκη, η πόλη και η περιοχή»^{[νεκρός σύνδεσμος]}, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας· επίσης, Αναστάσιος Κεραμάρης, Μαρία Φαρμάκη και Σταμάτης Χατζητουλούσης «Παλατιανό. Ιστορικό» Αρχειοθετήθηκε 2016-04-29 στο Wayback Machine., Οdysseus - Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. Ανακτήθηκαν στις 2019-03-05.

[:0-2] 2,0 ^2,1 «Περιηγητική διαδρομή Οροσειράς Κρουσσίων - Τουριστικός Οδηγός Κιλκίς». www.kilkis.org. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2019.

[3] Ειδήσεις Κιλκίς, Σαράντης Δημητριάδης, "Νερό ή χρυσός; Και τα δυο δε γίνεται.", 27 Δεκεμβρίου 2012

[4] [1] Αρχειοθετήθηκε 2017-04-24 στο Wayback Machine. Δ. Κ. Σαμσάρης, Ιστορική γεωγραφία της Ανατολικής Μακεδονίας κατά την αρχαιότητα, Θεσσαλονίκη 1976 (Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών), σ. 12-13. ISBN 960-7265-16-5.

[5] The Cambridge ancient history, Τόμος 4, Persia, Greece and the Western Mediterranean, c525-479 B.C., 1926, John Boardman

[6] «ΒΒΚΚ: Βαλκανικός Βοτανικός Κήπος Κρουσσίων 1». πολλαπλασιασμός. 13 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2019.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]