Κούριερ 1Β

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κούριερ 1Β
ΟργανισμόςΑμερικανική Πολεμική Αεροπορία
Χαρακτηριστικά αποστολής
Πύραυλος φορέαςThor-Ablestar
Ημερομηνία εκτόξευσης4  Οκτωβρίου 1960
Τόπος εκτόξευσηςΣυγκρότημα εκτοξεύσεων 17
COSPAR ID1960-013A
Μάζα230 κιλά

Ο Κούριερ 1Β (αγγλ. Courier, αγγελιοφόρος) ήταν ο πρώτος δορυφόρος που είχε την δυνατότητα αναμετάδοσης σημάτων. Εκτοξεύτηκε στις 4 Οκτωβρίου 1960. Κατασκευαστής ήταν η εταιρεία WDL στο Πάλο Άτλο της Καλιφόρνια.

Η πρόταση κατασκευής του έγινε από το Σώμα U.S. Army Signal Corps τον Σεπτέμβριο του 1958, και η εκτόξευση του έγινε το 1960.

Ο πρώτος δορυφόρος του προγράμματος, ο Κούριερ 1A, ανατινάχτηκε 2,5 λεπτά μετά από την εκτόξευση του πυραύλου.

Ήταν εξοπλισμένος με περίπου 19.000 ηλιακά κύτταρα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκαν μπαταρίες καδμίου νικελίου. Είχε χωρητικότητα μετάδοσης μηνυμάτων 55.000 bit/s. Μετά από την πρώτη τροχιά του, διαβίβασε ένα μήνυμα από τον Πρόεδρο Αϊζενχάουερ στα Ηνωμένα Έθνη από την περιοχή Deal Test Site, ένα σταθμό μετάδοσης έξω από την βάση του Fort Monmouth, και αναμεταδόθηκε σε έναν επίγειο σταθμό στο Πουέρτο Ρίκο.

Μετά από 228 τροχιές σε 17 ημέρες, το έδαφος έχασε τον έλεγχο του δορυφόρου. Θεωρείται ότι οι κωδικοί πρόσβασης που βασίζονταν σε ρολόι αποσυγχρονίστηκαν, επομένως ο δορυφόρος δεν αποκρίνονταν καθώς ερμήνευε τις εντολές ως αναρμόδιες ή πλαστές.

Εξωτερικοί δεσμοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]