Κουρδοτουρκική σύγκρουση

Κουρδοτουρκική σύγκρουση (1978-)
Μέρος της: Κουρδικής ανταρσίας (1925-σήμερα)
Χρονολογία	27 Νοεμβρίου 1978 -
Τόπος	Ανατολική Τουρκία Βόρειο Ιράκ Βόρεια Συρία
Αντιμαχόμενοι
Τουρκία Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις Εθνική Αστυνομία της Τουρκίας Τουρκική Χωροφυλακή Γκρίζοι Λύκοι Ταξιαρχία Τουρκικής Εκδίκησης Κουρδικές φυλές Tουρκικά φύλα Υποστήριξη: Αζερμπαϊτζάν Βόρεια Κύπρος Πακιστάν Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής Γερμανία Κοινωνική Ένωση του Κουρδιστάν Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν Αμυντικές Δυνάμεις του Λαού Ένωση Ελεύθερων Γυναικών Δημοκρατικό Ενωτικό Κόμμα Μονάδες Προστασίας του Λαού Μονάδες Προστασίας Γυναικών Κουρδικό Φιλελεύθερο Κόμμα Πατριωτική Επαναστατική Κίνηση Νεολαίας των Κούρδων: Μονάδες Προστασίας του Πολίτη Ενωμένo Επαναστατικό Κίνημα του Λαού Κομμουνιστικό Κόμμα της Τουρκίας Μαοϊστικό Κουμμουνιστικό Κόμμα Μαρξιστικό-Λενινιστικό Κομμουνιστικό Κόμμα Μαρξιστική-Λενινιστική Στρατιωτική Μονάδα Εργατικό Κομμουνιστικό Κόμμα Ντεμβριτζί Καραργκάχ Ελεύθεροι Αετοί του Κουρδιστάν Υποστηρίξη: Συρία Αρμενία Ρωσία Κύπρος Ελλάδα Αίγυπτος Ιταλία Λιβύη (μέχρι το 2011) Βουλγαρία (μέχρι το 1990)
Απώλειες
1.701 νεκροί 201 τραυματίες 1.591 νεκροί μεταξύ αυτών, τραυματίες και αγνοούμενοι

Η Κουρδοτουρκική σύγκρουση (Κου: Şerê PKK û Tirkiyê - Τουρ: Türkiye-PKK çatışması) είναι μια μακροχρόνια σύγκρουση μεταξύ των Κουρδικών ανταρτικών ομάδων και της Τουρκικής κυβέρνησης που επιθυμούν την ανεξαρτησία τους από την Τουρκία ή έστω την αυτονομία τους, αλλα η δεύτερη τα αμφισβητεί εντόνως. Αποτελεί την συνέχεια της Κουρδικής ανταρσίας απο το 1925.

Με βάση πάντως τις καταστάσεις που επικρατούν μέχρι και σήμερα, η έναρξη της έχει το έτος 1978, αφού το δημοκρατικό πολίτευμα επέστρεψε στην Τουρκία το 1974, όταν και συνέβη η ίδρυση του Εργατικού Κινήματος στην επαρχία του Ντιγιαρμπακίρ με αρχηγό τον Αμπντουλάχ Οτζαλάν. Η ιδέα του ίδιου βασίστηκε στην ένωση των Κουρδικών φυλών, οδηγώντας στην ανάφλεξη του λαϊκού εθνικισμού και της εθνικής επανάστασης. Η αρχή αυτού φάνηκε οτι θα γινόταν απο το πολυπόθητο για τους ίδιους, Βόρειο Κουρδιστάν ή Μπακούρ.

Η αρχή

Με την θέληση και το χάρισμα του ηγέτη, ο Οτζαλάν κατάφερε γρήγορα να κερδίσει το ενδιαφέρον των Κούρδων συμπατριωτών του, ενω το ίδιο συνέβη γενικότερα, όταν το κόμμα του έλαβε υποστηρίξεις. Οι πρώτες κινήσεις που πραγματοποιούσε το κίνημα του ήταν επιθέσεις σε αντίπαλες Κουρδικές φιλοτουρκικές οργανώσεις ενω ακολούθησαν και ψυχρές δολοφονίες Κούρδων που είχαν επαφές με πολιτικά πρόσωπα της εγχώριας πολιτικής αριστεράς. Χάρη σε αυτές τις δραστηριότητες, το κίνημα έγινε γνωστό για την καταποπολέμηση της πίεσης που βίωναν οι Κούρδοι.

Το έτος του 1980 ήταν σημαδιακό για το ίδιο το κίνημα και εν τέλει για το ίδιο το έθνος, καθώς 600 μέλη είχαν συλληφθεί εκ των οποίων οι 50 θανατώθηκαν απο τον Τουρκικό στρατό, πολλοί απο αυτούς αφου προφυλακίστηκαν, υπέστησαν βασανιστικές διαδικασίες, ενω δεν ήταν λίγοι αυτοί που επέλεξαν να πεθάνουν μέσα στις φυλακές. Εξ αιτίας των γεγονότων, μέλη του ΕΕΚ και ο Οτζαλάν διέφυγαν στην Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών.