Κοσκίνιση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η κοσκίνιση είναι μέθοδος φυσικού διαχωρισμού ετερογενών μειγμάτων που περιέχουν συστατικό σε στερεή μορφή του οποίου τα μέρη είναι μεγαλύτερα από ένα ελάχιστο μέγεθος. Το κοσκίνισμα γίνεται με ένα συγκεκριμένο αντικείμενο, το κόσκινο.

Το κόσκινο έχει τρύπες, το μέγεθος των οποίων επιτρέπει τη διέλευση μόνο των αερίων, των υγρών και όσων στερεών έχουν μικρότερο μέγεθος. Το κόσκινο χρησιμοποιείται κυρίως στη μαγειρική. Ιδίως χρησιμοποιείται στο αλεύρι και την άχνη ζάχαρη όταν έχουν σβωλιάσει. Μετά από κάποιο καιρό αποθήκευσης μερικά σημεία του αλευριού ή της ζάχαρης έχουν απορροφήσει υγρασία σχηματίζοντας σβώλους. Αυτά είναι κατά κανόνα είναι μεγαλύτερα από το υπόλοιπο αλεύρι ή ζάχαρη που είναι σε μορφή σκόνης. Έτσι, με το κοσκίνισμα διαχωρίζονται οι σβώλοι από την σκόνη βελτιώνοντας την ποιότητα.