Κομητεία του Άνω Παλιάρς

	Κομητεία του Άνω Παλιάρς
	; Έμβλημα
Πρωτεύουσα	Σορτ
Πολίτευμα	Κομητεία
Ιστορία
Σήμερα	Ισπανία

Η Κομητεία του Άνω Παλιάρς (στα καταλανικά Comtat de Pallars Sobirà) ήταν μια μεσαιωνική κομητεία της σημερινής Καταλονίας, που προέκυψε από την διάσπαση σε δύο της αρχικής κομητείας του Παλιάρς. Γεωγραφικά τοποθετείτο στην βόρεια λεκάνη του ποταμού Νογέρα Παλιαρέζα. Με το πέρας του Καταλανικού Εμφυλίου, ο βασιλιάς Ιωάννης Β’ άλλαξε το όνομά του σε Μαρκησία του Άνω Παλιάρς, παύοντας έτσι την ύπαρξή του ως ανεξάρτητου φεουδαρχικού τίτλου.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι απόγονοι του πρώτου κόμη του Άνω Παλιάρς, Γουλιέλμου Β’, δεν έπαιξαν κάποιο σπουδαίο ρόλο στην περιοχή. Αντίθετα, μέχρι την ανάδειξη της δυναστείας του Κομένζε ή Κοζεράνς (το 1229), οι αναφορές στους ηγέτες της κομητείας είναι ελάχιστες, κάτι που προβάλει το Άνω Παλιάρς ως μία απομονωμένη, ορεινής κομητεία χωρίς ιδιαίτερες σχέσεις με τις υπόλοιπες καταλανικές κομητείες, πέραν των σποραδικών εντάσεων με την Κομητεία του Κάτω Παλιάρς.

Ο κόμης Ρογήρος Α’ (Roger I de Pallars, 1256 - 1288), πρώτος της νέα δυναστείας και υποκόμης του Κοζεράνς, πολέμησε στις Οξιτανία εναντίον των παπικών και γαλλικών στρατευμάτων κατά την διάρκεια της Σταυροφορίας εναντίον των Καθαρών, και συμμετείχε στην απελευθέρωση της Τουλούζης το 1217. Η προσοχή του μονοπωλήθηκε από τις οξιτανικές του κτήσεις, και γι’ αυτό παραχώρησε την εξουσία του Άνω Παλιάρς στον γιο του, Ρογήρο Β’, που επεξέτεινε τα σύνορά του μέχρι την Μπέργα. Ο γιος του, Αρνάλδος Ρογήρος Α’, παρότι είχε χρηστεί από τον Ιάκωβο Α’ κηδεμόνας των νεαρών κομητών Ερμενγκόλ Ι’ και Άλβαρ του Ουρζέλ, έλαβε μέρος στις εξεγέρσεις των ευγενών εναντίον της βασιλικής εξουσίας, τόσο κατά του Ιάκωβου Α’ όσο και κατά του Πέτρου Β’. Ωστόσο, μετά τη συμφιλίωσή του με τους μονάρχες, αποτέλεσε έναν από τους πιο πιστούς τους υπηκόους, συμμετέχοντας στην εκστρατεία εναντίον της Τύνιδας και τους Σικελικούς Εσπερινούς. Οι δύο διάδοχοί του αντιμετώπισαν επιτυχώς τις προσπάθειες των οξιτανών υπηκόων της κομητείας να καταλάβουν την εξουσία, μετά την βοήθεια που έλαβαν από τον Ιάκωβο Β’.

Ερείπια του Κάστρου των Κόμητων του Άνω Παλιάρς στο Σορτ.

Με τον γάμο της Σίβυλλας του Παλιάρς με τον βαρώνο Ούγο της Ματαπλάνα, ξεκίνησε η τρίτη δυναστεία της κομητείας. Οι προσπάθειες των υποκόμητων του Κοζεράνς να καταλάβουν το Άνω Παλιάρς συνεχίστηκαν αλλά η όλο και μεγαλύτερη σύγκλιση συμφερόντων με την βασιλική αυλή τις απέκρουσε. Σε αυτό το κλίμα, ο διάδοχος του γιου της Σίβυλλας και του Ούγου, Αρνάλδος Β’ του Παλιάρς, υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ευγενείς της αυλής του Πέτρου Γ’.

Τον 15ο αιώνα, οι κόμητες του Παλιάρς έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ευγενών της Καταλονίας εναντίον του συγκεντρωτισμού της νέας βασιλικής δυναστείας των Τραστάμαρα. Ο Καταλανικός Εμφύλιος Πόλεμος είδε τον κόμη Ούγο Γ’ του Άνω Παλιάρς να τίθεται στο πλευρό της Ζενεραλιτάτ εναντίον του βασιλιά Ιωάννη και των συμμάχων του. Μετά το τέλος του πολέμου, η αντιπαλότητα των βασιλέων της Αραγόνας εναντίον του Ούγου επέφερε την παύση του από κόμη, την ενσωμάτωση της κομητείας του, υπό τον τίτλο του Μαρκεσάδου του Παλιάρς, στην κομητεία της Καρδόνα και την φυλάκιση του Ούγου στο κάστρο της Σάτιβα.