Κλονάς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κλονάς
Ιδιότηταποιητής και μουσικός[1]

Στην ελληνική μυθολογία, ο Κλονάς ήταν λυρικός ποιητής, που άκμασε στα μέσα του 7ου αιώνα. Καταγόταν από τη Θήβα, ήταν ο πρώτος από τους τέσσερις αρχηγέτες μετά τον Τέρπανδρο, και ένας από εκείνους που επινόησαν τους νόμους της αυλωδικής τέχνης.

Ο Κλονάς ήταν εκείνος που συνέθεσε τους νόμους της αυλωδικής γράφοντας ελεγείες και έπη σε εξάμετρους στίχους σύμφωνα προς τη μελωδία τους.Επίσης στον Κλονά αποδίδονται και τα προσόδια, συμπεραίνοντας έτσι ότι εκείνη την εποχή οι πρόσοδοι συνοδεύονταν από αυλωδικές μελωδίες και κατά την ακρόαση.Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, ο Κλονάς ήταν ο εφευρέτης των τριμερών νόμων, των οποίων τα μέρη ονομάζονται αρχή, μέσον, και έκβασις.

Με τη σύνθεση των αυλωδικών νόμων και τα άλλα του έργα, ο Κλονάς προώθησε τη μουσική στη Θήβα μέχρι την εποχή της Μύρτιδας, της Κόριννας και του Πίνδαρου.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Perseus Project. catalog.perseus.org/catalog/urn:cite:perseus:author.2011. Ανακτήθηκε στις 18  Ιανουαρίου 2020.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Γεωργίου Δ.Τσεβά, Ιστορία της Θήβας και της Βοιωτίας, σελ157