Καρτεσιανή αμφιβολία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η καρτεσιανή αμφιβολία είναι μια μορφή μεθοδολογικού σκεπτικισμού, που σχετίζεται με τα κείμενα και τη μεθοδολογία του Ρενέ Ντεκάρτ.

Κατά τον Ντεκάρτ, υπήρξε η μέθοδος μέσω της οποίας είναι δυνατόν να θεμελιωθεί η έγκυρη γνώση. Χωρίς ποτέ ο ίδιος να είχε υπάρξει οπαδός της διδασκαλίας του σκεπτικισμού, υιοθέτησε τη μέθοδο της αμφιβολίας, που είναι βασικό χαρακτηριστικό του σκεπτικισμού. Mέσω αυτής, προσπάθησε να θεμελιώσει την απόλυτη βεβαιότητα, την οποία μπορεί να αποκτήσει κανείς για την ύπαρξη του εαυτού του. Συγκεκριμένα, εκτείνοντας την αμφιβολία στο ακρότατο σημείο της, υποστήριξε ότι εξαιτίας της ύπαρξης ενός κακού δαίμονα, μπορώ να αμφιβάλω για όλα τα πράγματα, de omnibus dubito.

Μέσα στην καθολική αμφιβολία μου όμως για ένα πράγμα δεν μπορώ να αμφιβάλλω, για το γεγονός ότι αμφιβάλλω. Το γεγονός ότι αμφιβάλλω είναι απόδειξη ότι υπάρχω, γιατί πώς θα μπορούσα να αμφιβάλλω, αν δεν υπήρχα. Αμφιβάλλω, άρα υπάρχω. Cogito ergo sum.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]