Καλσόν

Καλσόν σε πόζα στο κρεβάτι.

Καλσόν σε συνδυασμό με γόβες, σε καθιστή στάση.

Το καλσόν είναι γυναικείο καλλωπιστικό εσώρουχο. Εφαρμόζει απόλυτα και καλύπτει ολόκληρα τα πόδια μέχρι και τη λεκάνη ως τον αφαλό. Κατασκευάζεται από μετάξι ή νάιλον και λύκρα (ελαστάνη), ενώ τα βαμβακερά και μάλλινα καλσόν προτιμούνται στους κρύους μήνες. Πρωτοεμφανίστηκε στη δεκαετία του 1920 και καθιερώθηκε ως σύμβολο του σεξ. Σήμερα προτιμάται και από τα δύο φύλα, ενώ τα ιατρικά καλσόν προστατεύουν τα πόδια από ραγάδες και θρομβώσεις.

Τα καλσόν σήμερα διατίθενται σε διάφορα σχέδια, αλλά και χρώματα, με πιο συνηθισμένα σε μαύρο ή σε απόχρωση του δέρματος ή σε κάποια ενδιάμεση απόχρωση. Βασικό χαρακτηριστικό τους αποτελεί το «denier» που συμβολίζει την πυκνότητα του υφάσματος ή, πιο απλά, το πόσο λεπτό ή χοντρό είναι και, ως εκ τούτου, για τι περίσταση ή εποχή ενδείκνυται. Για παράδειγμα, τα πολύ λεπτά καλσόν προτιμούνται σε επίσημες εμφανίσεις ή κατά τους ηπιότερους από πλευράς ψύχους μήνες. Τα χοντρά καλσόν, απεναντίας, προστατεύουν καλύτερα από το κρύο.

Παραλλαγές του καλσόν αποτελούν οι ζαρτιέρες και οι ψηλές κάλτσες. Και οι δύο φτιάχνονται από τα ίδια συνήθως υλικά με το καλσόν, αλλά σταματούν στο μηρό του ποδιού, αντί για τον αφαλό. Εκεί συγκρατούνται είτε με κλιπσάκια είτε με σιλικόνη, ανάλογα με το είδος.

Η εφεύρεση του καλσόν

Γυναίκα σε πόζα του καλσόν της με τρόπο που εκπέμπει ερωτισμό, ένα παράδειγμα φετιχισμού, που κάποιες φορές μπορεί να εξελιχθεί σε μερικισμό.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1920 οι φούστες κόντυναν και τα πόδια των γυναικών έκαναν την δημόσια εμφάνισή τους. Τα βλέμματα των ανδρών σχεδόν ταυτόχρονα επέφεραν την εμφάνισή του μεταξωτού καλσόν, και του ρεγιόν, μαζί με τις γόβες, κοινώς τα ψηλά τακούνια. Στη δεκαετία του 1940 εμφανίστηκε το νάιλον, και καθιερώθηκε στη δεκαετία του 1940-1950. Το 1953 ο Άλλεν Γκράντ εφεύρε ένα είδος παντελονιού, το οποίο διοχέτευσε στην αγορά το 1959. Την ίδια εποχή ο Έρνεστ Ράις εφεύρε ένα είδος σημερινού καλσόν, το οποίο κατοχύρωσε το 1956. Η εφεύρεσή του απομιμήθηκε από πολλούς, κάτι που απασχόλησε τα δικαστήρια για αρκετό διάστημα. Τη δεκαετία του 1960 το καλσόν γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη, αφού η βιομηχανική κατασκευή του βελτιώθηκε σημαντικά, και το κόστος παραγωγής του μειώθηκε στο ελάχιστο.