Καθεδρικός Ναός της Πόλης του Μεξικού
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Συντεταγμένες: 19°26′4″N 99°7′59″W / 19.43444°N 99.13306°W'
| Καθεδρικός Ναός της Πόλης του Μεξικού | |
|---|---|
 | |
.jpeg) | |
 | |
| Είδος | καθεδρικός ναός της Καθολικής Εκκλησίας[1] |
| Αρχιτεκτονική | μπαρόκ αρχιτεκτονική |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 19°26′4″N 99°7′59″W |
| Θρήσκευμα | Καθολικισμός |
| Θρησκευτική υπαγωγή | Roman Catholic Archdiocese of Mexico (city) |
| Διοικητική υπαγωγή | Cuauhtémoc[1], Historic downtown of Mexico City και Zócalo |
| Χώρα | Μεξικό[2] |
| Έναρξη κατασκευής | 1570 |
| Ιδιοκτήτης | Roman Catholic Archdiocese of Mexico (city) |
| Μήκος | 128 μέτρα |
| Ύψος | 67 μέτρα |
| Υλικά | chiluca, cantera και tezontle |
| Αρχιτέκτονας | Claudio de Arciniega, Juan Gómez de Trasmonte, José Eduardo de Herrera, José Damián Ortiz de Castro και Manuel Tolsá |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Ο Καθεδρικός Ναός της Πόλης του Μεξικού, αφιερωμένος στην Ανάληψη της Παναγίας (Catedral Metropolitana de la Asunciόn de Maria) βρίσκεται στην Πλατεία του Συντάγματος, γνωστής ως Σόκαλο (Zόcalo), που είναι μία από τις μεγαλύτερες δημόσιες πλατείες του κόσμου. Η μεγαλοπρεπής αυτή μητρόπολη, στο ιστορικό κέντρο της μεξικανικής πρωτεύουσας, είναι η μεγαλύτερη εκκλησία σε όλη τη Λατινική Αμερική και λαμπρό δείγμα αποικιακής αρχιτεκτονικής.
Αρχιτεκτονική του ναού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι εργασίες για την ανοικοδόμηση του Καθεδρικού Ναού της Πόλης του Μεξικού διήρκεσαν περίπου τρεις αιώνες. Άρχισε να χτίζεται το 1525, με προτροπή του Ερνάν Κορτές, και ολοκληρώθηκε έπειτα από 300 χρόνια, το 1813. Ο ναός, σε όλη αυτή της μακρά περίοδο οικοδόμησής του, είναι ένα κράμα αρχιτεκτονικών ρυθμών. Διακρίνονται ένα πλήθος διαφορετικών αρχιτεκτονικών τεχνοτροπιών, όπως το μπαρόκ του κεντρικού τμήματος της πρόσοψης ή το νεοκλασικό των δύο καμπαναριών. Ο ναός πρωτάρχισε να ανεγείρεται με πέτρες από τα ερείπια του Μεγάλου Ναού (Τέμπλο Μαγιόρ) των Αζτέκων.
Η πρόσοψη του ναού, από ψαμμίτη και βασάλτη, είναι φτιαγμένη σε ρυθμό μεξικανικής μπαρόκ αρχιτεκτονικής, γνωστής ως τεχνοτροπία "τσουρριγκερέσκο" (Churrigueresco). Eίναι χωρισμένη με τρεις πύλες και περιβάλλεται από δίδυμους πύργους με 18 καμπάνες, έργο του Χοσέ Νταμιάν Ορτίς ντε Κάστρο (Jose Damian Ortiz de Castro, 1750 - 1793), που υψώνονται στα 62 μέτρα, με προσανατολισμό προς την πλατεία του Σόκαλο. Ο Πύργος του Ρολογιού κοσμείται με τα αγάλματα της Πίστης, της Ελπίδας και της Αγάπης, έργα του αρχιτέκτονα και γλύπτη Μανουέλ Τολσά (Manuel Tolsá, 1757 - 1816).
Το εσωτερικό του ναού είναι χωρισμένο με τρεις νάρθηκες και έχει διαστάσεις 118 μέτρα μήκος και 54 μέτρα πλάτος, ενώ το ύψος του φθάνει τα 60 μέτρα. Στις 17 Ιανουαρίου του 1967, ο καθεδρικός ναός υπέστη σοβαρές ζημιές από πυρκαγιά. Μεγάλες ζημιές έπαθε επίσης από καθιζήσεις, με συνέπεια να βυθίζεται συνεχώς στο ασταθές και βαλτώδες έδαφος, που κάποτε αποτελούσε το βυθό της λίμνης Τεξκόκο (Texcoco). Στο εσωτερικό έχουν τοποθετηθεί σκαλωσιές και υποστυλώματα σε μια προσπάθεια να σταθεροποιηθεί το όλο οικοδόμημα.
Αξιοθέατα του ναού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο καθεδρικός ναός έχει πέντε κύριους βωμούς και δεκαέξι παρεκκλήσια (καπίγια), που περιέχουν μια πολύτιμη συλλογή ζωγραφικών πινάκων και γλυπτών. Απέναντι από την κεντρική είσοδο του ναού, εκεί που είναι ο κεντρικός νάρθηκας, βρίσκεται το Παρεκκλήσιο της Συγχώρεσης (Capilla del Pardon), που εγκαινιάστηκε το 1737. Το Σκευοφυλάκιο περιέχει πίνακες του 17ου αιώνα και περίτεχνα σκαλιστά έπιπλα. Το υπέροχο χοροστάσιο, που σχεδιάστηκε από τον Χουάν ντε Ρόχας, με το κιγκλιδωτό περίφραγμα από κράμα χρυσού που μεταφέρθηκε από το Μακάο, τα θαυμαστά ανάγλυφα στασίδια και τα δύο εκκλησιαστικά όργανά του, είναι το πιο αξιοθέατο του καθεδρικού ναού.
Η Αγία Τράπεζα των Βασιλέων (Τέμπλο δε λος Ρέγες), ένα αριστούργημα, που φιλοτέχνησε το 1737 ο Χερόνιμο ντε Μπάλμπας (Jeronimo de Balbas) σε μεξικανικό μπαρόκ ρυθμό "τσουριγκερέσκο", κοσμείται με γλυπτά που παρουσιάζουν βασιλιάδες και βασίλισσες που ανακηρύχθηκαν άγιοι και με δύο ελαιογραφίες - την "Προσκύνηση των Μάγων Βασιλέων" και την "Ανάληψη της Παναγίας", έργα του Χουάν Ροδρίγκες Χουάρες (Juan Rodriguez Juarez). Σ' ένα από τα παρεκκλήσια της δεξιάς πλευράς του ναού βρίσκεται ο "Εσταυρωμένος" του Ισπανού ζωγράφου Αλόνσο Κάνο (Alonso Cano, 1601 - 1667), ο οποίος δωρήθηκε στην εκκλησία από τον αυτοκράτορα Κάρολο Ε΄. Το Παρεκκλήσιο του Σαν Χοσέ (Καπίγια δε Σαν Χοσέ), ένα από τα 16 που είναι αφιερωμένα στους αγίους και την Παναγία, είναι έξοχα διακοσμημένο με ελαιογραφίες και αγάλματα.
Το Ιερό Σκευοφυλάκιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Ιερό Σκευοφυλάκιο (Σαγκράριο Μετροπολιτάνο) χτίστηκε στα μέσα του 18ου αιώνα, ως ενοριακή εκκλησία, δίπλα στον καθεδρικό ναό της Πόλης του Μεξικού. Ήταν μια εκκλησία, όπου φυλάγονταν οι εκκλησιαστικοί θησαυροί, τα αρχεία της αρχιεπισκοπής, τα ιερά λειτουργικά σκεύη και τα ιερά άμφια. Οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1749 και 1768 σε μεξικανικό μπαρόκ ρυθμό "τσουριγκερέσκο" (Churrigueresco) από τον αρχιτέκτονα Λορένσο Μαρτίνες (Lorenzo Martinez). Η περίλαμπρη πρόσοψη κοσμείται με ανάγλυφες παραστάσεις και γλυπτά αγίων. Από τα αξιοθέατα στο εσωτερικό του είναι η Αγία Τράπεζα, φιλοτεχνημένη το 1829 από το Μεξικανό γλύπτη Πέδρο Πατίνιο Ιξτολίνκε (Pedro Patiño Ixtolinque), καθώς και το Παρεκκλήσιο της Virgen Dolorosa.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Νίκα Μ. Τσέγκου: "Μεξικό: Πολιτισμοί και Μνημεία του Αρχαίου Μεξικού", σελ. 440 - 445, Εκδόσεις Π. Παρασκευόπουλος, Αθήνα, 1994.
- "Οι 100 ωραιότεροι καθεδρικοί ναοί του κόσμου" (ελληνική έκδοση), σελ. 190 - 191, Εκδόσεις Καρακώτσογλου, Αθήνα, 2006.
- "Μεξικό" (Οδηγοί του Κόσμου), στο "Μητροπολιτικός Καθεδρικός", σελ. 64 - 65, Εκδόσεις Καθημερινή/Dorling Kindersley Ltd, Αθήνα, 1999.
|