Καθεδρικός Ναός Αγίου Χριστοφόρου και Ιακώβου Κέρκυρας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 39°37′25″N 19°55′19″E / 39.6235507°N 19.921931°E / 39.6235507; 19.921931

Καθεδρικός Ναός Αγίου Χριστοφόρου και Ιακώβου Κέρκυρας
Χάρτης
Είδοςκαθεδρικός ναός
Αρχιτεκτονικήαναγεννησιακή αρχιτεκτονική
Γεωγραφικές συντεταγμένες39°37′25″N 19°55′21″E
ΘρήσκευμαΚαθολικισμός
Θρησκευτική υπαγωγήΑρχιεπισκοπή Κέρκυρας, Ζακύνθου, και Κεφαλληνίας
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων
ΤοποθεσίαΚέρκυρα
ΧώραΕλλάδα
Έναρξη κατασκευής1553
Commons page Πολυμέσα
Βιτρώ - ο Άγιος Φραγκίσκος στο εσωτερικό του Ιερού Καθολικού Μητροπολιτικού Ναού (Duomo) των Αγίων Ιακώβου και Χριστοφόρου.
Άγαλμα του αποκαθηλωμένου νεκρού Χριστου που λιτανεύεται κάθε μεγάλη Παρασκευή (επιτάφιος) στο εσωτερικό του Ι. Κ. Μητροπολιτικού Ναού (Duomo) των Αγίων Ιακώβου και Χριστοφόρου.

Ο Ιερός Καθολικός Μητροπολιτικός Ναός (Duomo) αφιερωμένος στους αγίους Ιάκωβο Απόστολο και Χριστόφορο Μάρτυρα, βρίσκεται στην επισημότερη θέση της Βενετσιάνικης Κέρκυρας λίγα μέτρα από το παλιό θέατρο του san Giacomo (Αγίου Ιακώβου ) το οποίο πήρε ακριβώς το όνομά του από τον παρακείμενο Καθολικό Μητροπολιτικό Ναο. Και η πλατεία ονομαζόταν για πολλούς αιώνες με το ίδιο όνομα ενώ αργότερα κατά τον 20ο αιώνα μετονομαστηκε ανεπίσημα σε πλατεία Δημαρχείου. Πολύ κοντά βρίσκεται και ο Ιερός Ναός του Ευαγγελισμού της - Ευαγγελίστρια γνωστότερη σε όλους με το λατινικό της όνομα ως Annuziata. Αποτελεί την έδρα του καθολικού Αρχιεπισκόπου Κερκύρας Ζακύνθου – Κεφαλληνίας.

Ωράρια Λειτουργιών Καθημερινά Θεία Λειτουργία στις 7 το απόγευμα. Κυριακές και Εορτές Θεία Λειτουργία στις 10.30 το πρωί.

Ιστορικό ανέγερσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο παλιός καθεδρικός ναός βρισκόταν εντός του παλιού φρουρίου της Κέρκυρας και ήταν αφιερωμένος στους αποστόλους Πέτρο και Παύλο. Ο ναός αυτός ήταν από τα παλιότερα μνημεία του παλιού φρουρίου και αρχικά ήταν ορθόδοξη Μητρόπολη που από τον 13ο μέχρι τον 17ο αιώνα αποτέλεσε τον καθεδρικό ναό των Καθολικών της πόλης . Αρχικά ο ναός ήταν τρίκλιτη βασιλική και δίπλα του υπήρχε παρεκκλήσιο αφιερωμένο στον Άγιο Αρσένιο πρώτο μητροπολίτη της Κέρκυρας (876-952) που καταγόταν από τη Βιθυνία της Ιουδαίας Ο Ναός καταστράφηκε το 1718 από πυρκαγιά που προκλήθηκε από έκρηξη πυριτιδαποθήκης και στην θέση του κτίστηκε μικρότερος ναός που δεν ήταν πλέον Μητρόπολη των Καθολικών Οι ορθόδοξοι έκτισαν επίσης μικρό παρεκκλήσι εντός του φρουρίου αφιερωμένο στον Άγιο Αρσένιο. Σήμερα ίχνος δεν υπάρχει από αυτούς τους ναούς.[1]

Όσον αφορά τη χρονολογία ίδρυσης του νέου καθεδρικού ναού οι πληροφορίες δεν είναι σαφείς. Στην θέση όπου βρίσκεται σήμερα ο ναός του 15ο αιώνα υπήρχε ερειπωμένος ναός και μεταξύ 1431-1454 τα μελή της αδελφότητας των αγίων Ιακώβου και Χριστόφορου ζήτησαν άδεια από τον τότε αρχιεπίσκοπο Martinus Bernardini να κτίσουν εκεί ξενώνα –Νοσοκομείο για τους απόρους, αρρώστους και ταξιδιώτες μελή της αδελφότητας, δίπλα θα κτίζονταν εκκλησία. Η πράξη της Αρχιεπισκοπής εγκρίθηκε με παπική Βούλα στις 7 Ιουλίου 1466 η οποία υποχρέωνε την αδελφότητα να προσλάβει Ιερέα και διαχειριστή συγχρόνως θα πρόσφερε στον αρχιεπίσκοπο κάθε χρόνο στις 2 Φεβρουαρίου μια λίτρα κερί σε ανάμνηση της μεταφοράς των εικόνων των αγίων Ιακώβου και Χριστοφόρου κατά την ημέρα εκείνη από το ναό του Αγίου Φραγκίσκου όπου βρίσκονταν στο νέο ναό. Κατά άλλη εκδοχή θα κτίζονταν απλώς δυο παρεκκλήσια αφιερωμένα στους Άγιο Ιάσονα και Σωσίπατρο. Στης 31 Δεκεμβρίου 1533 ο Λατινεπισκοπος Jacobus Cocco καθαγίασε το ναό.[2]

Κατά την διάρκεια της δεύτερης τουρκικής πολιορκίας το 1571 υπέστη καταστροφές. Στο Ιστορικό Αρχείο της Βενετίας σώζεται σχέδιο του 1622 που δείχνει πρόταση προέκτασης του κτιρίου αφού ήταν πολύ μικρό για τις ανάγκες ενός καθεδρικού ναού. Το 1658 ανακαινίσθηκε εκ βάθρων από τον Λατινεπισκοπο Carclus Labia με δικές του δαπάνες. Επί των ημερών του Labia προστέθηκε από την αρχιεπισκοπή της Κέρκυρας ο επίσημος εορτασμός της μνήμης του Αγίου Σπυρίδωνα. Μετά την ανακατασκευή αυτή ο ναός ανακηρύχτηκε σε καθεδρικό ναό των καθολικών τον Αύγουστο του 1632. Με διαταγή του Γενικού προνοητη Φιλίππου Pasqualligo προς τον τότε Λατίνο Επίσκοπο Benodictus Bragadinus (1620-1623) μεταφέρονται στη Μητρόπολη τα οστά του Αγίου Αρσενίου και τα οποία παρέμειναν μέχρι το 1944 οπότε και επανήλθαν στην ορθόδοξη Εκκλησία.[1]

Στης 23 Οκτωβρίου 1709 ανακαινίσθηκε πάλι από το Λατινεπισκοπο Augustinus Zacco (1706-1723) και αποτέλεσε το κέντρο των λατρευτικών εκδηλώσεων των καθολικών του νησιού. Η τελευταία επέμβαση που έγινε προπολεμικά ήταν από τον Μηχανικό Σερπιέρη που το 1905 αναμόρφωσε εξωτερικά τον Ναό.

Την νύχτα της 13ης Σεπτεμβρίου 1943 μετά από γερμανικό βομβαρδισμό καταστράφηκε ολοκληρωτικά το εξωτερικό του Ναού.

Η τελική μορφή του μνημείου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκκλησιαστικο όργανο στον εξώστη του καθολικού ναού Duomo στην Κέρκυρα

Η τελική μορφή του μνημείου μετά της πρόσθετες επεκτάσεις του είναι αυτή μιας μονόκλιτης ξύλινης στέγης βασιλικής με τρία πλευρικά παρεκκλήσια σε κάθε πλευρά (που καλύπτονται με μοναστηριακούς θόλους και επικοινωνούν με το κύριο κλίτος με τοξωτά ανοίγματα) και με ιερό πολυγωνικό ιδιαίτερα επιβλητικού μεγέθους. Πριν από την επισκευή του Ναού ο κύριος βωμός (κεντρικό αλτάριο)ήταν τοποθετημένος στο βάθος τους Ιερού. Μετά από την ανακαίνιση που πραγματοποίησε ο Αρχιεπίσκοπος Αντώνιος Βαρθαλίτης, το ιερό βήμα μεταφερθηκε στο μπροστινό τμήμα του ιερού, σύμφωνα με τις λειτουργικές αλλαγές της Β´οικουμενικής συνόδου του Βατικανού και καλύφθηκε με περίτεχνο κιβώριο που όπως αναφέρθηκε, διαμορφώθηκε με αρχιτεκτονικά μέρη και γλυπτά από τον Ναό της Ευαγγελίστριας. Η συνολική επιφάνεια του Ναού (Ιερού και Κλίτος) υπερβαίνει να 600 τ.μ.

Η προσπέλαση στο Ναό γίνεται από Δυτικά στενή πλευρά από τρία θυρώματα, ένα κύριο κεντρικό και άλλα δύο συμμετρικά] τοποθετημένα προς αυτό. Εσωτερικά στην πλευρά αυτή διαμορφώνεται εξώστης μικρού πλάτους για το όργανο (έχει ανακατασκευαστεί από οπλισμένο σκυρόδεμα). Τα δάπεδο του οποίου στηριζόταν πριν από την καταστροφή του μνημείου σε τέσσερις μαρμάρινους κίονες με παλιότατους κορμούς που προέρχονταν κατά τα δημοσιεύματα είτε από τον καθεδρικό ναό του Παλιού Φρουρίου είτε από κάποιον αρχαίο Ναό και τον οποίο τα κιονόκρανα ήταν νεότερα του 17ου αιώνα. Η οροφή του κύριου Ναού βρίσκεται σε ύψος 9.20 μέτρα από το δάπεδο, περίπου στην βάση του αετώματος της στέγης, όπου σημειώνονται φωλιές δοκών στα σχέδια της αποτύπωσης, αναφέρεται μάλιστα ότι ήταν διακοσμημένοι προπολεμικά με εικόνες του Χριστού, της Παναγίας των αγίων πατερων της ανατολικής και δυτικής εκκλησίας και των Αποστόλων.[3]

Το εξωτερικό του Ναού αναμορφώθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα. Το κεντρικό τμήμα της όψης, που είναι τριμελής, οργανώνεται με ρυθμούς (παραστάδες Τοσκάνικες) σε διώροφη διάταξη και καταλήγει σε τριγωνικό αέτωμα. Καμπύλα πτερύγια συνδέουν τα άκρα και χαμηλότερα τμήματά της με το κεντρικό. Η διάταξη θυμίζει ορισμένα παράδειγμα τα υστερομπαρόκ, εκκλησιών της Βενετίας που έχουν σαν βάση την λύση της εκκλησίας του Ιησυ του Βινιόλα. Η όψη συνοδεύεται από Πύργο με νεογοτθικη μορφολογία, ενώ το πυργοειδές καμπαναριό, μικρό σχετικά ύψους και με πυραμοειδή κατάληξη, βρίσκεται στο πίσω μέρος δίπλα στο Ιερό.[1]

Τα παρεκκλήσια του ναού[4][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

άποψη του κεντρικού Ιερού με τον παλαιότατο ξυλόγλυτο εσταυρωμένο. (Duomo)Κέρκυρα.
Παρεκκλήσι αφιερωμένο στην Παναγία της Υγείας στο εσωτερικό του ναού(Duomo)στην Κέρκυρα.
Το Παρεκκλήσι των Αγίων Σπυρίδωνα και Αρσενίου στο εσωτερικό του ναού (Duomo) Κέρκυρα.
Παρεκκλήσι αφιερωμένο στην Άσπιλη και Αμόλυνη Υπεραγία Θεοτόκο στο εσωτερικό του ναού(Duomo)στην Κέρκυρα.
Παρεκκλήσι αφιερωμένο στην αγία Θηρεσία του Βρέφους Ιησου στο εσωτερικό του ναού(Duomo)στην Κέρκυρα.
Παρεκκλήσι αφιερωμένο στον Κύριο Ιησου Χριστό Βασιλέα του σύμπαντος κόσμου στο εσωτερικό του ναού(Duomo)στην Κέρκυρα.

-Στο Ιερό δεσπόζει ο μεγάλος ιστορικός ξυλόγλυπτος Εσταυρωμένος. Δεξιά και αριστερά δύο μεγάλες εικόνες με το μαρτύριο και το κήρυγμα του Αγίου Αποστόλου Ιακώβου.

-Αριστερά Το Παρεκκλήσι με την Βυζαντινή εικόνα της Παναγίας της υγείας

-Αριστερά Το παρεκκλήσι της Αγίας Θηρεσίας του Λιζιέ

-Αριστερά Το παρεκκλήσι του Χριστού Βασιλέα του Σύμπαντος

-Δεξιά Το Παρεκκλήσι του Αγίου Σπυρίδωνα και Αρσενίου

-Δεξιά Το Παρεκκλήσι στην Αμίαντο Σύλληψη της Θεοτόκου

-Δεξιά Το Παρεκκλήσι στο Πανάχραντο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Αφρ.Αγοροπούλου- Μπιρμπίλη : Η Αρχιτεκτονική των Λατινικών Εκκλησιών της Κέρκυρας και η θέση τις στον ιστό της πόλης κατά την Βενετοκρατία πρακτικά Ζ’ πανιονίου Συνεδρίου Λευκάδα 26-30 Μάιου 2002 τόμος Β’ Αθήνα 2004
  2. Δημ.Χρ.Καπάδοχου : Αφιέρωμα στην Ιστορία της Κέρκυρας Αθήνα 2001
  3. Σπ.Κ.Παπαγεωργίου:Η Ιστορία της Εκκλησίας της Κέρκυρας.Κέρκυρα 1920
  4. «Καθολική Αρχιεπισκοπή Κερκύρας». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2012.