Κέιτ Γουίνσλετ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κέιτ Γουίνσλετ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Kate Winslet (Αγγλικά)
Γέννηση5  Οκτωβρίου 1975[1][2][3]
Ρέντινγκ[4][5][6]
ΚατοικίαWest Wittering
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο[7][8]
ΣπουδέςRedroofs Theatre School[9]
Ιδιότηταηθοποιός ταινιών, τραγουδιστής, ηθοποιός φωνής, ηθοποιός τηλεόρασης, ηθοποιός και ηθοποιός θεάτρου
ΣύζυγοςΤζιμ Θρίπλετον (1998–2001)[10], Σαμ Μέντες (2003–2010)[10] και Ned Rocknroll (από 2012)[10]
ΤέκναJoe Mendes[11], Mia Threapleton[11] και Bear Winslet[11]
ΓονείςRoger John Winslet[11] και Sally Ann Bridges[11]
ΑδέλφιαBeth Winslet
Joss Winslet
ΒραβεύσειςΔιοικητής του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, Όσκαρ Α΄ Γυναικείου Ρόλου (22  Φεβρουαρίου 2009)[12], Jameson People's Choice Award for Best Actress (1998)[13], Jameson People's Choice Award for Best Actress (2002)[14], Βραβείο Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου Α' γυναικείου ρόλου (2009)[15], βραβείο BAFTA καλύτερου Α΄ γυναικείου ρόλου, βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Καλύτερου Α' γυναικείου ρόλου σε μίνι σειρά ή τηλεταινία (2011), αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ[16] και Time 100 (2021)[17]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Κέιτ Γουίνσλετ (Kate Elizabeth Winslet, 5 Οκτωβρίου 1975) είναι Αγγλίδα ηθοποιός. Έχει κερδίσει το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για την ταινία Σφραγισμένα Χείλη, τέσσερις Χρυσές Σφαίρες, τρία βραβεία BAFTA, ένα βραβείο BIFA, ένα βραβείο Έμμυ, ένα βραβείο Γκράμι, ένα βραβείο AACTA και τρία βραβεία Guild ως κινηματογραφική ηθοποιός. Η Γουίνσλετ είναι η νεαρότερη ηθοποιός που έχει λάβει έξι υποψηφιότητες για βραβεία Όσκαρ, με επτά υποψηφιότητες συνολικά, και είναι μια από τις ελάχιστες ηθοποιούς που κέρδισε τρία από τα τέσσερα αμερικανικά βραβεία EGOT. Επιπρόσθετα, έχει κερδίσει βραβεία από την Αυστραλιανή Ακαδημία Κινηματογράφου και Τηλεόρασης και Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου, μεταξύ άλλων, καθώς και το τιμητικό βραβείο César το 2012.

Γεννημένη στο Μπέρκσαϊρ, η Γουίνσλετ σπούδασε υποκριτική από την παιδική ηλικία και ξεκίνησε την καριέρα της στην βρετανική τηλεόραση το 1991. Έκανε το κινηματογραφικό ντεμπούτο με την ταινία Ουράνια Πλάσματα (1994), για την οποία έλαβε επαίνους. Κέρδισε αναγνώριση με τον υποστηρικτικό της ρόλο στην ταινία Λογική και ευαισθησία (1995) προτού γίνει παγκοσμίως γνωστή με τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στην επική ρομαντική ταινία Τιτανικός το 1997, που ήταν η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία μέχρι εκείνη την στιγμή.

Οι ερμηνείες της Γουίνσλετ στις ταινίες Iris (2001), Η Αιώνια Λιακάδα Ενός Καθαρού Μυαλού (2004), Ψάχνοντας τη Χώρα του Ποτέ (2004), Κρυφές Επιθυμίες (2006), Ο Δρόμος της Επανάστασης (2008) και Στηβ Τζομπς (2015) συνέχισαν να της δίνουν επαίνους από τους κριτικούς του κινηματογράφου. Το 2008 ο κριτικός κινηματογράφου Ντέιβιντ Έντελσταϊν την περιέγραψε ως "η καλύτερη αγγλίδα κινηματογραφική ηθοποιός της γενιάς της".

Η Γουίνσλετ κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ηθοποιού για τον ρόλο της στην ταινία The Reader (2008) και το βραβείο Έμμυ παίζοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην μίνι σειρά Mildred Pierce (2011) από το HBO. Οι μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες της Γουίνσλετ μετά τον Τιτανικό περιλαμβάνουν την ρομαντική κωμωδία The Holiday (2006), την ταινία κινουμένων σχεδίων Flushed Away (2006) και τις δυο πρώτες ταινίες The Divergent Series.

Παράλληλα με την υποκριτική, η Γουίνσλετ έχει γίνει η αφηγήτρια σε ντοκιμαντέρ και σε παιδικά βιβλία. Έχει λάβει ένα βραβείο Γκράμμυ για την Καλύτερη Αφήγηση Βιβλίου το 2000 και για την αφήγηση του βιβλίου Listen to the Storyteller. Έχει επίσης χαρίσει την φωνή της σε τραγούδια των ταινιών της, συμπεριλαμβανομένου του single What If στην ταινία Christmas Carol: The Movie (2001).

Έχοντας ήδη δυο διαζύγια από τους σκηνοθέτες του κινηματογράφου, Τζιμ Θρίπλετον και Σαμ Μέντες, η Γουίνσλετ είναι παντρεμένη με τον επιχειρηματία Ned Rocknroll.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Γουίνσλετ γεννήθηκε στο Ρέντινγκ του Μπέρκσαϊρ και είναι το δεύτερο από τα τέσσερα παιδιά των Σάλι Αν και Ρότζερ Τζον Γουίνσλετ.[18][19] Η μεγαλύτερη αδερφή της, Άννα, και η μικρότερη, Μπεθ, είναι επίσης ηθοποιοί. Η μικρός της αδερφός, Τζος, είναι το μόνο παιδί της οικογένειας που δεν ασχολήθηκε με την υποκριτική.[19] Στην ηλικία των 11, η Γουίνσλετ, ξεκίνησε να σπουδάζει δραματική τέχνη.[20]

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1991-1997[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Γουίνσλετ ξεκίνησε την καριέρα της στην τηλεόραση, με έναν συμπρωταγωνιστικό ρόλο στην παιδική σειρά επιστημονικής φαντασίας Dark Season του BBC.[21] Ακολούθησε ένας ρόλος στην τηλεταινία Anglo-Saxon Attitudes το 1992, η κωμική σειρά Get Back και μια γκεστ εμφάνιση σε ένα επεισόδιο της σειράς Casualty το 1993.[21]

Η Κέιτ Γουίνσλετ στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Τορόντο το 2006

Το 1992, η Γουίνσλετ έκανε δοκιμαστικό για το ρόλο της Τζούλιετ στην ταινία Ουράνια πλάσματα (Heavenly Creatures) σε σκηνοθεσία Πίτερ Τζάκσον. Κέρδισε το ρόλο ανάμεσα σε 175 ηθοποιούς.[22] Η ταινία έλαβε θετικές κριτικές και ο Τζάκσον κέρδισε το Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου.[23] Μιλώντας για την εμπειρία της στο πλατό σαν πρωτοεμφανιζόμενη ηθοποιός, η Γουίνσλετ είπε: "Με την ταινία Ουράνια πλάσματα, το μόνο που ήξερα ότι έπρεπε να κάνω ήταν να γίνω ολοκληρωτικά αυτό το άτομο. Κατά κάποιον τρόπο ήταν ωραίο να κάνω την ταινία και να μην ξέρω απολύτως τίποτα".[24]

Την επόμενη χρονιά, η Γουίνσλετ πέρασε από οντισιόν για το μικρό αλλά σημαντικό ρόλο της Λούσι Στιλ στην ταινία Λογική και ευαισθησία (Sense and Sensibility).[25] Της δόθηκε τελικά ο δεύτερος πρωταγωνιστικός ρόλο της Μαριάν Ντάσγουντ.[25] Με προϋπολογισμό 16,5 εκατομμύρια δολάρια, η ταινία έγινε εισπρακτική και καλλιτεχνική επιτυχία, συγκεντρώνοντας 135 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως. Η Γουίνσλετ κέρδισε τα βραβεία BAFTA και Screen Actors Guild Award και έλαβε υποψηφιότητες για Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα.[26][27]

Το 1996, πρωταγωνίστησε στις ταινίες Τζουντ (Jude) και Άμλετ (Hamlet) και ξεκίνησε τα γυρίσματα της ταινίας Τιτανικός (Titanic) στο πλευρό του Λεονάρντο Ντι Κάπριο και σε σκηνοθεσία του Τζέιμς Κάμερον.[28] Στο ρόλο της ευαίσθητης 17χρονης Ρόουζ ΝτεΓουίτ Μπουκάτερ, ένας πλασματικός χαρακτήρας που επιβίωσε του ναυαγίου, η εμπειρία της Γουίνσλετ ήταν συναισθηματικά απαιτητική.[29] "Ο Τιτανικός ήταν εντελώς διαφορετικό και τίποτα δεν μπορούσε να με προετοιμάσει. Ήμασταν πραγματικά τρομαγμένοι για την όλη περιπέτεια. Ο Τζιμ (Κάμερον) είναι ένας τελειομανής, μια πραγματική ιδιοφυία στο να κάνει ταινίες. Αλλά υπήρχαν όλα αυτά τα κακά σχόλια από τον τύπο πριν κυκλοφορήσει και αυτό ήταν πολύ ανησυχητικό".[29] Ενάντια όλων των προσδοκιών, η ταινία έγινε η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία όλων των εποχών, συγκεντρώνοντας 1,8 δισεκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως[30] και μετέτρεψε την Γουίνσλετ σε εμπορική σταρ του κινηματογράφου.[31] Για την ερμηνεία της έλαβε πολλά βραβεία και υποψηφιότητες, ανάμεσά τους υποψηφιότητες για Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα α' γυναικείου ρόλου.[32]

1998–2003[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αν και γυρισμένη πριν από τον Τιτανικό, η ταινία Ο έρωτας ταξιδεύει στο Μαρόκο (Hideous Kinky) είναι η μοναδική ταινία της Γουίνσλετ για το 1998.[33] Απέρριψε τους πρωταγωνιστικούς ρόλους στις ταινίες Ερωτευμένος Σαίξπηρ (Shakespeare in Love, 1998) και Η Άννα και ο Βασιλιάς (Anna and the King, 1999) για να υποδυθεί μια νεαρή Αγγλίδα μητέρα, η οποία φεύγει μαζί με τις κόρες της από το Λονδίνο και πηγαίνει στο Μαρόκο για να ξεκινήσει μια καινούρια ζωή.[33][34] Η ταινία έλαβε κυρίως μικτές κριτικές και κυκλοφόρησε σε περιορισμένο κύκλωμα αιθουσών[35]. Οι συνολικές της εισπράξεις έφτασαν τα 5 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.[36] Παρά την τεράστια επιτυχία του Τιτανικού, η επόμενη ταινία της Γουίνσλετ ήταν το Ιερός καπνός! (Holy Smoke!, 1999), άλλη μια ανεξάρτητη, μικρού προϋπολογισμού ταινία.[24][29] Νιώθοντας πιεσμένη είπε ότι "ποτέ δεν είδα τον Τιτανικό σαν ευκαιρία για μεγαλύτερους ρόλους ή μεγαλύτερες αμοιβές, ξέροντας ότι κάτι τέτοιο θα με κατέστρεφε".[37]

Το 2000, η Γουίνσλετ εμφανίστηκε στο Quills, Η πένα της αμαρτίας (Quills) μαζί με τους Τζέφρεϊ Ρας και Χοακίν Φίνιξ. Η ταινία ήταν βασισμένη στη ζωή και το έργο του Μαρκήσιου ντε Σαντ. Απέσπασε κυρίως θετικά σχόλια από τους κριτικούς και η Γουίνσλετ έλαβε υποψηφιότητα για Screen Actors Guild Award.[26] Εισπρακτικά κινήθηκε ικανοποιητικά αποφέροντας 18 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.[38]

Το 2001, πρωταγωνίστησε στις ταινία Κωδικός: Enigma (Enigma) και Iris. Στο Iris υποδύθηκε τη συγγραφέα Άιρις Μέρντοκ σε νεαρή ηλικία ενώ η Τζούντι Ντεντς στα μετέπειτα χρόνια.[39] Και οι δύο ηθοποιοί έλαβαν υποψηφιότητα για Όσκαρ, με τη Γουίνσλετ να σκοράρει την τρίτη της υποψηφιότητα.[26] Την ίδια χρονιά δάνεισε τη φωνή της στην ταινία κινουμένων σχεδίων Χριστουγεννιάτικα κάλαντα (A Christmas Carol). Για την ταινία η Γουίνσλετ ηχογράφησε το τραγούδι "What If", το οποίο κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 2001.[40] Το τραγούδι έφτασε στην πρώτη θέση στα charts της Αυστρίας, του Βελγίου και της Ιρλανδίας[41] και στην έκτη θέση στο Ηνωμένο Βασίλειο.[42]

Επόμενη ταινία της ήταν το Η ζωή του Ντέιβιντ Γκέιλ (The Life of David Gale) το 2003 μαζί με τον Κέβιν Σπέισι. Η ταινία αποδείχθηκε εισπρακτική αποτυχία, αποφέροντας 28,9 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως[43] και έλαβε κυρίως αρνητικές κριτικές.[44]

2004–2006[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Κέιτ Γουίνσλετ στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Παλμ Σπρινγκς το 2007

Το 2004 πρωταγωνίστησε μαζί με τον Τζιμ Κάρεϊ στην ταινία Η αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού (Eternal Sunshine of the Spotless Mind) σε σκηνοθεσία Μισέλ Γκοντρί. Η Γουίνσλετ υποδύθηκε την Κλεμεντίν, μία εκκεντρική, αυθόρμητη και νευρωτική κοπέλα, η οποία αποφασίζει να σβήσει από το μυαλό της όλες τις αναμνήσεις της που αφορούν τον πρώην της.[45] Για την ερμηνεία της, έλαβε διθυραμβικές κριτικές και έλαβε την τέταρτη υποψηφιότητά της για Όσκαρ.

Η τελευταία της ταινία για το 2004 ήταν το Ψάχνοντας τη χώρα του ποτέ (Finding Neverland). Η ταινία εστίαζε στον Σκωτσέζο συγγραφέα Τζ. Μ. Μπάρι, τον οποίο υποδύθηκε ο Τζόνι Ντεπ και της πλατωνικής του σχέσης με την Σίλβια Λουέλιν Ντέιβις, που υποδύθηκε η Γουίνσλετ, οι γιοι της οποίας ενέπνευσαν τον Μπάρι να γράψει το Πίτερ Παν. Η ταινία έλαβε πολύ καλές κριτικές και απέφερε 118 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.[46][47]

Το 2005, η Γουίνσλετ εμφανίστηκε σε ένα επεισόδιο της σειράς Extras και στην ταινία Απιστίες & τσιγάρα (Romance & Cigarettes). Αφού απέρριψε την πρόταση του Γούντι Άλλεν να πρωταγωνιστήσει στο Match Point (2005), η Γουίνσλετ δήλωσε ότι ήθελε να περνάει περισσότερο καιρό με τα παιδιά της.[48] Ακολούθησε η ταινία Όλοι οι άνθρωποι του βασιλιά (All the King's Men, 2006) μαζί με τους Σον Πεν και Τζουντ Λο. Το 2006 πρωταγωνίστησε στη δραματική ταινία Κρυφές επιθυμίες (Little Children). Τόσο η ταινία όσο και η ερμηνεία της απέσπασαν πολύ θετικά σχόλια από τους κριτικούς.[49] Βραβεύτηκε με BAFTA[50] και έλαβε υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα και για Όσκαρ. Στα 31 της, η Γουίνσλετ έγινε η νεαρότερη ηθοποιός που λαμβάνει πέντε υποψηφιότητες για Όσκαρ.[51]

Ακολούθησε η αισθηματική κομεντί The Holiday (2006), όπου συμπρωταγωνίστησε μαζί με τους Κάμερον Ντίαζ, Τζουντ Λο και Τζακ Μπλακ. Η ταινία έλαβε μικτές κριτικές[52] αλλά έγινε η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία της Γουίνσλετ των τελευταίων εννέα χρόνων, αποφέροντας 205 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.[53] Την ίδια χρονιά δάνεισε τη φωνή της στην ταινία κινουμένων σχεδίων Ποντικούπολη (Flushed Away). Η ταινία έγινε καλλιτεχνική και εισπρακτική επιτυχία, συγκεντρώνοντας 177,6 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.[54]

2007–σήμερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Κέιτ Γουίνσλετ στα Βραβεία BAFTA το 2008

Το 2007, η Γουίνσλετ ξανασυνεργάστηκε με τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο στην ταινία Ο Δρόμος της Επανάστασης (Revolutionary Road) σε σκηνοθεσία του τότε συζύγου της Σαμ Μέντες. Η Γουίνσλετ πρότεινε ότι οι δυο τους έπρεπε να δουλέψουν μαζί της στην κινηματογραφική μεταφορά του ομότιτλου βιβλίου του Ρίτσαρντ Γέιτς, αφού διάβασε το σενάριο του Τζάστιν Χέιθ.[55] Για την ερμηνεία της κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα α' γυναικείου ρόλου.[26]

Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε και η ταινία Σφραγισμένα Χείλη (The Reader) μαζί με τους Ρέιφ Φάινς και Ντέιβιντ Κρος. Την ταινία σκηνοθέτησε ο Στίβεν Ντάλντρι. Αρχικά δεν μπορούσε να δεχθεί το ρόλο εξαιτίας των γυρισμάτων της ταινίας Ο Δρόμος της Επανάστασης και η Νικόλ Κίντμαν την αντικατέστησε.[56] Ένα μήνα μετά το ξεκίνημα των γυρισμάτων, η Κίντμαν αποχώρησε εξαιτίας της εγκυμοσύνης της και η Γουίνσλετ μπόρεσε να συμμετάσχει.[56] Υποδύθηκε μια πρώην Ναζί δεσμοφύλακα σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, η οποία είχε δεσμό με έναν έφηβο, ο οποίος σαν ενήλικος παρακολουθεί τη δίκη της για εγκλήματα πολέμου.[57] Η ίδια δήλωσε ότι βρήκε δύσκολο το ρόλο καθώς της ήταν αδύνατο να συμπαθήσει μια δεσμοφύλακα των Ες Ες.[58] Αν και η ταινία έλαβε μικτά σχόλια[59], η ερμηνεία της Γουίνσλετ επαινέθηκε από τους κριτικούς.[59] Κέρδισε το Όσκαρ α' γυναικείου ρόλου, το βραβείο BAFTA α' γυναικείου ρόλου, το Screen Actors Guild Award β' γυναικείου ρόλου και τη Χρυσή Σφαίρα β' γυναικείου ρόλου.[26]

Το 2011, η Γουίνσλετ πρωταγωνίστησε στη μίνι σειρά του ΗΒΟ Mildred Pierce. Η σειρά αποτελεί τηλεοπτική μεταφορά του ομότιτλου βιβλίου του Τζέιμς Μ. Κάιν και της ομώνυμης ταινίας του 1945.[60] Αν και δεν έφτασε υψηλά ποσοστά τηλεθέασης[61], η σειρά πέντε επεισοδίων έλαβε κυρίως θετικές κριτικές[62] και χάρισε στη Γουίνσλετ το βραβείο Έμμυ, το Screen Actors Guild Award[63] και τη Χρυσή Σφαίρα α' γυναικείου ρόλου.[64] Επίσης το 2011, η Γουίνσλετ εμφανίστηκε μαζί με τους Μαριόν Κοτιγιάρ, Ματ Ντέιμον, Τζουντ Λο και Γκουίνεθ Πάλτροου στο Contagion σε σκηνοθεσία του Στίβεν Σόντερμπεργκ.[65]

Επόμενη ταινία της ήταν το Ο Θεός της Σφαγής (Carnage) σε σκηνοθεσία Ρόμαν Πολάνσκι, στο οποίο η Γουίνσλετ συμπρωταγωνιστεί μαζί με τους Τζόντι Φόστερ, Κρίστοφ Βαλτς και Τζον Σ. Ράιλι. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Βενετίας.[66] Για την ερμηνεία της έλαβε την 7η υποψηφιότητα της για Χρυσή Σφαίρα.[67]

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Νοέμβριο του 1998 παντρεύτηκε το σκηνοθέτη Τζιμ Θρίπλετον με τον οποίο απέκτησε τον Οκτώβριο του 2000 μία κόρη, τη Μία Χάνεϊ Θρίπλετον.[68] Το Δεκέμβριο του 2001 το ζευγάρι πήρε διαζύγιο.[69]

Το Μάιο του 2003, παντρεύτηκε τον βραβευμένο με Όσκαρ σκηνοθέτη Σαμ Μέντες.[69] Απέκτησαν έναν γιο, τον Τζο Άλφι Γουίνσλετ Μέντες, ο οποίος γεννήθηκε το Δεκέμβριο του 2003.[70] Το Μάρτιο του 2010, το ζευγάρι ανακοίνωσε το χωρισμό τους[71], ενώ το διαζύγιο εκδόθηκε επίσημα το 2011.

Τον Αύγουστο του 2011, με αφορμή μια πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στο χώρο που έμενε η Γουίνσλετ, τα παιδιά και ο τότε φίλος της, Louis Dowler, γνώρισε τον Νεντ Έιμπελ Σμιθ (Ned Abel Smith, αργότερα Ned Rocknroll). Το ζευγάρι παντρεύτηκε το Δεκέμβριο του 2012 στην Νέα Υόρκη. Ο γιος τους, Μπέαρ Μπέιζ Γουίνσλετ (Bear Blaze Winslet), γεννήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου του 2013, στην Αγγλία, όπου και είχαν μετακομίσει.

Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Γουίνσλετ, στην καριέρα της που μετρά πάνω από δυο δεκαετίες, έχει εμφανιστεί σε διαφορετικά είδη ταινιών, από τις δραματικές ταινίες Heavenly Creatures (1994), Sense and Sensibility (1995) και Titanic (1997) μέχρι την ταινία επιστημονικής φαντασίας Eternal Sunshine of the Spotless Mind (2004) και την ταινία δράσης Divergent (2014). Μέχρι τον Αύγουστο του 2017, οι ταινίες της Γουίνσλετ έχουν αποφέρει πάνω από 4 δις δολάρια παγκοσμίως.

Τηλεόραση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Tίτλος Ρόλος Σημειώσεις
1991 Dark Season Ριτ τηλεοπτική σειρά
6 επεισόδια
Shrink τηλεοπτική σειρά
1992-1993 Get Back Έλεανορ Σουίτ τηλεοπτική σειρά
3 επεισόδια
1992 Anglo-Saxon Attitudes Κάρολιν Τζένινγκτον μίνι σειρά
1993 Casualty Σούζαν τηλεοπτική σειρά
1 επεισόδιο
2004 Pride Σούκι τηλεταινία
φωνή
Εxtras Κέιτ Γουίνσλετ τηλεοπτική σειρά
1 επεισόδιο
Υποψηφιότητα Έμμυ Γκεστ Εμφάνιση σε Κωμική Σειρά
2011 Προσδοκίες (Mildred Pierce) Μίλντρεντ Πιρς Μπέραγκον μίνι σειρά
Έμμυ Α' Γυναικείου Ρόλου
Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου σε Μίνι Σειρά ή Τηλεταινία
Screen Actors Guild Award Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο σε Τηλεταινία ή Μίνι Σειρά
Satellite Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο σε Τηλεταινία ή Μίνι Σειρά
2015 Button Girl

Κινηματογράφος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Tίτλος Ρόλος Σημειώσεις
1994 Ουρανια Πλασματα (Heavenly Creatures) Τζούλιετ Χιουλμ Empire Award Α' Γυναικείου Ρόλου
London Critics Circle Film Award Εξέχουσας Ηθοποιού της Χρονιάς
New Zealand Film and TV Award Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας
1995 Ένα Παιδί στην Αυλή του Βασιλιά Αρθούρου (Α Kid in King Arthur's Court) Πριγκίπισα Σάρα
Λογική και Ευαισθησία (Sense and Sensibility) Μαριάν Ντάσγουντ BAFTA Καλύτερης Ηθοποιού σε Δευτεραγωνιστικό Ρόλο
Screen Actors Guild Award Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας σε Δευτεραγωνιστικό Ρόλο

Evening Standard British Film Award Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου
Υποψηφιότητα Χρυσή Σφαίρα Β' Γυναικείου Ρόλου
Υποψηφιότητα Screen Actors Guild Award Συνολικής Ερμηνείας από Καστ

1996 Τζουντ (Jude) Σου Μπραϊντχέντ Evening Standard British Film Award Καλύτερης Ηθοποιού
Άμλετ (Hamlet) Οφηλία Empire Award Α' Γυναικείου Ρόλου
Υποψηφιότητα Satellite Καλύτερης B Γυναικείας Ερμηνείας
1997 Τιτανικός (Titanic) Ρόουζ ΝτεΓουίτ Μπουκάτερ Blockbuster Entertainment Award Α' Γυναικείου Ρόλου
Audience Award Α' Γυναικείου Ρόλου
Empire Award Α' Γυναικείου Ρόλου
Golden Camera Award Α' Γυναικείου Ρόλου
Υποψηφιότητα Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου
Υποψηφιότητα Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου - Δράμα
Υποψηφιότητα Screen Actors Guild Award Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο
Υποψηφιότητα Screen Actors Guild Award Συνολικής Ερμηνείας από Καστ
Υποψηφιότητα European Film Award Α' Γυναικείου Ρόλου
Υποψηφιότητα London Critics Circle Film Award Εξέχουσας Ηθοποιού της Χρονιάς
Υποψηφιότητα Βραβείο MTV Movie Καλύτερου Φιλιού
Υποψηφιότητα Βραβείο MTV Movie Καλύτερου Duo
Υποψηφιότητα Βραβείο MTV Movie Καλύτερης Ερμηνείας
Υποψηφιότητα Satellite Καλύτερης Ερμηνείας
Υποψηφιότητα Online Film Critics Society Award Καλύτερης Ερμηνείας
1998 Ο Έρωτας Ταξιδεύει στο Μαρόκο (Hideous Kinky) Τζούλια
1999 Faeries Μπρίτζιντ φωνή
Ιερός Καπνός! (Holy Smoke!) Ρουθ Μπάρον Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας Βραβείο Elvira Notari
National Society of Film Critics Award Καλύτερης Ηθοποιού
2000 Quills, Η Πένα της Αμαρτίας (Quills) Μάντελιν "Μάντι" ΛεΚλερκ Evening Standard British Film Award Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα Screen Actors Guild Award Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας σε Δευτεραγωνιστικό Ρόλο
Υποψηφιότητα Blockbuster Entertainment Award Α' Γυναικείου Ρόλου
Υποψηφιότητα Empire Award Α' Γυναικείου Ρόλου
Υποψηφιότητα Las Vegas Film Critics Society Award Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας σε Δευτεραγωνιστικό Ρόλο
Υποψηφιότητα London Critics Circle Film Award Εξέχουσας Ηθοποιού της Χρονιάς
Υποψηφιότητα Satellite Καλύτερης B Γυναικείας Ερμηνείας
2001 Κωδικός: Enigma (Enigma) Έστερ Γουάλας Empire Award Α' Γυναικείου Ρόλου
Evening Standard British Film Award Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα British Independent Film Award Καλύτερης Ηθοποιού
Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα (Christmas Carol: The Movie) Μπελ φωνή
Iris Άιρις Μέρντοκ Audience Award Καλύτερης Ηθοποιού
Evening Standard British Film Award Καλύτερης Ηθοποιού
Los Angeles Film Critics Association Award Β' Γυναικείου Ρόλου
Υποψηφιότητα Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου
Υποψηφιότητα Χρυσή Σφαίρα Β' Γυναικείου Ρόλου
Υποψηφιότητα BAFTA Καλύτερης Ηθοποιού σε Δευτεραγωνιστικό Ρόλο
Υποψηφιότητα Satellite Καλύτερης B Γυναικείας Ερμηνείας
2003 Η Ζωή του Ντέιβιντ Γκέιλ (The Life of David Gale) Μπίτσι Μπλουμ
2004 Η Αιώνια Λιακάδα Ενός Καθαρού Μυαλού (Eternal Sunshine of the Spotless Mind) Κλεμεντίν Κρουζίνσκι Dallas-Fort Worth Film Critics Association Award Α' Γυναικείου Ρόλου
Empire Award Α' Γυναικείου Ρόλου
Las Vegas Film Critics Society Award Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας
London Critics Circle Film Award Εξέχουσας Ηθοποιού της Χρονιάς
Online Film Critics Society Award Καλύτερης Ερμηνείας
Santa Barbara International Film Festival Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας
Υποψηφιότητα Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου
Υποψηφιότητα - Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου - Κωμωδία/Μιούζικαλ
Υποψηφιότητα BAFTA Καλύτερης Ηθοποιού σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο
Υποψηφιότητα Screen Actors Guild Award Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο
Υποψηφιότητα Saturn Award Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας
Υποψηφιότητα Broadcast Film Critics Association Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα Washington DC Area Film Critics Association Award Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα Satellite Καλύτερης Ερμηνείας - Κωμωδία/Μιούζικαλ
Υποψηφιότητα People's Choice Αγαπημένης Χημείας στην Οθόνη
Ψάχνοντας τη Χώρα του Ποτέ (Finding Neverland) Σίλβια Λουέλιν Ντέιβις Las Vegas Film Critics Society Award Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας
Santa Barbara International Film Festival Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας
Υποψηφιότητα BAFTA Καλύτερης Ηθοποιού σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο
Υποψηφιότητα Screen Actors Guild Award Συνολικής Ερμηνείας από Καστ
Υποψηφιότητα Broadcast Film Critics Association Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα Βραβείο Teen Choice Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα People's Choice Αγαπημένης Χημείας στην Οθόνη
2005 Απιστίες & Τσιγάρα (Romance & Cigarettes) Τούλα
2006 Όλοι οι Άνθρωποι του Βασιλιά (All the King's Men) Αν Στάντον
Κρυφές Επιθυμίες (Little Children) Σάρα Πιρς BAFTA Βρετανού Καλλιτέχνη της Χρονιάς
Υποψηφιότητα Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου
Υποψηφιότητα Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου - Δράμα
Υποψηφιότητα Screen Actors Guild Award Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο
Υποψηφιότητα - BAFTA Καλύτερης Ηθοποιού σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο
Υποψηφιότητα Broadcast Film Critics Association Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα Chicago Film Critics Association Award Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα Dallas-Fort Worth Film Critics Association Award Α' Γυναικείου Ρόλου
Υποψηφιότητα Empire Award Α' Γυναικείου Ρόλου
Υποψηφιότητα London Critics Circle Film Award Εξέχουσας Ηθοποιού της Χρονιάς
Υποψηφιότητα Vancouver Film Critics Circle Award Α' Γυναικείου Ρόλου
Υποψηφιότητα Satellite Καλύτερης Ερμηνείας- Δράμα
Υποψηφιότητα Online Film Critics Society Award Καλύτερης Ερμηνείας
Ποντικούπολη (Flushed Away) Ρίτα φωνή
The Holiday Άιρις Σίμπκινς Irish Film and Television Award Καλύτερης Διεθνούς Ηθοποιού
Deep Sea 3D Αφηγήτρια
2008 The Fox and the Child Αφηγήτρια
Σφραγισμένα Χείλη (The Reader) Χάνα Σμιτζ Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου
Χρυσή Σφαίρα Β' Γυναικείου Ρόλου
Screen Actors Guild Award Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας σε Δευτεραγωνιστικό Ρόλο
BAFTA Καλύτερης Ηθοποιού σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο
Bambi Prize Καλύτερης Ηθοποιού
Broadcast Film Critics Association Award Β' Γυναικείου Ρόλου
Chicago Film Critics Association Award Β' Γυναικείου Ρόλου
European Film Award Καλύτερης Ηθοποιού
Las Vegas Film Critics Society Award Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας
London Critics Circle Film Award Εξέχουσας Ηθοποιού της Χρονιάς
Vancouver Film Critics Circle Award Α' Γυναικείου Ρόλου
San Diego Film Critics Society Award Α' Γυναικείου Ρόλου
Southeastern Film Critics Association Award Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα Evening Standard British Film Award Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα Βραβείο MTV Movie Καλύτερης Ερμηνείας
Υποψηφιότητα Satellite Καλύτερης Ερμηνείας - Δράμα
Υποψηφιότητα Online Film Critics Society Award Καλύτερης Ερμηνείας Β' Γυναικείου Ρόλου
Υποψηφιότητα Sannio FilmFest Award Καλύτερης Ερμηνείας
Santa Barbara International Film Festival Award Montecito Award
Ο Δρόμος της Επανάστασης (Revolutionary Road) Έιπριλ Γουίλερ Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου - Δράμα
Las Vegas Film Critics Society Award Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας
London Critics Circle Film Award Εξέχουσας Ηθοποιού της Χρονιάς
Vancouver Film Critics Circle Award Α' Γυναικείου Ρόλου
New York Film Critics Circle Award Α' Γυναικείου Ρόλου
Palm Springs International Film Festival Καλύτερου Υποκριτικού Συνόλου
Υποψηφιότητα Screen Actors Guild Award Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο
Υποψηφιότητα BAFTA Καλύτερης Ηθοποιού σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο
Υποψηφιότητα Dallas-Fort Worth Film Critics Association Award Α' Γυναικείου Ρόλου
Υποψηφιότητα Evening Standard British Film Award Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα Online Film Critics Society Award Καλύτερης Ερμηνείας
2011 Contagion Δόκτωρ Έριν Μίαρς Υποψηφιότητα Phoenix Film Critics Society Award Καλύτερου Υποκριτικού Συνόλου

Υποψηφιότητα Georgia Film Critics Association Award Καλύτερου Υποκριτικού Συνόλου

Ο Θεός της Σφαγής (Carnage) Νάνσι Κόουαν Boston Society of Film Critics Award Καλύτερου Υποκριτικού Συνόλου
Υποψηφιότητα Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου - Κωμωδία/Μιούζικαλ
Υποψηφιότητα European Film Award Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα Satellite Καλύτερης B Γυναικείας Ερμηνείας
Υποψηφιότητα Rembrandt Award Καλύτερης Διεθνούς Ηθοποιού( Beste Buitenlandse Actrice)
2013 Movie 43 Μπεθ
Οι Τελευταίες Μέρες του Καλοκαιριού (Labor Day) Αντέλ Γουίλερ Υποψηφιότητα Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου - Δράμα
2014 Η Τριλογίας της Απόκλισης: Οι Διαφορετικοί (Divergent) Τζανίν Μάθιους
A Little Chaos Σαμπίν Ντε Μπάρα
2015 NAYA: Legend of the Golden Dolphin Αφηγήτρια
The Dressmaker Μιρτλ "Τίλι" Ντάνατζ
Steve Jobs Τζοάνα Χόφμαν Χρυσή Σφαίρα Β' Γυναικείου Ρόλου

BAFTA Καλύτερης Ηθοποιού σε Δευτεραγωνιστικό Ρόλο

Insurgent Τζανίν Μάθιους
Triple Nine Ιρίνα Βλασλόβ

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Listen To the Storyteller (2000) Grammy Award: Best Spoken Word Album for Children

Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • What if (2001) #6 UK Charts

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: «Kate Winslet». (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Kate-Winslet. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. (Αγγλικά) Discogs. 152511. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  5. «Kate Winslet».
  6. «Brits have the Midas touch at Golden Globe awards».
  7. «Kate Winslet».
  8. «Isabelle Huppert and Her Daughter Meet on Screen at Cannes».
  9. «Redroofs Theatre School Alumni».
  10. 10,0 10,1 10,2 p62558.htm#i625571. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  11. 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 11,5 11,6 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  12. www.oscars.org/oscars/ceremonies/2009.
  13. «The European Film Academy». Ανακτήθηκε στις 13  Δεκεμβρίου 2019.
  14. «The European Film Academy». Ανακτήθηκε στις 16  Δεκεμβρίου 2019.
  15. «The European Film Academy». Ανακτήθηκε στις 3  Ιανουαρίου 2020.
  16. Ανακτήθηκε στις 6  Ιουνίου 2021.
  17. «100 most influential people 2021». Ανακτήθηκε στις 31  Ιανουαρίου 2022.
  18. Barratt, Nick (5 Δεκεμβρίου 2005). «Family detective: Kate Winslet». The Daily Telegraph (London). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-03-03. https://web.archive.org/web/20080303210601/http://www.telegraph.co.uk/arts/main.jhtml?xml=%2Farts%2F2005%2F12%2F05%2Flnickbarratt05.xml. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  19. 19,0 19,1 [http://www.dailymail.co.uk/femail/article-1269460/Kate-Win slet-My-life-pictures.html «Kate Winslet: My life in pictures»]. The Daily Mail. 30 Απριλίου 2011. http://www.dailymail.co.uk/femail/article-1269460/Kate-Win slet-My-life-pictures.html. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. «Kate was born on 5 October, 1975, and grew up, the second oldest of four - Anna, Beth and Joss - in a small terraced house in Reading, Berkshire.» 
  20. Katja Hofman (9 Μαρτίου 2003). «Kate Winslet: Last year I worked for seven weeks - the rest of the time I'm a mum». The Independent. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-06-17. https://web.archive.org/web/20090617202403/http://www.independent.co.uk/arts-entertainment/films/features/kate-winslet-last-year-i-worked-for-seven-weeks--the-rest-of-the-time-im-a-mum-600115.html. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  21. 21,0 21,1 «Profile: Kate Winslet». BBC News Online. 23 Φεβρουαρίου 2009. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/7867946.stm. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  22. Rollings, Grant (28 Ιανουαρίου 2009). «I was the fat kid at the back of the line». The Sun. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  23. «Heavenly Creatures (1994)». Rotten Tomatoes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  24. 24,0 24,1 Rollings, Grant (22 Δεκεμβρίου 2008). «Why Kate Winslet is our best actress». The Sun. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  25. 25,0 25,1 Elias, Justine (7 Δεκεμβρίου 1995). «Kate Winslet: No 'Period Babe'». The New York Times. http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9F04E3DE1F39F934A35751C1A963958260. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  26. 26,0 26,1 26,2 26,3 26,4 «Kate Winslet». Filmbug. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  27. «Sense & Sensibility». The Numbers. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  28. Kate Winslet, zimbio, http://www.zimbio.com/Kate+Winslet/articles/REigabN8Bp3/Kate+Winslet+wearing+tiffany+red+carpet, ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011 
  29. 29,0 29,1 29,2 Riding, Alan (2 Σεπτεμβρίου 19992). «For Kate Winslet, Being a Movie Star Is 'a Bit Daft». The New York Times. http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9404E5DA1F3AF931A2575AC0A96F958260. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  30. «Worldwide Grosses». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  31. «Kate Winslet». People Magazine. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  32. James Lipton (host) (13 Μαρτίου 2004). «Kate Winslet». Inside the Actors Studio. Κύκλος 10. Επεισόδιο 11. Bravo. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-08-04. https://web.archive.org/web/20070804002915/http://www.bravotv.com/Inside_the_Actors_Studio/guest/Kate_Winslet. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  33. 33,0 33,1 Maslin, Janet (16 Απριλίου 1999). «Life With Mother Can Be Erratic, to Say the Least». The New York Times. http://movies.nytimes.com/movie/review?res=9A01E3D9153BF935A25757C0A96F958260. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  34. Wloszczyna, Susan (23 Δεκεμβρίου 2008). «A Revolutionary Road for Titanic friends DiCaprio, Winslet». USA Today. http://www.usatoday.com/life/movies/news/2008-12-22-dicaprio-winslet_N.htm. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  35. «Hideous Kinky (1999)». Rotten Tomatoes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Νοεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  36. «Hideous Kinky». The Numbers. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  37. Vallely, Paul (17 Ιανουαρίου 2009). «Kate Winslet: The golden girl». The Independent. http://www.independent.co.uk/news/people/profiles/kate-winslet-the-golden-girl-1418269.html. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  38. Allen, Jamie (15 Δεκεμβρίου 2000). «'Quills' scribe channels sadistic Sade». CNN.com. http://edition.cnn.com/2000/SHOWBIZ/Movies/12/15/quills/. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  39. Howe, Desson (15 Φεβρουαρίου 2002). «Iris: Heroic on a Human Scale». The Washington Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-12-09. https://archive.today/20121209135749/http://www.washingtonpost.com/ac2/wp-dyn?pagename=article&node=style/movies/reviews&contentId=A9577-2002Feb14. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  40. «Kate Winslet tunes up for a singing career». The Guardian (London). 25 Ιουνίου 2001. http://www.guardian.co.uk/film/2001/jun/25/news4. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  41. «Kate Winslet – 'What If' (SONG)». Swisscharts. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  42. «What If». Chart Stats. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  43. «The Life of David Gale». The Numbers. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  44. «The Life of David Gale (2003)». Metacritic. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  45. Hobson, Louis. «Kate Winslet refutes Internet rumours». Canoe Jam!. http://jam.canoe.ca/Movies/Artists/W/Winslet_Kate/2004/03/15/762717.html. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  46. «Finding Neverland (2004)». The Numbers. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  47. «Finding Neverland (2004)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  48. Horowitz, Josh (16 Νοεμβρίου 2011). «Woody Allen Explains His Love For Scarlett Johansson, Why He Doesn't Do Broadway». MTV. 
  49. Scott, A.O. (29 Σεπτεμβρίου 2006). «Playground Rules: No Hitting, No Sex». The New York Times. http://movies.nytimes.com/2006/09/29/movies/29chil.html. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  50. «The BAFTA/LA Britannia Awards». BAFTALA.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  51. Gallo, Phil (23 Αυγούστου 2007). «This year's Oscar fun facts». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-12-09. https://archive.today/20121209100309/http://www.variety.com/awardcentral. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  52. «The Holiday (2006)». Metacritic. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  53. «The Holiday». The Numbers. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  54. «Flushed Away». The Numbers. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  55. Wong, Grace (23 Ιανουαρίου 2009). «DiCaprio reveals joys of fighting with Winslet». CNN. http://www.cnn.com/2009/SHOWBIZ/Movies/01/23/kate.leo/index.html?section=cnn_latest. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  56. 56,0 56,1 Meza, Ed (8 Ιανουαρίου 2008). «Winslet replaces Kidman in 'Reader'». Variety. http://www.variety.com/article/VR1117978660.html?categoryid=13&cs=1. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  57. Kaminer, Ariel (7 Δεκεμβρίου 2008). «Translating Love and the Unspeakable». The New York Times. http://www.nytimes.com/2008/12/07/movies/07kami.html/. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  58. Carnevale, Rob. «Revolutionary Road — Kate Winslet interview». indieLondon. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  59. 59,0 59,1 «The Reader (2008)». Metacritic. metacritic.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  60. Clark, Krystal (13 Σεπτεμβρίου 2010). «Kate Winslet in HBO's Mildred Pierce Trailer». ScreenCrave. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  61. Collins, Scott (29 Μαρτίου 2011). «HBO's 'Mildred Pierce' With Kate Winslet Opens To Disappointing Ratings». Los Angeles Times. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  62. «Mildred Pierce». Metacritic. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  63. «The 18th Annual Screen Actors Guild Awards». sagawards.org. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2012. 
  64. «Emmy winners: surprise hauls for Modern Family and Downton Abbey». The Guardian. 18 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  65. «Kate Winslet on the script, Steven Soderbergh and her character in Contagion». FilmOnAir.com. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  66. «Jodie Foster & Kate Winslet to star in Roman Polanski's God of Carnage». Deadline London. 23 Σεπτεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-12-26. https://web.archive.org/web/20111226163010/http://www.deadline.com/2010/09/jodie-foster-and-kate-winslet-to-star-in-roman-polanski%e2%80%99s-%e2%80%98god-of-carnage%e2%80%99/. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  67. «The 69th Annual Golden Globe Awards». imdb.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2011. 
  68. Cadwalladr, Carole (19 Αυγούστου 2007). «Life after Kate: a happier ending». The Guardian. http://www.guardian.co.uk/film/2007/aug/19/1. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  69. 69,0 69,1 «Winslet's divorce finalised». BBC News. 12 Δεκεμβρίου 2001. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  70. «Kate Winslet Biography». People. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  71. «Kate Winslet and Sam Mendes split». BBC. 15 Μαρτίου 2010. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/8569145.stm. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]