Κάστρο Αετού Κωνσταντινούπολης
Συντεταγμένες: 40°56′59.32″N 29°15′29.32″E / 40.9498111°N 29.2581444°E
- για άλλες χρήσεις : Κάστρο Αετού
| Κάστρο Αετού | |
|---|---|
 Ο λόφος του Αετού όπου βρίσκεται το κάστρο | |
 | |
| Είδος | κάστρο, ερείπια και ερείπια κάστρου |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 40°57′0″N 29°15′31″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Sultanbeyli και Επαρχία Κωνσταντινούπολης |
| Χώρα | Τουρκία[1] |
| δεδομένα (π) | |
Το Κάστρο Αετού (τουρκικά : Aydos Kalesi ) είναι ένα κάστρο, ερειπωμένο σήμερα, στα ασιατικά περίχωρα της Κωνσταντινούπολης. Βρίσκεται στην κορυφή του ψηλότερου λόφου της περιοχής με ύψος 537 μέτρα. Το τουρκικό όνομα του, "Aydos", είναι τουρκοποίηση της λέξης "αετός".
Το κάστρο χτίστηκε στα τέλη του 13ου αιώνα από τους Βυζαντινούς και χρησιμοποιήθηκε κυρίως για την παρακολούθηση του παραλιακού δρόμου και της γύρω περιοχής.[2] Το 1328 το κατέκτησαν οι Οθωμανοί υπό τον Ορχάν Γαζή.[3]
Το κάστρο χτίστηκε με υλικά κυρίως από αργολιθοδομή και ασβεστόλιθο. Είναι ελλειπτικού σχήματος, μήκους περίπου 120 μέτρων και το πλατύτερο σημείο του φτάνει τα 50 μέτρα. Το φρούριο έχει δεξαμενή 12 μέτρων μήκους και 7,5 μέτρων πλάτους. Η δεξαμενή είναι πόλος έλξης για τους τουρίστες και σήμερα έχει πολλά διαφορετικά είδη ψαριών.
Πιστεύεται ότι το κάστρο, που δεν έχει ανασκαφεί ακόμα, ήταν μεγαλύτερο και ότι αυτό που σώζεται σήμερα είναι απλώς ένα μικρό μέρος του. Οι προηγούμενες μεγάλες πυρκαγιές κατέστρεψαν το κάστρο, έτσι ώστε μόνο έξι πύργοι με τις εισόδους και εξόδους τους και δύο μυστικά περάσματα έχουν διατηρηθεί στα δυτικά του κάστρου[4].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Αγγλικά) GeoNames. 2005. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2015.
- ↑ Akşam Gazetesi, Aydos Kalesi'ndeki kazı çalışmaları, belgesel oldu
- ↑ pendiknethaber.com , Pendik’te Osmanlı hakimiyeti Αρχειοθετήθηκε 2013-02-08 at Archive.is
- ↑ «Aydos Kalesi, 2010 yili kazı çalışmaları». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2014.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Paul Wittek: The taking of Aydos Castle. A ghazi legend and its transformation. In: George Makdisi (Hrsg.): Arabic and Islamic Studies in Honor of Hamilton A. R. Gibb. Harvard University Press, Cambridge, Mass. 1968, S. 662–672. (Google Books).
- William Hickmann: The taking of Aydos Castle. Further considerations on a chapter from Aşikpaşazade. In: Journal of the American Oriental Society 99, 1979, S. 399–407.
|