Κάρολος Δ΄ της Λωρραίνης
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Κάρολος Δ΄ της Λωρραίνης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Charles IV de Lorraine (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 5 Απριλίου 1604[1][2][3] Νανσύ[4] |
| Θάνατος | 18 Σεπτεμβρίου 1675[1][2][3] Allenbach[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[5] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | φεουδάρχης[6] στρατιωτικός[7] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Νικολ, Δούκισσα της Λωρραίνης (από 1621)[8][9] Βεατρίκη της Κουζάνς (από 1637)[1][9] Μαρία Λουίζα της Ασπρεμόντ (από 1665)[1][9] |
| Σύντροφος | Catherine de Saint-Remy Isabelle de Ludres Μαρί ντε Ροάν |
| Τέκνα | Κάρολος Ερρίκος του Βωντεμόν[1] Άννα της Λωρραίνης[6] Karl Johann Lothar Baron von Vequel[10] |
| Γονείς | Φραγκίσκος Β΄ της Λωρραίνης[1] και Χριστίνα της Σαλμ[1] |
| Αδέλφια | Νικόλαος Φραγκίσκος, δούκας της Λωρραίνης[1] Μαργαρίτα της Λορραίνης[1] Ενριχέττα της Λωρραίνης[11] |
| Οικογένεια | Οίκος της Λωρραίνης[1] |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | στρατηγός |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Κάρολος Δ΄ (Charles IV de Lorraine, 5 Απριλίου 1604 - 18 Σεπτεμβρίου 1675) από τον Οίκο της Λωρραίνης ήταν Δούκας της Λωρραίνης (1625 - 1634), οπότε αναγκάστηκε να παραιτηθεί υπό Γαλλική πίεση υπέρ του νεώτερου αδελφού του. Έγινε δούκας για δεύτερη φορά (1661 - 1675) μετά την παραίτηση του μικρότερου αδελφού του Νικολάου Φραγκίσκου.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του Φραγκίσκου Β΄ δούκα της Λωρραίνης και της συζύγου του Χριστίνας, κόρης του Παύλου κόμη του Ζαλμ.
Αναγκάστηκε να παραιτηθεί μετά την εισβολή των Γαλλικών στρατευμάτων λόγω της πολιτικής που ακολουθούσε εναντίον του καρδιναλίου Ρισελιέ που ήταν πρωθυπουργός του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου ΙΓ΄ και ουσιαστικός κυβερνήτης της Γαλλίας εκείνη την εποχή. Εκείνη την εποχή ο Ρισελιέ του οποίου η πολιτική ήταν πάντα υπέρ της επέκτασης της Γαλλίας σε βάρος των Αψβούργων βρισκόταν σε σύγκρουση με τον δούκα της Ορλεάνης Γκαστόν, ο Κάρολος συμμάχησε με τον δούκα κάτι που εξόργισε τον Ρισελιέ. Εκείνη την εποχή η Λωρραίνη βρισκόταν υπό την επιρροή της Αγίας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και του αυτοκράτορα της Αυστρίας Φερδινάνδου Β΄, ο Ρισελιέ βάδισε εναντίον του με στρατό αναγκάζοντας τον Κάρολο να παραιτηθεί υπέρ του μικρότερου αδελφού του (1634). Μπήκε στη στρατιωτική υπηρεσία του αυτοκράτορα, το 1651 κλήθηκε από μια Ιρλανδική αντιπροσωπεία προκειμένου να εξασφαλίσουν την υποστήριξη του στην προσπάθεια τους να υποστηρίξουν την χώρα τους από επικείμενη επίθεση της Αγγλίας. Βρήκε την πρόταση αρκετά δελεαστική αλλά όταν έφτασε στην Ιρλανδία συνάντησε την άρνηση των Ιρλανδών στρατηγών. Επανήλθε (1661) στο δουκάτο της Λωρραίνης ύστερα από την παραίτηση του μικρότερου αδελφού του Νικολάου Φραγκίσκου.
Τον Κάρολο Δ΄ διαδέχθηκε ο αδελφός του Νικόλαος-Φραγκίσκος.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1621 νυμφεύτηκε την εξαδέλφη του Νικόλ, κόρη του Ερρίκου Β΄ δούκα της Λωρραίνης για λόγους διαδοχής: το 1624 απεβίωσε ο θείος του Ερρίκος Β' που ήταν πρωτότοκος και το μόνο τέκνο αυτού, η Νικόλ, ανακηρύχθηκε δούκισσα της Λωρραίνης. Το επόμενο έτος ο αδελφός του Ερρίκου Β΄, ο δευτερότοκος Φραγκίσκος Β΄ ισχυρίστηκε ότι το δουκάτο πηγαίνει μόνο σε άρρενες απογόνους και έγινε δούκας της Λωρραίνης· έξι ημέρες μετά παραιτήθηκε υπέρ του γιου του Καρόλου Δ΄. Η Νικόλ όμως δεν ήθελε να είναι δούκισσα με το σύζυγό της, αλλά μόνη της. Τότε το επόμενο έτος ο Κάρολος Δ΄ σκέφτηκε να ακυρώσει το γάμο του κατηγορώντας τον ιερέα που τους πάντρεψε για μαγεία. Επειδή δεν υπήρχαν αποδείξεις, η Αγία Έδρα δεν δέχθηκε το διαζύγιο και θεωρούσε τον γάμο σε ισχύ.
Παρ' όλα αυτά ο Κάρολος Δ΄ το 1637 νυμφεύτηκε τη Βεατρίκη ντε Κουζάνς, κόρη του Κλαύδιου-Φραγκίσκου βαρόνου του Μπελβουάρ και είχε τέκνα:
- Άννα 1639-170, παντρεύτηκε τον 4ο εξάδελφο του πατέρα της Φραγκίσκο-Μάριο δούκα του Ζουαγιέζ, πρίγκιπα του Λιλμπόν.
- Κάρολος-Ερρίκος 1649-1723, πρίγκιπας του Βωντεμόν και του Κομερσύ. Επειδή ο γάμος της μητέρας του δεν εθεωρείτο έγκυρος, δεν μπόρεσε να διαδεχθεί τον πατέρα του ως δούκας της Λωρραίνης.
- Φραγκίσκος-Ιωσήφ 1637-1638, Βεατρίκη 1636, απεβίωσαν νήπια.
Επειδή ο γάμος δεν ήταν έγκυρος, ο Κάρολος Δ΄ αφορίστηκε, έτσι αναγκάστηκε να χωρίσει το 1642. Το 1649 όμως γεννήθηκε ο Κάρολος-Ερρίκος, έτσι το 1663 νυμφεύτηκε πάλι τη Βεατρίκη ντε Κουζάνς, ώστε να νομιμοποιηθεί ο γιος του. Δύο εβδομάδες μετά η Βεατρίκη απεβίωσε.
Το 1665 έκανε τέταρτο γάμο με τη Μαρία Λουίζα του Ασπρεμόν, κόρη του Καρόλου κόμη του Ρέκεμ. Δεν απέκτησαν απογόνους.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 genealogy
.euweb .cz /lorraine /lorraine5 .html. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2016. - ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6sn1ccc. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Charles-III-duke-of-Lorraine-1604-1675. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2020.
- ↑ 6,0 6,1 genealogy
.euweb .cz /lorraine /lorraine5 .html. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2016. - ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ genealogy
.euweb .cz /lorraine /lorraine4 .html. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2016. - ↑ 9,0 9,1 9,2 p4221.htm#i42201. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ genealogy
.euweb .cz /lorraine /lorraine5 .html. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2016.
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Charles IV, Duke of Lorraine της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
|