Ιωάννης Σ. Αλεξάκης
| Ιωάννης Σ. Αλεξάκης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1885 Οροπεδίο Λασιθίου |
| Θάνατος | 24 Μαΐου 1980 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιστορικός στρατιωτικός |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | Ελληνικός Στρατός |
Ο Ιωάννης Σωτηρίου Αλεξάκης (1885 - 24 Μαΐου 1980) ήταν Έλληνας στρατιωτικός (έφτασε στο βαθμό του αντιστράτηγου), πτυχιούχος της Νομικής και ιστορικός συγγραφέας.
Ανηψιός του ήταν ο επίσης αντιστράτηγος Ιωάννης Ηλ. Αλεξάκης
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η καταγωγή του ήταν από τους Έξω Ποτάμους Λασιθίου.[1] Γόνος ιστορικής οικογένειας της Κρήτης, γεννήθηκε στο Οροπέδιο Λασιθίου. Ήταν απόγονος του βενετικής καταγωγής Misser Alexis και του ευπατρίδη Αλέξιου Αλέξη (1692 - 1786).[2] Επίσης ήταν τρισέγγονος του κληρικού Νικολάου Αλέξη.
Στρατιωτική υπηρεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Συμμετείχε και πολέμησε ηρωικά στους δύο Βαλκανικούς Πολέμους, στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, στην Μικρασιατική εκστρατεία και στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1912 ήταν ο πρώτος Έλληνας αξιωματικός που μπήκε στη Θεσσαλονίκη επικεφαλής συντεταγμένου τμήματος (1ου Ανεξάρτητου Τάγματος Κρητών) την 26/10/1912[3], και στη συνέχεια απελευθέρωσε την Χαλκιδική με πρώτη πόλη την Αρναία. Έλαβε μέρος στις μάχες Λαχανά (19/06/1913), Πιλάφ Τεπέ (06/07/1913), Άνω Τσουμαγιάς (12/07/1913), Σκρα (17/05/1918) και Καρά Μπουγιού Ρουκλού Νταγ (προ του ποταμού Σαγγάριου, 01/07/1921).
Υπήρξε συνεργάτης του Ελευθερίου Βενιζέλου και του Νικολάου Πλαστήρα. Συμμετείχε ενεργά στο Κίνημα Εθνικής Αμύνης το 1917 και στην Επανάσταση Πλαστήρα- Γονατά του 1922.
Υπηρέτησε ως Φρούραρχος Αθηνών και ως στρατιωτικός διοικητής της Κρήτης (1940) κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.[4] Το 1944 και ενώ ήταν αιχμάλωτος των Ναζί, διέφυγε πνιγμού σε αντίθεση με τους συγκρατουμένους του, όταν το πλοίο στο οποίο επέβαιναν τορπιλίστηκε από υποβρύχιο των συμμαχικών δυνάμεων.[5]
Συγγραφικά έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έργα του είναι: "Η Μονή της Ανωπόλεως" (1937),"Ιαπωνία και Κίνα" (1938),"Ο Κωστής Αρκαλοχωρίτης" (1940),"Ο Τσούλης και το τραγούδι του" (1940), "Πολεμικές Αναμνήσεις-Βαλκανικοί πόλεμοι 1912-1913" (δίτομο έργο 1967),"Η 3ετής Κρητική επανάσταση του1966-9 και η 10ήμερος μάχη στο Λασίθι" (1968),"Οι Αλέξηδες, μια Κρητική Οικογένεια" (1970),"Η Κοινότητα των Έξω Ποτάμων Λασιθίου και το Μνημείο των Πεσόντων Ποταμιτών" (1970), "Οι Ποτάμοι το χωριό μου" (1972), "Το Κίνημα της Εθνικής Αμύνης του 1916-18" (1972),"Η Μάχη του Λαχανά" (1972), "Η Μάχη της Δοϊράνης" (1972), "Η απελευθέρωση της Κρήτης από τους Σαρακηνούς Άραβες από τον Νικηφόρο Φωκά" (1961) "Ο 1ος τακτικός στρατός της Κρήτης, η Κρητική Πολιτοφυλακή (1907-1912)" (1965), "Ο στρατός της Κρήτης, όταν η Ελλάδα μας μεγάλωνε" (1969), "Η συμμετοχή της Κρήτης στους αγώνες της Μητρός Ελλάδας" (1970),"Η Κρήτη στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και οι μάχες Σκρα και Δοϊράνης"(1975)," Ο Νομός Ηρακλείου και ο στρατός του εν ειρήνη και εν πολέμω" (1975), "Ο Στρατηγός Αλεξάκης και η Κρητική Μούσα" (1976),"Ηρακλής ο Ιδαίος Δάκτυλος, η ίδρυση των Ολυμπιακών Αγώνων και η πόλις Ηρακλείου" (1976), "Οι στρατιωτικοί Άγιοι"(1976),"Αναμνήσεις" (1979),"Οι Αδελφές Κρήτη και Χαλκιδική" (1980).
Δημοσίευσε σε περιοδικά και εφημερίδες των Αθηνών και της Κρήτης ιστορικές διατριβές και μελέτες.
Τιμές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ιωάννης Σ. Αλεξάκης απεβίωσε στην Αθήνα στις 24 Μαΐου 1980 και κηδεύτηκε την επομένη στο Ηράκλειο.[6] Μετά τον θάνατό του οι παρακάτω Δήμοι έδωσαν το όνομά του σε δρόμους: Δήμος Αγίου Νικολάου Λασιθίου, Δήμος Αρκαλοχωρίου Ηρακλείου (σημερινός Δήμος Μινώα Πεδιάδος), Δήμος Αρναίας Χαλκιδικής (σημερινός Δήμος Αριστοτέλη), Δήμος Ηρακλείου Κρήτης. Επίσης υπάρχουν προτομές του στο χωριό Έξω Ποτάμοι Λασιθίου Κρήτης και στο Ηράκλειο Κρήτης.
Πηγές και παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ http://www.patris.gr/articles/177394?PHPSESSID=6o24stn0ock7f4q7qlb2r8kts3#.UcEzt-e1HkY
- ↑ Οι Αλέξηδες, μια Κρητική Οικογένεια, (1970), Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος, Πανεπιστημίου 32, Αθήνα
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2013.
- ↑ Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, τ. 6, σελ. 270.
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Υδρία, τ. 5, σελ. 361.
- ↑ Το Βήμα της Κυριακής, 25-5-1980, σελ. 2.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Την Κυριακή τα αποκαλυπτήρια της προτομής του στρατηγού Ι. Αλεξάκη, cretalive.gr, ανάκτηση 21-5-2015.
|
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με έναν στρατιωτικό χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |