Ιωάννης Ράγκος
| Ιωάννης Ράγκος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1790 Πατιόπουλο Αιτωλοακαρνανίας |
| Θάνατος | 1870 Μεσολόγγι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός στρατιωτικός |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Ελληνική Επανάσταση του 1821 |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | πληρεξούσιος στρατηγός |
Ο Ιωάννης Ράγκος (1790-1870) ήταν Έλληνας αρματολός του 19ου αιώνα και αγωνιστής του 1821.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε το 1790 στο Σύντεκνο της επαρχίας Βάλτου. Πατέρας του ήταν ο αρματολός Γεώργιος Ράγκος. Το 1808 αιχμαλωτίστηκε από τον Αλή Πασά, και η οικογένειά του καταδιώχτηκε. Βλέποντας όμως ο Αλής ότι τον είχε ανάγκη, τον αποφυλάκισε πάλι, μαζί με την οικογένειά του και του έδωσε εξουσία και τιμές. Όταν ο Αλή Πασάς ξέπεσε στην οργή του σουλτάνου το 1820, ο Ράγκος, ο οποίος στο μεταξύ είχε μυηθεί στα μυστικά της Φιλικής Εταιρείας ξεκίνησε εκστρατεία προσποιούμενος ότι πάει να ενισχύσει τον πολιορκημένο Αλί πασά. Όταν ξεκίνησε η Ελληνική επανάσταση ο Ράγκος ήταν έτοιμος και πρόθυμος να πολεμήσει, συνεισφέροντας πολλά στην παράδοση του φρουρίου στους Σουλιώτες. Μετά από αυτά, συνεννοήθηκε με τον Γώγο Μπακόλα, καπετάνιου του Ραδοβιτσίου, και πολέμησε στον Σταυρό κατά μεγάλης δύναμης Τούρκων, από τους οποίους οι περισσότεροι έπεσαν.
Ο Ιωάννης Ράγκος διακρινόταν για την προσαρμοστικότητά του και την ικανότητά του να προσεγγίζει τους εκάστοτε ισχυρούς πολιτικούς όπως τον Δημήτριο Υψηλάντη, τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο και Ιωάννη Καποδίστρια, κατορθώνοντας τελικά να αναρριχηθεί στα ανώτερα στρατιωτικά αξιώματα. Το 1822 διορίστηκε αρχηγός της εκστρατείας στην Θεσσαλία. Πολέμησε μαζί με τον Γεώργιο Καραϊσκάκη και διακρίθηκε. Το 1823 διορίστηκε στρατηγός και επιφορτίστηκε από την κυβέρνηση με την καταδίωξη του Καραϊσκάκη, ο οποίος στο μεταξύ είχε αποστατήσει. Για τις υπηρεσίες που προσέφερε τότε τού παραχωρήθηκε το αρματολίκι των Αγράφων και ο βαθμός τού στρατηγού[1]. Το 1824 έσωσε το Μεσολόγγι από τον κίνδυνο του πολυάριθμου στρατού του Ομέρ Πασά.
Εκλέχτηκε πληρεξούσιος των όπλων στην Συνέλευση του Μεσολογγίου, και αντιπροσώπευσε τα όπλα των στρατηγών της δυτικής Ελλάδας στην Εθνική Συνέλευση του Άστρους. Πήρε μέρος στην Γ΄ Συνέλευση της Δυτικής Χέρσου Ελλάδος στο Ανατολικό[2].
Την εποχή της διακυβέρνησης του Ιωάννη Καποδίστρια ο Ιωάννης Ράγκος ξαναβρήκε την χαμένη στρατιωτική του αίγλη προσεταιριζόμενος τον Αυγουστίνο Καποδίστρια "Πληρεξούσιο Τοποτηρητή" της Κυβέρνησης στη Στερεά Ελλάδα και ανταμείφθηκε με τη θέση του συνταγματάρχη των Ελαφρών Ταγμάτων της Ανατολικής Στερεάς[3]. Μετά τη δολοφονία του Κυβερνήτη παραμερίστηκε ενώ επί της βασιλείας του Όθωνα συμμετείχε στα αντιοθωνικά κινήματα, φυλακίστηκε μαζί με άλλους αλλά αφέθηκε και πάλι ελεύθερος. Επί Γεωργίου Α' διορίστηκε μέλος της επιτροπής επί των αδικηθέντων ανδρών του αγώνα. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στο Μεσολόγγι ενώ ασχολιόταν με την τοπική πολιτική ζωή του Αιτωλικού όπου είχε εγκατασταθεί μετά τα καποδιστριακά χρόνια[4].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Στέφανος Π. Παπαγεωργίου, Το Αρχείο Γιαννάκη Ράγκου, Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος, Αθήνα 1982, σσ. ιβ- ιγ.
- ↑ Ιωάννης Ιάκωβος Μάγερ, Ελληνικά Χρονικά, αριθμός 104, 24 Δεκεμβρίου 1824, σελ. 2-3
- ↑ Στέφανος Π. Παπαγεωργίου, Το Αρχείο Γιαννάκη Ράγκου, Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος, Αθήνα 1982, σσ. ιδ- ιε.
- ↑ Στέφανος Π. Παπαγεωργίου, Το Αρχείο Γιαννάκη Ράγκου, Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος, ΑΘήνα 1982, σ. ιζ.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ανδρέας Παπαδόπουλος Βρετός. Βιογραφικαί σημειώσεις περί των εικονογραφηθέντων προσώπων εν τω παρόντι ημερολογίω. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2009.
- Παπαγεωργίου Στ., Το Αρχείο Γιαννάκη Ράγκου, Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος, Αθήνα 1982.