Ιταλική Απογραφή της Ρόδου 1922

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η ιταλική απογραφή της Ρόδου έγινε στα 1922, όταν οι Ιταλοί κάνουν στη Ρόδο και σ' όλα τα Δωδεκάνησα τη μεγάλη απογραφή του πληθυσμού, εκκλησιών, ιερέων, Δασκάλων, περιουσιών, σχολείων και αρχαιολογικών αξιοθεάτων. Σύμφωνα με αυτή την απογραφή των Ιταλών, το νησί της Ρόδου είχε 41.571 κατοίκους που ενοικούσαν σε 47 χωριά και οικισμούς. Οι 16.153 έμεναν στην πόλη της Ρόδου και οι 25.418 στα χωριά. Μέσα στην παλιά πόλη και στα λεγόμενα Μαράσια έμεναν οθωμανοί, Έλληνες και Εβραίοι. Απεναντίας τα χωριά, κατά ποσοστό 94% κατοικούνται από Έλληνες χριστιανούς ορθόδοξους.

Οι επαρχίες της Ρόδου το 1922[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ολόκληρο το νησί της Ρόδου διαιρείται σε τρεις επαρχίες-μουδηρίες. Η πρώτη μουδηρία έχει έδρα τη Ρόδο κατοικείται από 23.331 άτομα και περιλαμβάνει 13 χωριά. Η δεύτερη μουδηρία είναι του χωριού Κάστελλος και αποτελείται από 16 χωριά. Η τρίτη μουδηρία είναι της Λίνδου και περιλαμβάνει 18 χωριά. Στα νησιά της Δωδεκανήσου κατοικούν 102.669 άτομα.

Τα σχολεία της Ρόδου το 1922[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη Ρόδο υπάρχουν τα εξής ελληνορθόδοξα σχολεία:

  • Το Βενετόκλειο Γυμνάσιο, με πέντε τάξεις και 159 μαθητές.
  • Η Κεντρική Δημοτική Σχολή, με έξι τάξεις και 220 μαθητές.
  • Το Καζούλλειο Παρθεναγωγείο Ρόδου, με οκτώ τάξεις και 234 μαθήτριες.
  • Η Αμαράντειος Σχολή της συνοικίας Νεοχωρίου. Έχει έξι τάξεις και 183 μαθητές.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Μπογιάννος Θεοφάνης. Ελληνικά Δωδεκάνησα. Πώς φθάσαμε στην Ενσωμάτωση. 5 Μαϊου 1912 - 7 Μαρτίου 1948. Μια Ιταλική Απογραφή της Δωδεκανήσου 1922, σελ. 73-74. Έκδοση Δήμου Ροδίων, Ρόδος 2008.
  • Μπογιάννος Θεοφάνης. Επιμέλεια, σχεδιασμός, χορηγία. Χάρτης Νήσος Ρόδος. 2012.