Ιστορία των Καθολικών στη Σαντορίνη

Ο Καθολικισμός πρωτοεμφανίστηκε στη Σαντορίνη το 1207 με την έλευση των Σταυροφόρων, οι οποίοι λίγα χρόνια νωρίτερα είχαν καταλάβει την Κωνσταντινούπολη με συνέπεια να διαιρεθεί ένα μεγάλο μέρος του ελλαδικού χώρου σε φραγκικά φέουδα. Μάλιστα σύμφωνα σε μια θεωρία, το νησί πήρε το όνομά του από τους Σταυροφόρους, από κάποιο ναό της Αγίας Ειρήνης.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1642 εγκαθίστανται στη νησί οι Ιησουίτες μοναχοί ως αποστολικοί μισιονάριοι με σκοπό να προσηλυτίσουν στο καθολικό δόγμα τους ντόπιους. Παρόλο που αυτή η εγκατάσταση προκάλεσε τις έντονες διαμαρτυρίες των Ορθοδόξων σύντομα ακολούθησε η άφιξη και των Λαζαριστών μοναχών.

Κατά το 1650 ο περιηγητής F.Richard αναφέρει χονδρικά ότι σε σύνολο 7000 κατοίκων οι Καθολικοί ήταν περίπου 700 ενω το 1790 ο Choiseul-Gouffin βρίσκει,σύμφωνα με τα λεγόμενα του, 800 Καθολικούς. Σημειώνει επίσης πως εκείνη την εποχή είχε δημιουργηθεί βαθύ χάσμα στις σχέσεις των Καθολικών με τους Ορθόδοξους καθώς οι πρώτοι διεκδικούσαν διάφορα ξωκλήσια. Αργότερα σημαντικός αριθμός επιφανών Καθολικών εγκατέλειψε το νησί λόγω κυρίως της πίεσης από τους Τούρκους.

Λίγα χρόνια μετά την απελευθέρωση και την δημιουργία του ελληνικού κράτους και συγκεκριμένα το 1850 ο Καθολικός κληρικός Ιωάννης Δεκιγάλας μέτρησε 16 καθολικές εκκλησίες σε σύνολο 290 και το 1927 ο Ορθόδοξος αρχιμανδρίτης Δανιήλ Δεναξάς βρήκε 9 σε σύνολο 360. Παράλληλα το 1928 σύμφωνα με την επίσημη απογραφή του ελληνικού κράτους στη Σαντορίνη υπήρχαν μόλις 250 Καθολικοί και στις μέρες μας υπολογίζονται σε περίπου 150 άτομα ενώ η επισκοπή, είναι επίσημα αναγνωρισμένη από το κράτος και βρίσκεται υπό την τοποτηρητεία του Επισκόπου Σύρου[1] Αρχειοθετήθηκε 2011-04-27 στο Wayback Machine., περιλαμβάνει και τα νησιά Θηρασιά, Ίο, Ανάφη, Φολέγανδρος και Σίκινο.

Αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθολικά μνημεία άξια αναφοράς στη σημερινή Σαντορίνη είναι η Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης, της οποίας οι μοναχές ακολουθούν το τυπικό (κανόνα) του Αγίου Δομινίκου (τάγμα των Δομινικανιδών) καθώς και η Καθολική Μητρόπολη του Αγίου Ιωάννου στα Φηρά, η οποία είχε υποστεί βαρύτατες ζημιές κατά το σεισμό του 1956 και μόλις αποκαταστάθηκε.