Ισονεφείς καμπύλες

Τόσο στη Μετεωρολογία όσο και στη Κλιματολογία Ισονεφείς καμπύλες ονομάζονται οι δημιουργούμενες και φερόμενες στο Μετεωρολογικό χάρτη καμπύλες που προκύπτουν από τη γραμμική ένωση των γεωγραφικών τόπων εκείνων υπεράνω των οποίων παρατηρείται η αυτή νέφωση κατά την αυτή στιγμή. Έτσι δημιουργούνται κατ΄ επέκταση ισονεφείς καμπύλες μέσης νέφωσης μηνός, έτους εποχής με την αυτή αριθμητική τιμή συγκεκριμένου γεωγραφικού τόπου.

Ο τρόπος αυτός, της γραμμικής σύνδεσης των τόπων, θεωρείται ο καλλίτερος για τη γρήγορη εικόνα της κατανομής της νέφωσης και της έκτασης αυτής εκ μέρους των Μετεωρολόγων. Επίσης, από τη μελέτη της μορφής των ισονεφών καμπυλών, μπορούν να προκύψουν αριθμητικές τιμές ρυθμού μεταβολής της νέφωσης κατά την οριζόντια διεύθυνση.

Το μέγιστο των ισονεφών καμπυλών βρίσκεται στις περιοχές του Ισημερινού και ειδικότερα επί των Ωκεανών. Μια άλλη επίσης ζώνη παρατηρείται στα γεωγραφικά πλάτη μεταξύ 40° και 70° ειδικότερα στις ωκεάνιες ακτές. Αντίθετα αυτών το μέγιστο της μέσης νέφωσης παρατηρείται επί των ηπείρων.

Γενικά η διανομή της νέφωσης υφίσταται περισσότερο την επίδραση των λεγομένων γεωγραφικών συντελεστών όπως π.χ. τη διανομή ξηράς και θαλάσσης, οροσειρών και πεδιάδων, λιμνών και παρακείμενων ερήμων κ.λπ. που αποτελούν τις βασικές αιτίες της διανομής των ατμοσφαιρικών πιέσεων, εκ της θερμοκρασίας που παρατηρούνται σ΄ αυτές.

Η σύγκριση του μετεωρολογικού χάρτη που φέρει ισονεφείς καμπύλες (μέσες ετήσιες) με εκείνον που φέρει ετήσιες ισοβαρείς γραμμές αποδεικνύει ότι το μέγιστο της νέφωσης αντιστοιχεί σε κυκλώνες και το ελάχιστο σε αντικυκλώνες.

• Οι ισονεφείς καμπύλες καθιερώθηκαν να λέγονται έτσι, αντί ισονεφείς γραμμές, επειδή δημιουργούν πάντα κλειστά συστήματα, (κυκλικά, ελλειψοειδή ή ωοειδή), τα χαρακτηριζόμενα «νεφικά συστήματα», που φαίνεται να πρωτοκαθιέρωσαν οι Γάλλοι μετεωρολόγοι.