Ιμπραήμ Σερήφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Ιμπραήμ Σερήφ στο Τέμενος της Φιλλύρας.
25-Απρ-2010: Θρησκευτική γιορτή όπου ηγείται ο Σερήφ στο Τέμενος της Φιλλύρας.

Ο Ιμπραήμ Σερήφ (τουρκικά: İbrahim Şerif) (1951 -) είναι Έλληνας μουσουλμάνος θεολόγος και ιδιώτης[α] μουφτής στην Κομοτηνή.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1951 στην Ιτέα Ροδόπης. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο στην ιδιαίτερη πατρίδα του και συνέχισε την εκπαίδευσή του σε θρησκευτικό Γυμνάσιο-Λύκειο Ιμάμηδων και Χατήπηδων στο Ικόνιο της Τουρκίας. Μετά την στρατιωτική του θητεία το 1973, πήγε στην Κωνσταντινούπολη για σπουδές, όπου γράφτηκε το 1974 στο Ινστιτούτο Ανώτατων Ισλαμικών Σπουδών (τουρκικά: İstanbul Yüksek İslam Enstitüsüne) και στην Νομική Σχολή. Αποφοίτησε με πτυχίο από το Ινστιτούτο Ισλαμικών Σπουδών το 1978 και επέστρεψε στη Θράκη αφήνοντας τις σπουδές στην Νομική στο τελευταίο έτος.

Ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα στον θρησκευτικό και πολιτικό τομέα. Το 1981 εξέδωσε το έντυπο θρησκευτικού περιεχομένου «Hakka Davet» (τουρκ. «πρόσκληση στο δίκαιο») και συμμετείχε στην ίδρυση του «Συλλόγου Επιστημόνων Μειονότητας Δυτικής Θράκης»(τουρκικά: Batı Trakya Azınlığı Yüksek Tahsilliler Derneği). Με κηρύγματα και συμβουλές σε τεμένη στην περιοχή της Θράκης απέκτησε φήμη και απήχηση στην κοινότητα των πιστών, ενώ εργάστηκε ως γραμματέας στη Μουφτεία Κομοτηνής.[1]

Το 1985, μετά τον θάνατο του μουφτή της Κομοτηνής, διορίστηκε στη θέση ο γηραιότερος Μέτσο Τζεμαλή, ενώ ο Ιμπραήμ Σερήφ συνέχισε στην πολιτική. Συμμετείχε ως ανεξάρτητος υποψήφιος στις βουλευτικές εκλογές του Νοεμβρίου του 1989.[2]

Το 1990, ο Σερήφ εξελέγη δι' ανάτασης χειρός επίσης μουφτής από όσους πιστούς είχαν συγκεντρωθεί στα τεμένη για την προσευχή της Παρασκευής, στην Κομοτηνή. Η πράξη αυτή οδήγησε στην ποινική δίωξή του από τον εισαγγελέα Ροδόπης, αλλά μετά από σειρά δικαστικών πράξεων η υπόθεση κατέληξε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων. Λόγω του ότι δεν είναι διορισμένος Μουφτής από το Ελληνικό κράτος [3] ο Σερήφ δεν μπορεί να εφαρμόσει Σαρία (όπως αποφάσεις σε θέματα οικογενειακού δικαίου και κληρονομικού δίκαιου που αργότερα εκτελούνται από το μονομελές πρωτοδικείο της Κομοτηνής - που μπορεί μόνο ο διορισμένος μουφτής της Κομοτηνής Μέτσο Τζεμαλή να πάρει)[3].

Στα πλαίσια της ημερίδα «Πίστη, ημέρες τουρισμού» που οργανώθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 2010 στην οποία συμμετείχε ο Ιμπραήμ Σερήφ, φωτογραφήθηκε μαζί με τον αντίστοιχο ιδιώτη (επίσης προτεινόμενο-εκλεγμένο) μουφτής Ξάνθης Αχμέτ Μετέ και τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Η φωτογραφία παρουσιάστηκε σε πολλά τουρκικά μέσα μαζικής ενημέρωσης.[4]

Αποτίμηση του Τύπου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε μερίδα του ελληνικού Τύπου αναφέρονται χριστιανοί και μουσουλμάνοι οι οποίοι χαρακτηρίζουν ψευτομουφτήδες τους ιδιώτες μουφτήδες σε Κομοτηνή και Ξάνθη, έτσι ο Σερήφ αποκαλείται ο ψευδομουφτής της Κομοτηνής.[5] Επίσης έχουν δημοσιευτεί άρθρα που καταγγέλουν τον τρόπο ανάδειξης των ιδιωτών μουφτήδων ως μη διαφανή [6]. Σε αντιδιαστολή ο Τουρκικός τύπος αναγνωρίζει τους ιδιώτες μουφτήδες και δεν δέχεται τους επισήμους-διορισμένους ως νόμιμους, τους οποίους αποκαλεί "μουφτήδες-μαριονέτες" (τουρκικά: kukla Müftüleri). Οι τελευταίοι τελούν υπό καθεστώς persona non grata για την Τουρκία.[7]

Η ποινική δίωξη του Σερήφ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Ιανουάριο του 1990 ο Ιμπραήμ Σερίφ μαζί με τον πολιτικό Αχμέτ Σαδίκ καταδικάστηκαν σε 18 μήνες φυλακής κατηγορούμενοι ότι προκάλεσαν διχόνοια σε πολίτες κυκλοφορώντας κείμενο με το οποίο χρησιμοποιούσαν τον όρο «Τούρκοι» και «τουρκική μουσουλμανική μειονότητα» αναφερόμενοι στην μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης.[8]. Η απόφαση που πάρθηκε από δικαστήριο της Κομοτηνής και έτυχε ευρείας κάλυψης από τα τουρκικά μέσα μαζικής ενημέρωσης οδήγησε στην άμεση φυλάκιση των δύο κατηγορουμένων στις φυλακές Διαβατών η οποία διήρκεσε συνολικά 64 ημέρες[2]. Παράλληλα στάθηκε αφορμή για το ξέσπασμα σοβαρών επεισοδίων ανάμεσα στις θρησκευτικές κοινότητες της Κομοτηνής με απολογισμό έναν νεκρό[9] και μερικές δεκάδες τραυματίες πέρα από εκτεταμένες υλικές ζημιές.

Η εκλογή του Σερήφ το Δεκέμβριο 1990 (δια της ανάτασης της χειρός) ως Μουφτή Ροδόπης οδήγησε στην ποινική δίωξή του από τον εισαγγελέα Ροδόπης σύμφωνα με τα άρθρα 175 και 176 του Ποινικού Κώδικα για "αντιποίηση της άσκησης υπηρεσίας λειτουργού «γνωστής θρησκείας»" και για "δημόσια εμφάνιση με την στολή αυτού του θρησκευτικού λειτουργού χωρίς δικαίωμα".[10][11] Η πρωτόδικη καταδίκη του θεολόγου από το μονομελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης (12 Δεκεμβρίου 1994) μετά από σειρά δικαστικών πράξεων κατέληξε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων όπου η Ελλάδα καταδικάστηκε για παραβίαση του άρθρου 9 της Σύμβασης για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, το οποίο αφορά την ελευθερία της θρησκευτικής έκφρασης. Το σκεπτικό της απόφασης συνίστατο στο ότι με δεδομένη την απουσία απτών αποδείξεων επί των κατηγοριών της αντιποίησης αρχής, οι προγενέστερες καταδίκες απέκλειαν τον Σερήφ από το δικαίωμα να λειτουργεί ως θρησκευτικός ηγέτης. Παρόλα αυτά το δικαστήριο απέφυγε να αποφανθεί επί του νομικού καθεστώτος των ιδιωτών μουφτήδων.[7]

Σήμερα δεν υπάρχει καμία δικαστική παρενόχληση από το ελληνικό κράτος προς τους ιδιώτες μουφτήδες στην Ξάνθη και την Κομοτηνή.[12]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

α.^ Ο όρος ιδιώτης αποτελεί απόδοση του αγγλικού "private", ο οποίος χρησιμοποιείται στη βιβλιογραφία[13] προς αντιδιαστολή των δύο τύπων μουφτήδων.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Ιστοσελίδα Ιμπραήμ Σερήφ - Βιογραφία.(Τουρκικά)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2010. 
  2. 2,0 2,1 Vestiges of the Ottoman Past: Muslims Under Siege in Contemporary Greek Thrace
  3. 3,0 3,1 Νόμος 1920/1991.
  4. «26-Οκτ-2010 - Άρθρο της Μελαχροινής Μαρτίδου στην εφημερίδα ο Χρόνος: "Νομιμοποιεί κίβδηλες αρχές - Γκάφα ολικής, του Οικουμενικού Πατριάρχη"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2010. 
  5. «22/4/2009 Εφημερίδα Έθνος: Σε επίδειξη δύναμης του ψευδομουφτή και προέδρου της «Συμβουλευτικής Επιτροπής Τούρκων Δ. Θράκης» Α. Μετέ εξελίχθηκε θρησκευτική εκδήλωση. Παρών ο Τούρκος πρόξενος και 5.000 μειονοτικοί». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2010. 
  6. Δελτίο Ημερήσιου Περιφερειακού Τύπου και Ραδιοφώνου, Αρ. Δελτίου: 128[νεκρός σύνδεσμος], ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ, ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ, ΤΜΗΜΑ ΓΡΑΦΕΙΩΝ ΤΥΠΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ. 03/01/2007
  7. 7,0 7,1 Studies in forced migration, Vol. 12, Crossing the Aegean: an appraisal of the 1923 compulsory population exchange between Greece and Turkey, Renée Hirschon, Berghahn Books, 2003 σ.123
  8. 4-Μαρ-2007 Άρθρο στον Ιό της Ελευθεροτυπίας: "Μειονότητες υπό δικαστική απαγόρευση".
  9. Εφημερίδα Καθημερινή - 30-31 Ιανουαρίου 1990 - Τεύχη 21371-2 Αρχείο εκδόσεων[νεκρός σύνδεσμος]
  10. Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων-Δεύτερο Τμήμα. ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΕΡΙΦ κατά της ΕΛΛΑΔΑΣ, σ.6
  11. «Serif v. Greece 14 December 1999 (Application No. 38178/97)». Minority Rights Group International. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2012. 
  12. «Μουσουλμανική Μειονότητα Θράκης». Ιστοσελίδα Υπουργείου Εξωτερικών Ελλάδας. Αύγουστος 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2012. CS1 maint: Unfit url (link)
  13. Atighetchi Dariusch, Islamic bioethics: problems and perspectives, International library of ethics, law, and the new medicine, 31, Springer, 2007 σ. 8

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]