Θεραπεία των παθήσεων του αίματος με ακτινοβολία

Η θεραπεία των παθήσεων του αίματος με ακτινοβολία είναι η διαδικασία κατά την οποία το αίμα εκτίθεται στην ακτινοβολία (συνήθως στην ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία) για θεραπευτικούς λόγους. Οι περισσότερες έρευνες για τη θεραπεία του αίματος με ακτινοβολία είχαν διεξαχθεί στη Ρωσία και στην Κίνα και σπανίως είχαν γίνει εκτός αυτών των χωρών. Η αποτελεσματικότητα και η χρησιμότητα της σαν θεραπεία ήταν υπό αμφιβολία. Η θεραπεία των παθήσεων του αίματος με ακτινοβολία εφαρμόστηκε δια μέσου φλεβοκαθετήρα, δια μέσου αιμοφόρων αγγείων στη ρινική κοιλότητα ή εφαρμοσμένος εξωτερικά δια μέσου του δέρματος. Δεν υπάρχει συσχέτιση με τη μελέτη της θεραπείας με γ-ακτινοβολία του αίματος και τη μετάγγιση στην ιατρική.

Ιστορία

Η ενδοφλέβια εφαρμογή του λέιζερ στη θεραπεία των παθήσεων του αίματος αναπτύχθηκε πειραματικά από τους Ρώσους ερευνητές, Meshalkin και Sergievskiy, και παρουσιάστηκε σε κλινικές μελέτες το 1981. Αρχικά η μέθοδος ήταν εφαρμοσμένη στη θεραπεία των καρδιοαγγειακών διαμαρτιών.

Η θεραπεία του αίματος με λέιζερ πιστοποιήθηκε από την κυβέρνηση της Γερμανίας το 2005. Στα επόμενα δυο χρόνια, αυτή η μέθοδος καθιερώθηκε σε περισσότερα από 300 κέντρα στη Γερμανία, στην Αυστρία, στην Ελβετία, στην Ιταλία και στην Αυστραλία.

Ταξινόμηση

Ενδοφλέβια εφαρμογή

Η ενδοφλέβια ή η ενδοαγγειακή θεραπεία του αίματος με λέιζερ συνεπάγεται με τον in-vivo φωτισμό του αίματος ο οποίος τροφοδοτείται από λέιζερ χαμηλής ενέργειας ακτινοβολίας και παράγεται από το 1-3 mW λέιζερ He-Ne με μήκος κύματος 638.8nm στην αγγειακή οδό, συνήθως σε τμήμα της φλέβας, υπό την προϋπόθεση πως οπωσδήποτε η θεραπευτική επίδραση θα κυκλοφορήσει δια μέσου του κυκλοφορικού συστήματος. Η δυνατότητα υλοποίησης της ενδοφλέβιας χρήσης του λέιζερ στη θεραπεία των παθήσεων του κυκλοφορικού συστήματος παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο American Heart Journal το 1982. Η τεχνική αναπτύχθηκε πρωταρχικά στην Ασία (περιλαμβάνεται η Ρωσία) και δεν χρησιμοποιείται εκτεταμένα σε άλλα μέρη του κόσμου. Η απαίτηση είναι να βελτιωθεί η ροή του αίματος και η ενεργητική μεταφορά, αλλά επειδή δεν είναι αντικείμενο των τυχαίων ελεγχόμενων δοκιμών, είναι θέμα για σκεπτικισμό. Ενώ κάποιοι υποστηρίζουν την ανοδική τάση της έρευνας πάνω στο θέμα, άλλοι υποστηρίζουν ότι είναι ανώφελο.

Η υπεριώδης ακτινοβολία που κατευθύνεται προς το αίμα, προϋποθέτει τρεχούμενο αίμα εκτός των φλεβών και ακτινοβολία εξωτερικά του σώματος. Αν και έχει συμβάλει θετικά σαν θεραπεία του καρκίνου, το 1952 σε ανασκόπηση στο Journal of the American Medical Association και σε άλλες ανασκοπήσεις στην American Cancer Society το 1970 συμπέραναν πως η θεραπεία ήταν αναποτελεσματική. Ο Stephen Barrett, γράφοντας για το Quackwatch, συντάσσει την εφαρμογή της υπεριώδους ακτινοβολίας για τη θεραπεία των παθήσεων του αίματος να είναι αμφισβητήσιμη θεραπεία.

Ενδορρινική εφαρμογή

Η ενδορρινική εφαρμογή της ακτινοβολίας για παθήσεις του αίματος συνεπάγεται με την μην-εισβολή της ακτινοβολίας στη ρινική κοιλότητα με την εισαγωγή ενός μικρού φωτεινού διόδου (συνήθως στην ερυθρή περιοχή του φάσματος του ορατού φvτ;oς είτε από τον λέιζερ χαμηλής έντασης είτε την κανονική ερυθρή ακτινοβολία) για τον φωτισμό των τοιχωμάτων της ρινικής κοιλότητας. Το δίκτυο που σχηματίζουν τα μικρά αιμοφόρα αγγεία στη ρινική κοιλότητα δέχονται την εξωτερική διέγερση η οποία μετά κυκλοφορεί στο κυκλοφορικό σύστημα του σώματος.

Διαδερματική εφαρμογή

Η διαδερματική θεραπεία απευθύνεται από το λέιζερ στο άθικτο δέρμα σε περιοχή με μεγάλο αριθμό αιμοφόρων αγγείων (όπως το αντιβράχιο). Επειδή η λειτουργία του δέρματος είναι ως φραγμός του αίματος, για αυτό η ισχύς του λέιζερ είναι συχνά η ενίσχυση της αντιστάθμισης.

Παραπομπές

1. a b c Moshkovska, T.; Mayberry, J. (2005). "It is time to test low level laser therapy in Great Britain". Postgraduate medical journal 81 (957): 436–441. doi:10.1136/pgmj.2004.027755. PMC 1743298. PMID 15998818.
2. ^ Meshalkin E N, Sergievskii V S, Primenenie pryamogo lazernogo izlucheniya v eksperimental'noi i klinicheskoi meditsine (Application of Direct Laser Radiation in Experimental and Clinical Medicine), (Novosibirsk: Nauka), 1981
3. ^ Weber, M. F. M. (2007). "Intravenous laser blood irradiation: Introduction of a new therapy". German Journal of Acupuncture and related Techniques 50 (3): 12–23. doi:10.1078/0415-6412-00282. https://web.archive.org/web/20160303174832/http://elsevier.isoftmedia.de/inhalt.php?%2Flan~eng%2Fsite~journalg%2Fjournal~4%2Fname~3_07%2Farticle~5810282.html. Retrieved 14 Aug 2010.
4. ^ Weber, MH; Fussgänger-May TW (2007). "Intravenous laser blood irradiation". German Journal of Acupuncture and related Techniques 50 (3): 12–23.
5. ^ Lee, G; Ikeda, RM; Dwyer, RM; Hussein, H; Dietrich, P; Mason, DT (1982). "Feasibility of intravascular laser irradiation for in vivo visualization and therapy of cardiocirculatory diseases". American heart journal 103 (6): 1076–7. doi:10.1016/0002-8703(82)90576-2. PMID 7081024.
6. ^ Schwartz, SO; Kaplan SR; Stengle J; Stevenson FL (1952). "Ultraviolet Irradiation of Blood in Man". JAMA 149 (13): 1180–3. PMID 14938136. http://jama.ama-assn.org/cgi/content/summary/149/13/1180.
7. ^ "Ultraviolet Blood Irradiation Intravenous Treatment". CA: A Cancer Journal for Clinicians 20: 248. 1970. doi:10.3322/canjclin.20.4.248.
8. ^ Barrett, S (2010-06-23). "Index of Questionable Treatments". Quackwatch. http://www.quackwatch.org/01QuackeryRelatedTopics/treatmentindex.html. Retrieved 2010-07-23.
9. ^ Harrington, James; Li, Junheng (1998). Biomedical optics and lasers: diagnostics and treatment: 16–18 September 1998, Beijing, China. Bellingham, Washington: SPIE. ISBN 0-8194-3009-9.