Η Σταύρωση του Αγίου Πέτρου (Καραβάτζιο)
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Η Σταύρωση του Αγίου Πέτρου | |
|---|---|
 | |
| Ονομασία | Η Σταύρωση του Αγίου Πέτρου |
| Δημιουργός | Q42207 |
| Έτος δημιουργίας | 1600 - 1601 |
| Είδος | Λάδι σε καμβά |
| Ύψος | 230 |
| Πλάτος | 175 |
| Πόλη | Ρώμη |
| Μουσείο | Σάντα Μαρία ντελ Πόπολο |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα | |
Η Σταύρωση του Αγίου Πέτρου (ιταλικά: Crocefissione di San Pietro), είναι ελαιογραφία του 1600 – 1601 που φιλοτέχνησε ο Μικελάντζελο Μέριζε ντα Καραβάτζιο. Βρίσκεται στο Παρεκκλήσι Τσεράζι, στην εκκλησία της Σάντα Μαρία ντελ Πόπολο στη Ρώμη. Απέναντι σε αυτό βρίσκεται το έργο του ίδιου καλλιτέχνη που απεικονίζει τη Μεταστροφή του Αγίου Παύλου στο δρόμο προς τη Δαμασκό. Οι δύο άγιοι συμβολίζουν τα θεμέλια της Καθολικής Εκκλησίας.
Το έργο απεικονίζει το μαρτύριο του Αγίου Πέτρου με σταύρωση. Ο Πέτρος ζήτησε να αναστραφεί ο σταυρός του ώστε να μην μιμηθεί τον Ιησού, πράγμα που διακρίνεται καθαρά. Επίσης στον καμβά υπάρχουν Ρωμαίοι, με τα πρόσωπά τους σκιασμένα, ενώ προσπαθούν με κόπο να σηκώσουν το σταυρό του ηλικιωμένου, αλλά μυώδους Πέτρου. Ο άγιος είναι βαρύτερος από αυτό που θα έκρινε κανείς βλέποντας την ηλικία του, και το σήκωμά του απαιτεί τη δύναμη τριών ανδρών, λες και το βάρος του αμαρτήματος βαραίνει ήδη πάνω τους. Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η λεπτομέρεια, όπως οι ρυτίδες στο πρόσωπο του Αγίου και τα βρώμικα πόδια του ανθρώπου μπροστά.
Η σταύρωση δεν απεικονίζει αίμα, κάτι που δεν γίνεται όμως και με τον πόνο. Ο Πέτρος δεν απεικονίζεται ως ηρωικός μάρτυρας, ούτε ως Ηράκλειος ήρωας με τον τρόπο του Μιχαήλ Αγγέλου, μα ως ένας ηλικιωμένος που υποφέρει και ίσως φοβάται το θάνατο. Η σκηνή, που εκτυλίσσεται σε ένα πέτρινο πεδίο, είναι μελαγχολική. Το σκοτεινό, αδιαπέραστο φόντο τραβά πίσω το βλέμμα του θεατή στις φωτισμένες φιγούρες που μας θυμίζουν με την ασχήμια των κινήσεων και των ενεργειών τους, πως ο θάνατος του Αγίου ήταν μια ανατριχιαστική εκτέλεση. Το φως λούζει το σταυρό και τον άγιο, αμφότερα σύμβολα της ίδρυσης και κατασκευής της Εκκλησίας, διαμέσου του μαρτυρίου του ιδρυτή της.
Τα δύο έργα του Καραβάτζιο αποτελούν παραγγελία του Μονσινιόρ Τιμπέριο Τσεράζι το Σεπτέμβριο του 1600. Οι δύο αρχικές προτάσεις του καλλιτέχνη απορρίφθηκαν και αυτές που υπάρχουν σήμερα είναι η δεύτερη εκδοχή τους. Αυτές, που από ό,τι φαίνεται ήταν λιγότερο συμβατικές σε σχέση με τις πρώτες, έγιναν δεκτές χωρίς καμία αντίρρηση. Στόχος των δύο έργων του Καραβάτζιο είναι να συμβολίσει την αφοσίωση της Ρώμης (και του Τσεράζι) στους δύο Αγίους σε αυτή την εκκλησία η οποία κυριαρχεί στη μεγαλόπρεπη πλατεία που καλωσόριζε τους προσκυνητές από το βορρά. Αντιπροσωπεύει τα θέματα της Αντιμεταρρύθμισης σχετικά με τον προσηλυτισμό και το μαρτύριο και λειτουργώντας σαν ένα είδος προπαγάνδας ενάντια στις δίδυμες απειλές της οπισθοδρόμησης και του Προτεσταντισμού.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η αγγλόφωνη και ιταλόφωνη wikipedia.
- Web gallery of Art