Ηχώ (νύμφη)
| Ηχώ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ηχώ (Αρχαία Ελληνικά) |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Ιάμβη |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ηχώ (αρχ. ᾿Ηχώ) ήταν ορεσίβια Νύμφη στην ελληνική μυθολογία, την οποία οι Μούσες δίδαξαν άσμα, αυλό και σύριγμα. Έμεινε γνωστή για τη μελωδική φωνή της.
Ο μύθος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ως μουσικός, κατά μία παράδοση, συναγωνίζονταν τον Πάνα, που, είτε αυτός από καλλιτεχνική αντιζηλία είτε διότι η Ηχώ περιφρόνησε τον έρωτά του, προτιμώντας αντ' αυτού έναν σάτυρο (αν και αναφέρεται ως κόρη της Ηχούς και του Πάνα η ομηρική Ίαμβη ή η Βαυβώ των Ορφικών), ενέβαλε μανία στους ποιμένες, οι οποίοι την κατακερμάτισαν και σκόρπισαν τα λείψανά της. Όμως η Γαια συνέλεξε τα τεμάχια της Ηχούς και τα έθαβε όπου τα έβρισκε. Αυτά, όμως, παρέμειναν αναλλοίωτα, διατηρώντας τις μουσικές ικανότητες της Ηχούς, ώστε να επαναλαμβάνουν, ασθενέστερα, ό,τι ήχους ακούσουν (Μόσχου Ειδυλ. Λόγγος ΙΙΙ, 23).
Κατ' άλλη παράδοση, η Ηχώ, σε μια περιπλάνησή της στα δάση, είδε κι ερωτεύτηκε τον Νάρκισσο. Προσπάθησε να τον σαγηνέψει με την ομορφιά της, αλλά εκείνος ήταν απορροφημένος από τη δική του ομορφιά. Χρησιμοποίησε τότε τη φωνή της, χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα. Αυτή η απόρριψη είχε ως αποτέλεσμα η νύμφη να πέσει σε βαθιά θλίψη, να κρύβεται στα δάση και η φυσική της υπόσταση να εξαφανιστεί σιγά-σιγά, έτσι ώστε να μείνει μόνο η φωνή της, που και αυτή ακόμα ακούγεται ως επανάληψη λέξεων άλλων. Έτσι, όταν οι θεοί από οίκτο τη μεταμόρφωσαν σε βράχο, διατήρησε την ιδιότητα της επανάληψης των τελευταίων συλλαβών της όποιας φωνής έφθανε σ' αυτόν.
Κατά τον Οβίδιο, η Ηχώ είχε αναλάβει να βοηθάει τον Δία κατά τις ερωτοτροπίες του με τις Νύμφες, απασχολώντας την Ήρα με την ακατάσχετη αλλά ευχάριστη φλυαρία της. Όταν, όμως, η Ήρα αντελήφθη το στρατήγημα της Ηχούς, της αφαίρεσε τη λαλιά, αφήνοντας τόσο λίγη, που να μπορεί μόνο να επαναλαμβάνει τις τελευταίες συλλαβές των όσων ακούει.[1]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ο αστεροειδής 60 Ηχώ (60 Echo), που ανακαλύφθηκε το 1860, πήρε το όνομά του από τη νύμφη αυτή.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Γιάννης Λάμψας, Λεξικό του αρχαίου κόσμου, τόμ. Β ΄ISBN 960-666-933-5
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Οβίδιος, Μεταμορφώσεις iii.341-401
|