Ηρακλείδης ο Λύκιος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ηρακλείδης ο Λύκιος
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςαρχαία ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταρήτορας
ρήτορας
Περίοδος ακμής2ος αιώνας

Ο Ηρακλείδης ο Λύκιος ήταν αρχαίος Έλληνας σοφιστής καταγόμενος από τη Λυκία και που άκμασε στην Αθήνα περί το τέλος του 2ου αιώνα (μ.Χ.)[1]. Λεγόταν ότι υπήρξε μαθητής του Ηρώδη και του Αριστοκλή. Φέρεται όμως να επαινείται ιδιαίτερα από τον Φιλόστρατο για το "απέρριτον" του λόγου του. Αφού και διατέλεσε στην Αθήνα καθηγητής της ρητορικής περί το τέλος του βίου του μετέβη στη Σμύρνη[2][2]. όπου και πέθανε σε ηλικία 80 ετών.
Ο Ηρακλείδης αυτός θεωρήθηκε επίσης πολύ μελετηρός και εργατικός. Θεωρείται ο συγγραφέας του έργου "Πόνου εγκώμιο" που ο Φιλόστρατος το χαρακτήρισε ως "φρόντισμα ουκ αηδές".

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 246, τομ. 13. 
  2. Philostratorum Et Callistrati Opera, Recognovit Antonius Westermann ; Eunapii Vitæ Sophistarum Iterum Edidit Jo. Fr. Boissonade. Himerii Sophistæ Declamationes Accurate Excusso Codice Optimo Et Unico XII Declamationum Emendavit Fr. Dübner. Didot. 1 Ιανουαρίου 1849. 

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]