Ζοάο Πεσόα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 7°05′S 34°50′W / 7.083°S 34.833°W / -7.083; -34.833

Ζοάο Πεσόα

Σημαία

Έμβλημα
Ύμνος: Anthem of João Pessoa
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Ζοάο Πεσόα
7°7′12″S 34°52′48″W
ΧώραΒραζιλία
Διοικητική υπαγωγήΠαραΐμπα
Ίδρυση1585
 • Μέλος του/τηςΔίκτυο Δημιουργικών Πόλεων[1]
Έκταση211,475 km²
Υψόμετρο40 μέτρα
Πληθυσμός833.932 (2022)[2]
Ταχ. κωδ.58000-001 58099-999[3]
Τηλ. κωδ.083
Ζώνη ώραςUTC−03:00
UTC−02:00
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Ζοάο Πεσόα ή Ζοάο Πεσσόα (πορτογαλικά: João Pessoa, προφορά: [ʒuˈɐ̃w peˈsoɐ]) είναι η πρωτεύουσα της βραζιλιάνικης πολιτείας Παραΐμπα, στην βορειοανατολική Βραζιλία. Σύμφωνα με υπολογισμούς του 2013, η Ζοάο Πεσόα έχει 769.604 κατοίκους και είναι η 23η πολυπληθέστερη πόλη στη χώρα. Η πόλη αναφέρεται ως η ανατολικότερη πόλη της ηπειρωτικής Αμερικής, με γεωγραφικό μήκος στο Πόντα ντος Σεΐσας 34°47′35″ Δ. Βρίσκεται 125 χιλιόμετρα βόρεια του Ρεσίφε και 180 χιλιόμετρα νότια του Νατάλ.[4]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Ζοάο Πεσόα ιδρύθηκε το 1585 στο όνομα των βασιλικών κτημάτων και χαρακτηρίστηκε αμέσως πόλη, γεγονός που την κατατάσει ως την τρίτη παλαιότερη πόλη στη Βραζιλία. Η πόλη ιδρύθηκε με το όνομα Νόσα Σενιόρα ντας Νέβες (Nossa Senhora das Neves), αλλά με την υποταγή του πορτογαλικού στέμματος στο ισπανικό η πόλη μετονομάστηκε σε Φιλίπια ντε Νόσα Σενιόρα ντας Νέβες. Στην πόλη άνθισε το έμποριο ζάχαρης από ζαχαροκάλαμα, με 18 μύλους να λειτουργούν στην πόλη στις αρχές του 17ου αιώνα. Η πόλη κατακτήθηκε από τους Ολλανδούς το 1634 και οι Πορτογάλοι την ανέκτησαν το 1654. Η πόλη πήρε το όνομα Παραΐμπα, όνομα το οποίο διατήρησε μέχρι το 1930, όταν και πήρε το σημερινό της όνομα από τον κυβερνήτη της πολιτείας Ζοάο Πεσσόα Καβαλακάντι ντι Αλμπουκέρκι. Η πόλη αναπτύχθηκε σημαντικά μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα ενώ με την ανάπτυξη του εμπορείου στους νότιους ωκεανός η ανάπτυξη της πόλης επιταχύνθηκε. Μια λιμνοθάλασσα που υπήρχε ανάμεσα στη πόλη και τις παραλίες αποξηράνθηκε το 1910 βοηθώντας στην επέκταση των ορίων της πόλης και στην αστικοποίησή[5]

Δόμηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πόλη διαθέτει παραλιακό μέτωπο μήκους 20 χιλιομέτρων στο οποίο δεν επιτρέπεται η κατασκευή κτιρίων με περισσότερους από τέσσερις ορόφους. Το ιστορικό κέντρο της πόλης αποτελεί από το 2007 μνημείο εθνικής κληρονομιάς.[6]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα João Pessoa στο Wikimedia Commons