Ζαν ντε Φλορέτ
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Jean de Florette | |
|---|---|
 | |
| Σκηνοθεσία | Κλωντ Μπερί |
| Παραγωγή | Αλέν Πουαρέ, Πιέρ Γκρουνστάιν |
| Σενάριο | Κλωντ Μπερί, Ζεράρ Μπραχ |
| Βασισμένο σε | Jean de Florette |
| Πρωταγωνιστές | Ιβ Μοντάν, Ζεράρ Ντεπαρντιέ, Ντανιέλ Οτέιγ |
| Μουσική | Ζαν Κλωντ Πετί |
| Φωτογραφία | Μπρούνο Νούιτεν |
| Μοντάζ | Hervé de Luze |
| Ενδυματολόγος | Sylvie Gautrelet |
| Διανομή | Pathé Distribution και Netflix |
| Πρώτη προβολή |  27/08/1986 |
| Διάρκεια | 120 λεπτά |
| Προέλευση | Γαλλία[1], Ιταλία και Ελβετία |
| Γλώσσα | Γαλλικά |
| Έπεται | Η Μανόν των Πηγών |
| δεδομένα () | |
Το Ζαν ντε Φλορέτ (γαλλικά: Jean de Florette) είναι μια πολυβραβευμένη γαλλική ταινία γυρισμένη το 1986 από τον Κλωντ Μπερί. Είναι η κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος που έγραψε ο Μαρσέλ Πανιόλ το 1966.
Περίληψη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα μικρό χωριό της Προβηγκίας, στα νότια της Γαλλίας, λίγο μετά το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Σεζάρ Σουμπεϊράν και ο ανιψιός του Ουγκολέν προσπαθούν απεγνωσμένα να αποκτήσουν ένα γειτονικό στην περιουσία τους αγρόκτημα, τον ιδιοκτήτη του οποίου έχουν σκοτώσει σε ένα ατύχημα. Προκειμένου να ρίξουν την αξία του χωραφιού σφραγίζουν την πηγή που παρέχει νερό στο αγρόκτημα. Ο Ζαν, ένας καμπούρης φοροεισπράκτορας, γιος της άλλοτε ερωμένης του Σεζάρ, Φλορέτ, κληρονομεί το αγρόκτημα. Παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες του να καλλιεργήσει το χωράφι, μεταφέροντας νερό από μακρινές αποστάσεις και χρησιμοποιώντας τις γεωπονικές του γνώσεις οδηγείται τελικά μαζί με τη γυναίκα και την μικρή του κόρη Μανόν, στη φτώχεια και την απελπισία. Οι Σουμπεϊράν παρόλο που βλέπουν την δυστυχία του δεν του αποκαλύπτουν το μυστικό για τη σφραγισμένη πηγή. Ο Ζαν θα πεθάνει τελικά σε μια έκρηξη στην προσπάθεια του να βρει νερό για να ποτίσει τη γη του, αλλά η κόρη του θα ανακαλύψει το ένοχο μυστικό όταν βλέπει τους Σουμπεϊράν να ξεσφραγίζουν την πηγή που θα μπορούσε να έχει σώσει την οικογένεια της.
Στο φιλμ Η Μανόν των Πηγών που ακολούθησε εξιστορείται η εκδίκηση της Μανόν στο Σεζάρ.
Διανομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ιβ Μοντάν - Σεζάρ Σουμπεϊράν
- Ζεράρ Ντεπαρντιέ - Ζαν ντε Φλορέτ
- Ντανιέλ Οτέιγ - Ουγκολέν
- Ελιζαμπέτ Ντεπαρντιέ - Αϊμέ Καντορέ
- Μαργκαρίτα Λοζάνο - Μπαπτιστίν
- Ερνεστίν Μαζούροβνα - Μανόν Καντορέ
Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νίκες
- Βραβεία BAFTA - Καλύτερη ταινία
- Βραβεία BAFTA - Δεύτερος ανδρικός ρόλος (Ντανιέλ Οτέιγ)
- Βραβεία BAFTA - Διεύθυνση φωτογραφίας (Μπρούνο Νούιτεν)
- Βραβεία BAFTA - Καλύτερο προσαρμοσμένο σενάριο (Κλωντ Μπερί & Ζεράρ Μπραχ)
- Βραβεία Σεζάρ - Καλύτερος ηθοποιός (Ντανιέλ Οτέιγ)
- National Board of Review of Motion Pictures - Καλύτερη ξενόγλωσση ταινία
Υποψηφιότητες
- Βραβεία BAFTA - Καλύτερη ξενόγλωσση ταινία
- Βραβεία BAFTA - Πρώτος ανδρικός ρόλος (Ιβ Μοντάν)
- Βραβεία BAFTA - Πρώτος ανδρικός ρόλος (Ζεράρ Ντεπαρντιέ)
- Βραβεία BAFTA - Καλύτερη σκηνοθεσία (Κλωντ Μπερί)
- Βραβεία BAFTA - Καλύτερο μακιγιάζ (Μισέλ Ντερνέλ & Ζαν Πιέρ Αϊκέν)
- Βραβεία BAFTA - Σχεδιασμός παραγωγής (Μπερνάρ Βεζά)
- Βραβεία Σεζάρ - Διεύθυνση φωτογραφίας (Μπρούνο Νούιτεν)
- Βραβεία Σεζάρ - Καλύτερη σκηνοθεσία (Κλωντ Μπερί)
- Βραβεία Σεζάρ - Πρωτότυπη μουσική (Ζαν Κλωντ Πετί)
- Βραβεία Σεζάρ - Ηχοληψία (Πιέρ Γκαμέ, Λοράν Κουαλιό & Ντομινίκ Χενεκέν)
- Βραβεία Σεζάρ - Σενάριο (Κλωντ Μπερί & Ζεράρ Μπραχ)
Συνέχεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η συνέχεια του βιβλίου με τίτλο Η Μανόν των Πηγών, γυρίστηκε ταυτόχρονα με το Ζαν ντε Φλορέτ και προβλήθηκε λίγους μήνες αργότερα γνωρίζοντας παρόμοια επιτυχία.