Πρωτάθλημα Ε.Π.Σ. Πειραιώς 1936-37
| Περίοδος | 1936-37 | ||
|---|---|---|---|
| Πρωταθλήτρια ομάδα | Ολυμπιακός | ||
← 1935-36 1937-38 → | |||
Στο πρωτάθλημα της Ε.Π.Σ. Πειραιώς 1936-37 επέστεψαν οι δυο δημοφιλείς πειραϊκοί σύλλογοι: Ολυμπιακός και Εθνικός Πειραιώς, καθώς καταργήθηκε το σύστημα της Εθνικής κατηγορίας και οι ομάδες των ιδρυτικών Ενώσεων Πειραιώς, Αθηνών και Μακεδονίας επέστρεψαν στα τοπικά τους πρωταθλήματα, οι νικητές των οποίων κερδίζουν την συμμετοχή στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα για την ανάδειξη του πρωταθλητή Ελλάδας.[1][2] Πρωταθλητής αναδείχθηκε ο Ολυμπιακός που μετείχε στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών 1936-1937, το οποίο κατέκτησε.
Η τελετή έναρξης του Πειραϊκού πρωταθλήματος για την περίοδο 1936-37 έγινε την Κυριακή 18 Οκτωβρίου 1936, πριν από τον αγώνα Ολυμπιακός - Μικτή Αγγλικού Στόλου 2-0,[3] στην οποία μετείχαν παίκτες της Άρσεναλ και της Άλμπιον.[4] Στην τελετή συμμετείχαν όλα τα Πειραϊκά σωματεία με τις πλήρες ομάδες τους, τα λάβαρά τους και τις σημαίες τους. Συγκεκριμένα, παρέλασαν οι 14 συνολικά ομάδες του Πειραιά κατά την ακόλουθη σειρά: Εθνικός, Ολυμπιακός, Άμυνα, Άρης, Θησεύς, Νεάπολις, ΑΕΚ Πειραιώς, Αργοναύτης, Ατρόμητος, Μοσχάτο, Προοδευτική, Φαληρική, Φαληρικός και Φίλαθλοι. Ακολούθως, ο υπουργός και φίλαθλος Κώστας Κοτζιάς απένειμε το κύπελλο του πρωταθλήματος Ελλάδας 1935-36 στον πρωταθλητή Ολυμπιακό, το κύπελλο του πρωταθλήματος Α' Κατηγορίας Πειραιώς 1935-36 στον πρωταθλητή Θησέα και το κύπελλο πρωταθλήματος Β' Κατηγορίας Πειραιώς 1935-36 στον πρωταθλητή Άρη.[5]
Α΄ κατηγορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετείχαν 4 σύλλογοι και το πρωτάθλημα κατέκτησε ο Ολυμπιακός σχετικά εύκολα. Ο ουραγός Θησέας παρέμεινε στην κατηγορία, επικρατώντας σε διπλό αγώνα διαβάθμισης του πρωταθλητή της Β' κατηγορίας Αργοναύτη.
- Πρωταθλητής
- Ολυμπιακός
- Προπονητής:
Γιαν Κοψίβα. - Βασικοί Ποδοσφαιριστές: Νίκος Καρνέσης (τερμ.), Άρης Χρυσαφόπουλος, Γιώργος Μαλεύρης, Αλιφραγκής, Παναγιώτης Δότσικας, Κορσιάνος, Σπύρος Δεπούντης, Κ. Παπαντωνίου, Γιάννης Βάζος, Θεολόγος Συμεωνίδης, Μιχάλης Αναματερός.
- Αναπληρωματικοί: Αχιλλέας Γραμματικόπουλος (τερμ.), Κώστας Σχοινάς, Ρεμούνδος, Ράγκος, Δημήτρης Λιβάς.
Βαθμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Ομάδα | Αγ. | Βαθ. | Τέρματα |
|---|---|---|---|
| 1. Ολυμπιακός | 6 | 11 | 20-6 |
| 2. Εθνικός Πειραιώς | 6 | 9 | 23-6 |
| 3. Άρης Πειραιώς | 6 | 3 | 4-13 |
| 4. Θησεύς Πειραιώς* | 6 | 1 | 2-24 |
- Διαβάθμιση:
- Θησεύς - Αργοναύτης: 6-0.[6]
- Θησεύς - Αργοναύτης: διεκόπη λόγω επεισοδίων και επανάληψη αγώνα.[7][8][9]
- Θησεύς - Αργοναύτης:
Β΄ κατηγορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις Β΄ κατηγορία μετείχαν οι υπόλοιποι 10 σύλλογοι. Αργοναύτης και Ατρόμητος συναντήθηκαν στον τελικό αγώνα ανάδειξης του πρωταθλητή, όπου ο νικητής αναδεικνύεται πρωταθλητής και αγωνίζεται σε αγώνα διαβάθμισης με τον ουραγό της Α΄ κατηγορίας, Θησέα.[10] Πρωταθλητής αναδείχθηκε ο Αργοναύτης, αφού επικράτησε του Ατρομήτου με 5-1, στον τελικό αγώνα ανάδειξης του πρωταθλητή.[11][12]
| Β΄ Κατηγορία Τελική κατάταξη | ||
|---|---|---|
| 1 | Αργοναύτης Πειραιά* | |
| 2 | Ατρόμητος Καμινίων* | |
| 3 | Προοδευτική | |
| 4 | ΑΕΚ Πειραιώς | |
| 5 | Άμυνα Κοκκινιάς | |
| 6 | Νεάπολις | |
| 7 | ΑΠΟ Φίλαθλοι | |
| 8 | Φαληρική Ένωσις | |
| 9 | Ένωσις Μοσχάτου | |
| 10 | Φαληρικός Σύνδεσμος | |
* Τελικός αγώνας ανάδειξης πρωταθλητή: Αργοναύτης-Ατρόμητος: 5-1.[13]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ηλεκτρονικό αρχείο εφ. "Αθλητική Ηχώ".
- Ανδρέας Μπόμης, "Γκολ 2000 Ένας αιώνας ποδόσφαιρο", Εκδόσεις Πελεκάνος, Αθήνα 1999, σ. 235-236.
- Γεώργιου Πασαμήτρου, "Η ιστορία του πειραϊκού ποδοσφαίρου", εφ. "Αθλητική Ηχώ" 22-24 Μαρτίου 1951.
- Στατιστική ποδοσφαίρου.
- εφ. Βραδυνή, 1937 Αρχειοθετήθηκε 2020-10-28 στο Wayback Machine.
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «εφ. "Αθλητισμός", 24 Αυγούστου 1936, σελ. 6 (ψηφ. σελ. 316)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ «εφ. "Αθλητισμός", 4 Οκτωβρίου 1936, σελ. 6 (ψηφ. σελ. 418)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ «εφ. "Αθλητισμός", 19 Οκτωβρίου 1936, σελ. 1 (ψηφ. σελ. 441)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ «εφ. "Αθλητισμός", 16 Οκτωβρίου 1936, σελ. 6 (ψηφ. σελ. 440)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ «εφ. "Αθλητισμός", 19 Οκτωβρίου 1936, σελ. 6 (ψηφ. σελ. 444)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ «εφ. "Αθλητισμός", 19 Μαιου 1937, σελ. 8 (ψηφ. σελ. 278)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ «εφ. "Αθλητισμός", 28 Μαίου 1937, σελ. 8 (ψηφ. σελ. 300)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ «εφ. "Αθλητισμός", 2 Ιουνίου 1937, σελ. 8 (ψηφ. σελ. 312)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ «εφ. "Αθλητισμός", 4 Ιουνίου 1937, σελ. 8 (ψηφ. σελ. 320)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ «εφ. "Αθλητισμός", 23 Απριλίου 1937, σελ. 8 (ψηφ. σελ. 210)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ «εφ. "Αθλητισμός", 26 Απριλίου 1937, σελ. 12 (ψηφ. σελ. 222)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ «"Αθλητισμός", 14/5/1937, ψηφ. σελ. 262». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ «εφ. "Αθλητισμός", 26 Απριλίου 1937, σελ. 12 (ψηφ. σελ. 222)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2018.
| |||||||||||||||||||