Ευδοκία Μεγάλη Κομνηνή
| Ευδοκία Μεγάλη Κομνηνή | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 14ος αιώνας |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Κονσταντίν Ντράγκας Ντεγιάνοβιτς (από 1387) Κονσταντίν Ντράγκας Ντεγιάνοβιτς[1] |
| Γονείς | Αλέξιος Γ' Μέγας Κομνηνός[2] και Θεοδώρα Καντακουζηνή (σύζυγος του Αλεξίου Γ΄ Μεγαλοκομνηνού)[2] |
| Αδέλφια | Μανουήλ Γ' Μέγας Κομνηνός Άννα Μεγάλη Κομνηνή της Γεωργίας |
Η Ευδοκία Μεγάλη Κομνηνή (απεβ. μετά τις 4 Σεπτεμβρίου του 1395),[3], γεννήθηκε πριγκίπισσα της Τραπεζούντας και από τους γάμους της έγινε δέσποινα της Σερβίας και δέσποινα της Σινώπης.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε σε άγνωστη ημερομηνία. Ήταν η δεύτερη κόρη του αυτοκράτορα της Τραπεζούντας Αλέξιου Γ΄ Μέγα Κομνηνού και της Θεοδώρας Καντακουζηνής. Η αδελφή της Άννα παντρεύτηκε τον Βαγράτιος Ε΄ της Γεωργίας, ενώ ο αδελφός της Μανουήλ Γ΄ έγινε αυτοκράτορας της Τραπεζούντας.
Στις 8 Οκτωβρίου 1378 παντρεύτηκε τον Τουρκομάνο Tadjeddin, πασά της Σινώπης και εμίρη στα Λίμνια του Πόντου. Αν και απέκτησε πολλά παιδιά -άγνωστο πόσα ακριβώς- με τον Tadjeddin[3], είναι γνωστό μόνο το όνομα του ενός γιου της, του
Το 1387 ένα χρόνο μετά το θάνατο του Tadjeddin σε μάχη, που έγινε στις 24 Οκτωβρίου του 1386 εναντίον του θείου του Χατζί Ομάρ και όπου είχε "κοπεί το σώμα του σε κομμάτια"[5], παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο τον Σέρβο δεσπότη Κωνσταντίνο Δραγάτση με τον οποίο δεν απέκτησε παιδιά.
Στις 17 Μαΐου 1395 έχασε τον δεύτερο σύζυγό της στην Μάχη της Ροβίνας και στις 4 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους από την Κωνσταντινούπολη επέστρεψε στην Τραπεζούντα. Μετά την ημερομηνία αυτή δεν υπάρχει περαιτέρω αναφορά της στα Χρονικά ή κρατικά έγγραφα, αλλά θεωρείται, ότι αποσύρθηκε στην Τραπεζούντα[6].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ p21917.htm#i219170. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 3,0 3,1 Medieval Lands, Trebizond
- ↑ Bryer (1975)
- ↑ Bryer (1975), p. 148
- ↑ Bryer (1975), p. 148, fn. 141
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Bryer, Anthony (1975). «Greeks and Turkmens: The Pontic Exception». Dumbarton Oaks Papers (Dumbarton Oaks) 29: 113–148. http://www.tc.umn.edu/~cmedst/gmap/uploaded/Greeks%20and%20Turkmens%20The%20Pontic%20Exception.pdf.[νεκρός σύνδεσμος]