Ευάγγελος Μπαλτατζής
| Ευάγγελος Μπαλτατζής | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1826 |
| Θάνατος | 1889 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | τραπεζίτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ζωή Καραθεοδωρή |
| Τέκνα | Μαρία Μπαλτατζή Σοφία Μπαλτατζή |
| Γονείς | Δημήτριος Μπαλτατζής και Μαρία Αμηρά |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Αργυρός Σταυρός του Σωτήρος |
Ο Ευάγγελος Μπαλτατζής (1826 - 1889) ήταν Έλληνας ομογενής τραπεζίτης[1] που εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το 1870 διαδραματίζοντας σημαντικό ρόλο στο ελληνικό επιχειρηματικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα μαζί με τον Ανδρέα Συγγρό.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν γιος του εμπόρου Δημητρίου Μπαλτατζή και της Μαρίας Αμηρά. Από την πλευρά του πατέρα του καταγόταν από την παλαιά και πολυμελή επιχειρηματική οικογένεια Μπαλτατζή από την Σμύρνη που είχε αποκτήσει διακλαδώσεις στο Παρίσι, την Αίγυπτο και την Κωνσταντινούπολη. Ασχολήθηκε σε νεαρή ηλικία με τις επιχειρήσεις και τις τράπεζες. Είχε αρχικά αυστριακή υπηκοότητα, αργότερα όμως απέκτησε ιταλική. Είχε τιμηθεί[2] με δύο παράσημα από το ιταλικό κράτος (Cavaliere & Officiale) και από το ελληνικό κράτος (Αργυρούς Σταυρός του Σωτήρος).
Τα αρχοντικά του στην Αθήνα και την Κωνσταντινούπολη συγκέντρωναν[1] την αφρόκρεμα της κοινωνίας και της διανόησης μεταξύ των οποίων συγκαταλέγοταν και ο συγγενής εξ αγχιστείας, Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος. Στην Αθήνα διατηρούσε[2] οικία στην οδό Ακαδημίας καθώς και εξοχική κατοικία στην Κηφισιά.
Απεβίωσε στην Αθήνα το 1889. Ήταν παντρεμένος με την Ζωή Στεφάνου Καραθεοδωρή[2] και είχαν αποκτήσει επτά παιδιά: την Μαρία, σύζυγο του αξιωματικού στον ρωσικό στρατό, Δημήτρίου Μαυροκορδάτου, την Λουκία, την Σοφία, την Αλεξάνδρα, τον Δημήτρη, που πέθανε σε μικρή ηλικία, την Ελένη, και τον Στέφανο. Ο τελευταίος απέκτησε τον Ευάγγελο, αξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού, και τον Αλέξανδρο, μηχανικό και κληρονόμο[2] του οικογενειακού αρχείου.
Οικονομικές δραστηριότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υπήρξε σημαντική προσωπικότητα της οικονομικής ζωής της Κωνσταντινούπολης που το 1873 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα αναπτύσσοντας αξιόλογη επειχειρηματική και τραπεζική δραστηριότητα. Το 1869 συμμετείχε[2] στο θέμα των αδιάθετων ομολογιών του δανείου των 28 εκατομμυριών, το οποίο είχε δοθεί κατά την Κρητική Επανάσταση. Το 1870 ο Μπαλτατζής ως εκπρόσωπος ομίλου ομογενών επενδυτών από την Οδησσό και την Κωνσταντινούπολη πρότεινε[3] στην διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος να συμμετάσχει σε τραπεζικό οργανισμό που θα ίδρυε στην Ελλάδα με αρχικό κεφάλαιο έξι εκατομμυρίων φράγκων. Τον Απρίλιο του 1872 ίδρυσε την Τράπεζα της επί των κινητών Πίστευως αλλά λίγο αργότερα η τραπεζά του συγχωνεύθηκε με αυτή του ανταγωνιστή του Ανδρέα Συγγρού. Η νέα ονομασία ήταν Κτηματική Τράπεζα Πίστεως. Σε αυτήν ο Μπαλτατζής και οι συμμαχοί του αποτελούσαν μειοψηφία στο διοικητικό συμβούλιο. Την ίδια χρονιά άρχισε να διαπραγματεύεται την συμμετοχή[1] του στην κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής Βόνιτσας - Αντιρρίου - Αθήνας.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Βιογραφικό Ευάγγελου Μπαλτατζή, από την ιστοσελίδα του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Δερτιλής Γεώργιος, Το ζήτημα των τραπεζών (1871 - 1873), Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τράπεζας, Αθήνα 1989, σελ. 301 - 303
- ↑ Δερτιλής Γεώργιος, Το ζήτημα των τραπεζών (1871 - 1873), Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τράπεζας, Αθήνα 1989, σελ. 10