Εργαζόμενο μέσο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στους θερμοκινητήρες για να επιτευχθεί παραγωγή έργου χρησιμοποιείται πάντοτε ένα υλικό, που υποβάλλεται σε προκαθορισμένες μεταβολές και χρησιμεύει για να μεταφέρει την θερμότητα σε διαφορα μέρη της μηχανής, κατά προκαθορισμένο επίσης τρόπο. Το υλικό αυτό ονομάζεται εργαζόμενο μέσο ή εργαζόμενη ουσία.

Στις ατμομηχανές π.χ. ως εργαζόμενο μέσο χρησιμοποιείται το νερό που θερμαινόμενο μετατρέπεται σε ατμό. Αυτός χρησιμοποιείται ως φορέας της θερμότητας αλλά και της ενέργειας γενικότερα, μέρος της οποίας η μηχανή χρησιμοποιεί για να παράγει έργο. Μετά την μετατροπή και αφού ο ατμός έχει αποδώσει μέρος της ενέργειάς του (για την παραγωγή έργου) συμπυκνώνεται μέσα στη μηχανή σε νερό, το οποίο και υποβάλλεται εκ νέου στις ίδιες μεταβολές απ' αρχής, δηλαδή στο θερμικό κύκλο θέρμανση - ατμοποίηση - παραγωγή έργου - συμπύκνωση σε εξακολούθηση, εφόσον η μηχανή βρίσκεται σε λειτουργία.

Στις αεριομηχανές επίσης ως «εργαζόμενο μέσο» χρησιμοποιείται ένα μίγμα αποτελούμενο από αέρα και καύσιμο αέριο π.χ. το φωταέριο ή αέριο υψικαμίνου ή φυσικό αέριο. Στις βενζινομηχανές και πετρελαιομηχανές ως «εργαζόμενο μέσο» χρησιμοποιείται βασικά ο αέρας και τα καυσαέρια που παράγονται από την ανάφλεξη του μίγματος μέσα στους κυλίνδρους.

Τα πλέον ενδιαφέροντα «εργαζόμενα μέσα» είναι τα αέρια και γενικά οι ατμοί των υγρών των οποίων οι μεταβολές βρίσκουν ευρεία εφαρμογή στη λειτουργία των θερμικών μηχανών.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]