Επιφάνεια (θρησκειολογία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Με τον όρο επιφάνεια απαντάται και εναλλακτικά ως ιεροφάνεια στη θρησκειολογία χωρίς ωστόσο να έχει το ίδιο νόημα, εννοείται η θεία εμφάνιση. Η λέξη έρχεται από το μακρινό παρελθόν, με το ύστερο Λατινικό epiphania να πηγάζει από το Αρχαιοελληνικό επιφάνεια, που σημαίνει εκδήλωση και το ρήμα επιφαίνω που σημαίνει εκδηλώνω, φανερώνω, αποκαλύπτω, εμφανίζω[1][2]. Στο χριστιανικό πλαίσιο ο όρος υποδηλώνει τον εορτασμό της αποκάλυψης του Θεού σε ανθρώπινη μορφή στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού[3]. Στην ίδια λέξη αποδίδεται το νόημα μιας αιφνίδιας εκδήλωσης ή αντίληψης της ουσιαστικής φύσης του νοήματος ενός πράγματος. Από αυτή την άποψη η αντίληψη της ουσιαστικής φύσης γίνεται διαισθητικό άδραγμα της πραγματικότητας μέσω ενός γεγονότος. Σε μια άλλη απόδοση της αγγλικής κυρίως λέξης υποννοεί τη διαφωτιστική ανακάλυψη, τη συνειδητοποίηση[4].

Παραπομπές σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. λήμμα: επιφαίνω στο Perseus Project
  2. epiphany στο free dictionary
  3. Martindale, C.C. (1909), Epiphany, στο The Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. Ανάκτηση 20 Νοε, 2009 από New Advent: http://www.newadvent.org/cathen/05504c.htm
  4. Μerriam-Webster online