Ηλεκτρονικός μηχανικός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Παράδειγμα ηλεκτρονικού κυκλώματος.

Ηλεκτρονικός μηχανικός (αγγλ. electronic engineer) είναι ο μηχανικός που ασχολείται με τις τεχνολογικές εφαρμογές της ηλεκτρονικής, η οποία είναι κλάδος της επιστήμης της φυσικής, στην ανάλυση, σχεδίαση και κατασκευή εξοπλισμού (τρανζίστορ, ολοκληρωμένα κυκλώματα, πλακέτες τυπωμένου κυκλώματος κλπ), με στόχους συνήθως τηλεπικοινωνιακούς ή υπολογιστικούς. Ο ηλεκτρονικός μηχανικός, επομένως, αξιοποιεί τον ηλεκτρισμό για να διαβιβάσει κωδικοποιημένες πληροφορίες διαμέσου ηλεκτρονικών κυκλωμάτων. Το επιστημονικό πεδίο του καλείται επιστήμη ηλεκτρονικού μηχανικού και σε πολλά πανεπιστημιακά προγράμματα σπουδών επικαλύπτεται έως ένα σημείο με την επιστήμη ηλεκτρολόγου μηχανικού, από την οποία αναδύθηκε πριν αυτονομηθεί ακαδημαϊκά[1], και με την πληροφορική[2][3]. Κατ' αντιδιαστολή με τους ηλεκτρολόγους μηχανικούς, ο ηλεκτρονικός μηχανικός εξετάζει τα αναλογικά ηλεκτρονικά, την επεξεργασία σήματος, τις τεχνολογίες τηλεπικοινωνιών, την τεχνητή νοημοσύνη και ρομποτική, καθώς και τη μηχανική υπολογιστών στον βαθμό που οι υπολογιστικές μηχανές είναι ηλεκτρονικής φύσης.

Η Ηλεκτρονική τα τελευταία χρόνια, έπαιξε βασικό ρόλο, βοηθώντας τις σιδηροδρομικές τεχνολογίες, καθώς και ότι έχει να κάνει με μηχανές (ανελκυστήρες, διάφορα οχήματα, εργοστάσια, βιομηχανίες, κλπ)

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένας μικροεπεξεργαστής, κύριο αντικείμενο μελέτης της μηχανικής υπολογιστών.

Η επιστήμη του ηλεκτρονικού μηχανικού προέκυψε ως ξεχωριστός κλάδος μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, μέσα από την ηλεκτρολογία. Αφορμή γι' αυτό τον διαχωρισμό αποτέλεσε η ανάπτυξη των ηλεκτρονικών τηλεπικοινωνιακών και υπολογιστικών συστημάτων. Ακόμα και σήμερα, σε ακαδημαϊκό επίπεδο συναντώνται πανεπιστημιακά τμήματα με τίτλο «Ηλεκτρολόγων Μηχανικών» τα οποία εμπεριέχουν κατευθύνσεις ηλεκτρονικής ή / και τηλεπικοινωνιών, οι απόφοιτοι των οποίων είναι κατ' ουσίαν ηλεκτρονικοί μηχανικοί. Ωστόσο, διεθνώς, υπάρχουν πλέον και ανεξάρτητα τμήματα με τίτλο «Ηλεκτρονικών Μηχανικών», ή ακόμα πιο εξειδικευμένα τμήματα με τίτλο π.χ. «Μηχανικών Τηλεπικοινωνιών». Από την άλλη, ως αποτέλεσμα της κοινής ιστορικής διαδρομής, η ηλεκτρονική και ό,τι αυτή συμπεριλαμβάνει συνεχίζει ακόμα κατά περίσταση να θεωρείται απλώς διακριτός τομέας μες στο ευρύτερο πλαίσιο της ηλεκτρολογίας, με τις δύο επιστήμες να διαμοιράζονται ορισμένες κοινές ακαδημαϊκές ενώσεις και ερευνητικά ιδρύματα (π.χ. το Ινστιτούτο Ηλεκτρολόγων και Ηλεκτρονικών Μηχανικών[4]) και τα περισσότερα πανεπιστημιακά τμήματα με τίτλο «Ηλεκτρολόγων Μηχανικών» να έχουν ενσωματώσει τη μηχανική υπολογιστών στον τίτλο και στο πρόγραμμα σπουδών τους.

Εκπαίδευση και επαγγελματικά ζητήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η διάρκεια σπουδών για τον συγκεκριμένο τομέα συνήθως κυμαίνεται από τρία έως πέντε έτη: στα περισσότερα πανεπιστήμια της Μεγάλης Βρετανίας η φοίτηση διαρκεί τρία χρόνια, ενώ στην Ελλάδα πέντε στις πολυτεχνικές σχολές και τέσσερα στα Ανώτατα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Ο τομέας περιλαμβάνει μαθήματα υποδομής που καλύπτουν τη φυσική, τα μαθηματικά, την πληροφορική και τη διαχείριση έργων, καθώς και εξειδικευμένα μαθήματα που αφορούν την ηλεκτρονική. Οι σπουδαστές στη συνέχεια επιλέγουν μία ή περισσότερες κατευθύνσεις.

Ελλάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις ελληνικές πολυτεχνικές σχολές ακολουθείται το ευρωπαϊκό / ηπειρωτικό σύστημα σπουδών πενταετούς φοίτησης διπλώματος για μηχανικούς, που παρέχει εκπαίδευση πάνω στο αντικείμενο και δυνατότητα επιστημονικής έρευνας. Υπάρχει ακόμα το τετραετές πρόγραμμα φοίτησης πτυχίου για μηχανικούς τεχνολογικής εκπαίδευσης, το οποίο εστιάζει στην κατάρτιση μηχανικών οι οποίοι θα εργαστούν όχι ως ερευνητές αλλά ως εξειδικευμένοι μηχανικοί. Μία λίστα των αντίστοιχων τμημάτων σε Α.Τ.Ε.Ι. (από Σχολές Τεχνολογικών Εφαρμογών) και σε Α.Ε.Ι. (από Πολυτεχνεία) μπορεί να βρεθεί στην ανάλογη ενότητα του άρθρου κατάλογος ελληνικών τμημάτων ανώτατης εκπαίδευσης (γνωστικό πεδίο: Ηλεκτρολογία και Ηλεκτρονική). Η πενταετής φοίτηση σε πολυτεχνική σχολή παρέχει δίπλωμα ευρωπαϊκά και ακαδημαϊκά[5][6] αναγνωρισμένο ως Δίπλωμα Προχωρημένων Σπουδών (Master of Engineering), το οποίο δεν αναγνωρίζεται ως Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης (Master of Science)[7][8]. Αντιστοίχως, η τετραετής φοίτηση σε T.E.Ι. ισοδυναμεί με προπτυχιακό επίπεδο σπουδών Bachelor in Engineering. Λειτουργούν ακόμα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών, τα οποία οδηγούν στη λήψη Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδίκευσης ή και απευθείας Διδακτορικού Διπλώματος[6].

Οι διπλωματούχοι ηλεκτρονικοί μηχανικοί (ή απόφοιτοι τμημάτων «Ηλεκτρολόγων Μηχανικών» με κατεύθυνση ηλεκτρονικής ή/και τηλεπικοινωνιών) μπορούν, ανάμεσα στ' άλλα, να εργαστούν σε επαγγέλματα των τεχνολογιών πληροφοριών και επικοινωνίας, σύμφωνα με τον νόμο[9]. Η επαγγελματική τους δραστηριότητα ρυθμίζεται από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «RECT Polytechnic College: «In the UK, the subject of electronic engineering became distinct from electrical engineering as a university degree subject around 1960. Before this time, students of electronics and related subjects like radio and telecommunications had to enroll in the electrical engineering department of the university as no university had departments of electronics. Electrical engineering was the nearest subject with which electronic engineering could be aligned, although the similarities in subjects covered (except mathematics and electromagnetism) lasted only for the first year of the three-year course.»». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2013. 
  2. ↑ «Πανεπιστήμιο του Έξετερ: «Electronic Engineering and Computer Science are both concerned with enhancing our experience of the world and shaping the convenience of our future in terms of solving problems and developing products and systems which will increase the accuracy, speed and quality of information sources and technology. These disciplines are closely linked and specifically interweave in the manufacture of equipment such as pocket computer products like mobile phones or e-books.»». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2013. 
  3. ↑ «Πανεπιστήμιο Duke, Computer Science vs. Electrical and Computer Engineering: «Both Computer Engineering and Computer Science study the use of the digital computer as a tool that makes possible much of modern technology and the overlap between the two fields is significant. Both disciplines study the inner workings of computers and both study hardware as well as software aspects of computer systems.»». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2013. 
  4. ↑ Ιστορία της IEEE: «However, as the world's largest technical professional association, IEEE's membership has long been composed of engineers, scientists, and allied professionals. These include computer scientists, software developers, information technology professionals, physicists, medical doctors, and many others in addition to our electrical and electronics engineering core.»
  5. ↑ «ΦΕΚ 1-8-1978, τ. Παράρτημα (σελ. 257 και 280)» (PDF). 1 Αυγούστου 1978. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2013. 
  6. ↑ 6,0 6,1 Ενδεικτικά δείτε το πρόγραμμα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Αρχειοθετήθηκε 2014-06-10 στο Wayback Machine.
  7. ↑ Λακασας, Απόστολος (6 Μαρτίου 2010). ««Οχι» στο αίτημα για master σε πολυτεχνεία». Καθημερινή. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2013. 
  8. ↑ «Έγγραφη απάντηση του υπουργού στη Σύνοδο των Πρυτάνεων για Κολλέγια, Σχέδιο ΑΘΗΝΑ, σίτιση και εξέλιξη μελών ΔΕΠ». esos.gr. 17 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2013. 
  9. ↑ «ΦΕΚ 58Α-2009 ΠΔ44» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 5 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2013. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ηλεκτρονικός_μηχανικός&oldid=9519426"