Επαρχία Μαντινείας
Η επαρχία Μαντινείας ήταν μία από τις τέσσερις επαρχίες του νομού Αρκαδίας και η μεγαλύτερη σε έκταση. Έδρα της ήταν η Τρίπολη. Καταλάμβανε το κεντρικό τμήμα του νομού.
Διοικητικές μεταβολές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δημιουργήθηκε αρχικά με την διοικητική διαίρεση του 1833 ως μία από τις πέντε αρχικές επαρχίες του νομού Αρκαδίας.[1] Σε αυτή τη διοικητική διαίρεση αρχικά είχε 17 δήμους (Διοικητική διαίρεση επαρχίας Μαντινείας (1833)). Το 1836, οι δήμοι γίνονται 18 με την απόσπαση του οικισμού Κακούρι από τον δήμο Ορχομενού και τον ορισμό τους ως έδρα του δήμου Κακουρίου.[2] Το 1841, οι δήμοι περιορίζονται σε 9.[3]
Η διοικητική διαίρεση του 1836 ουσιαστικά καταργήσε προσωρινά την επαρχία Μαντινείας και το νομαρχιακό σύστημα, αλλά επανασυστάθηκε το 1848. Παρέμεινε αμετάβλητη στην συνέχεια μέχρι το 1997 οπότε και καταργήθηκε με το σχέδιο Καποδίστριας. Με το σχέδιο Καλλικράτης που ακολούθησε το σχέδιο Καποδίστριας τα εδάφη της επαρχίας αποτέλεσαν πάλι αυτοδιοικούμενη μονάδα ως δήμος Τρίπολης.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Εφετηρίς του Βασιλείου της Ελλάδος δια το έτος 1837» από books.google.gr, σελ. 179-180. Αρχειοθετήθηκε 30/08/2018. Ανακτήθηκε 30/08/2018.
- ↑ «ΦΕΚ 80Α 28/12/1836» σελ. 14 (σελ. 18 του pdf), από ΕΕΤΑΑ. Αρχειοθετήθηκε 30/08/2018. Ανακτήθηκε 30/08/2018.
- ↑ «ΦΕΚ 5Α 08/03/1841» σελ. 35 (σελ. 11 του pdf), από ΕΕΤΑΑ. Αρχειοθετήθηκε 30/08/2018. Ανακτήθηκε 30/08/2018.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
