Επαρχία Καλαμάτας
Η επαρχία Καλαμάτας (παλαιότερα επαρχία Καλαμών) ήταν μία από τις τέσσερις επαρχίες του Νομού Μεσσηνίας. Έδρα της ήταν η Καλαμάτα. Καταλάμβανε το νοτιοανατολικό τμήμα του νομού και συνόρευε με την επαρχία Μεσσήνης, στα δυτικά, και το νομό Λακωνίας, στα ανατολικά.
Διοικητικές μεταβολές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δημιουργήθηκε αρχικά με τη διοικητική διαίρεση του 1833, ως μία από τις έξι επαρχίες του Νομού Μεσσηνίας[1]. Καταργήθηκε στη συνέχεια με τη διοικητική διαίρεση του 1836, η οποία κατήργησε προσωρινά το νομαρχιακό σύστημα, και επανασυστάθηκε το 1848. Στην επαρχία Καλαμάτας ενσωματώθηκε το 1939 και τμήμα της Μάνης, που ονομάστηκε Μεσσηνιακή Μάνη[2]. Καταργήθηκε οριστικά το 1997 με το σχέδιο Καποδίστριας. Με το σχέδιο Καλλικράτης δημιουργήθηκαν στην περιοχή οι δήμοι Καλαμάτας και Μεσσηνιακής Μάνης.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εφετηρίς του Βασιλείου της Ελλάδας δια το έτος 1837. 1837. σελίδες 178–180.
- ↑ Εφημερίδα Θάρρος Μεσσηνίας
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
