Επίθεση στη Φλαμάντα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Επίθεση στη Φλαμάντα
Ρουμανική Εκστρατεία του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου
Η 10η Ρουμανική Μεραρχία διασχίζει τον Δούναβη στη Φλαμάντα/Ριάχοβο
Χρονολογία29 Σεπτεμβρίου-5 Οκτωβρίου 1916
ΤόποςΡιάχοβο, Ρούσε (Βουλγαρία) (από τη Φλαμάντα μέχρι την Ολτενίτα, Ρουμανία)
ΈκβασηΤακτική νίκη των Κεντρικών Δυνάμεων
Αντιμαχόμενοι
Ηγετικά πρόσωπα
Δυνάμεις
186 τάγματα πεζικού
55 ίλες ιππικού
148 πυροβολαρχίες
105 τάγματα πεζικού
35 ίλες ιππικού
70 πυροβολαρχίες
Απολογισμός
Περίπου 3.000 νεκροί, τραυματίες, αγνοούμενοι και αιχμάλωτοι
Βουλγαρία: 300 νεκροί, τραυματίες και αγνοούμενοι
Γερμανία: Άγνωστες

Η Επίθεση στη Φλαμάντα έλαβε χώρα από τις 29 Σεπτεμβρίου μέχρι τις 5 Οκτωβρίου 1916 στο πλαίσιο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Κατά τη διάρκεια της μάχης, η 2η Ρουμανική Στρατιά προσπάθησε να διασχίσει τον Δούναβη και να σταματήσει την επίθεση του Άουγκουστ φον Μάκενσεν προς τα νότια. Η μάχη έληξε με τακτική νίκη των Κεντρικών Δυνάμεων.

Υπόβαθρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το σχέδιο της επίθεσης
Ο Στρατηγός Αλεξάντρου Αβερέσκου, διοικητής των ρουμανικών δυνάμεων

Η Ρουμανία εισήλθε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο τον Αύγουστο του 1916, όταν οι ρουμανικές δυνάμεις εισέβαλαν στην Τρανσυλβανία μέσω των Καρπαθίων Ορέων. Οι ρουμανικές δυνάμεις γρήγορα νίκησαν τις λίγες αυστροουγγρικές δυνάμεις στα σύνορα της περιοχής και ξεκίνησαν την προέλαση στην επικράτεια της Αυστροουγγαρίας, αλλά αναχαιτίστηκαν γρήγορα. Εν τω μεταξύ, βουλγαρικές, γερμανικές και τουρκικές δυνάμεις υπό τις διαταγές του Άουγκουστ φον Μάκενσεν εισήλθαν στη Δοβρουτσά, στη νοτιοανατολική Ρουμανία.[1]

Όταν οι Ρουμάνοι αντιμετώπισαν περισσότερες δυνάμεις απ' ό,τι περίμεναν, το Ρουμανικό Βασιλικό Συμβούλιο αποφάσισε να ενισχύσει την 3η Ρουμανική Στρατιά του Στρατηγού Αλεξάντρου Αβερέσκου με 150.000 άνδρες. Ο Αβερέσκου ενώθηκε με τις δυνάμεις της Στρατιάς της Δοβρουτσάς (50.000 άνδρες) του Ρώσου Στρατηγού Αντρέι Ζαϊοντσκόφσκι και σχεδίαζε να επιτεθεί στα νώτα του Μάκενσεν στον Δούναβη. Οι ρωσορουμανικές δυνάμεις σχεδίαζαν να περάσουν τον Δούναβη στη Φλαμάντα, ενώ οι μετωπικές ρωσορουμανικές δυνάμεις θα προχωρούσαν σε επίθεση στο Κομπάντιν και στο Ντόμπριτς - σκοπός της επίθεσης ήταν να αποκόψει τις δυνάμεις του Μάκενσεν από τις βάσεις τους στη βόρεια Βουλγαρία.[1]

Η μάχη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η επίθεση ξεκίνησε στις 29 Σεπτεμβρίου σε ένα μέτωπο με πλάτος 50 χιλιομέτρων από τη Φλαμάντα, κοντά στην Ολτενίτα, στη Ζίμνιτσα προς το δυτικό άκρο του Μάκενσεν, με τους Ρουμάνους να έχουν πλεονέκτημα στο πεζικό και στο πυροβολικό. Ωστόσο, οι Ρουμάνοι δεν μπορούσαν να περάσουν γρήγορα τον ποταμό εξαιτίας του Αυστροουγγρικού Στολίσκου του Δούναβη.[1]

Στις 1 Οκτωβρίου, δύο ρουμανικές μεραρχίες πέρασαν τον ποταμό στη Φλαμάντα και έφτιαξαν ένα προγεφύρωμα με πλάτος 14 χιλιόμετρα και βάθος 4 χιλόμετρα. Την ίδια μέρα, ρουμανικές και ρωσικές μεραρχίες επιτέθηκαν στο μέτωπο της Δοβρουτσάς, ωστόσο είχαν λίγη επιτυχία. Τη νύχτα από την 1η προς τη 2η Οκτωβρίου ξέσπασε ισχυρή καταιγίδα που προκάλεσε σοβαρές ζημιές στην πλωτή γέφυρα που χρησιμοποιούσαν οι ρουμανικές δυνάμεις για να περάσουν τον Δούναβη. Η αποτυχία στη Δοβρουτσά, σε συνδυασμό με την σκληρή μάχη μεταξύ του ρουμανικού και του εχθρικού πεζικού στη Φλαμάντα στις 3 Οκτωβρίου, ανάγκασαν τον Αλεξάντρου Αβερέσκου να ακυρώσει την επιχείρηση και να συγκεντρώσει δυνάμεις για να αντεπιτεθεί στις Κεντρικές Δυνάμεις που επιτέθηκαν από την Τρανσυλβανία.[2]

Επακόλουθα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Δούναβης παρέμεινε ένα εμπόδιο για τις πολεμικές επιχειρήσεις μέχρι το τέλος του Νοεμβρίου, όταν οι μισές δυνάμεις του Μάκενσεν διέσχισαν τον ποταμό.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Tucker and Roberts, σελ. 418
  2. Tucker, σελ. 419

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Spencer Tucker, Priscilla Mary Roberts (2005). Encyclopedia of World War I. ABC-Clio. ISBN 1-85109-420-2. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]