Εξουδετέρωση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Εξουδετέρωση ονομάζεται η χημική αντίδραση: [1] Αυτή η χημική αντίδραση είναι αμφίδρομη.Στην αντίδραση αυτή συμμετέχουν το κατιόν υδρογόνου και το ανιόν υδροξειδίου

Σε αυτήν την αντίδραση οφείλεται η αλληλεξουδετέρωση των οξέων και βάσεων. Η αντίδραση επαυξημένη έχει αυτήν τη μορφή:

οξύ+βάση->άλας+νερό[2]

Στην πραγματικότητα αναλύεται σε τρεις ή τέσσερις αντιδράσεις:

  • οξύ(s)->οξύ(aq)->ελεύθερες ρίζες+Η+ (διάλυση του οξέος σε διάλυμα)
  • βάση(s)->βάση(aq)->ελεύθερες ρίζες+ΟΗ- (διάλυση της βάσης σε διάλυμα)
  • (εξουδετέρωση)
  • ελεύθερες ρίζες βάσης+ελεύθερες ρίζες οξέος->άλας(aq) ή άλας(s) (ίζημα)

Η τελευταία αντίδραση εξαρτάται από την ισορροπία της αντίδρασης. Παρατηρούμε ότι στις συγκεκριμένη αλυσίδα αντιδράσεων παρεμβάλλεται μία μονόδρομη, αυτός είναι ο λόγος που κάθε φορά γίνεται εξουδετέρωση, αν και οι υπόλοιπες μπορεί να είναι αμφίδρομες αντιδράσεις.

Αυτή η χημική αντίδραση σημαίνει ότι ένα ελεύθερο πρωτόνιο συνενώνεται με ένα μόριο ΟΗ που έχει ένα ηλεκτρόνιο παραπάνω. Το νερό ως προϊόν της αντίδρασης είναι πολύ σταθερό και αυτό είναι καταλυτικής σημασίας για την αντίδραση μεταξύ οξέων και βάσεων[3].

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (επιμ.). Χημεία Θετικής Κατεύθυνσης Β΄Λυκείου. Οργανισμός Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων. 
  2. Darrell Ebbing· Steven D. Gammon. Γενική Χημεία. Νικόλαος Δ. Κλούρας (μετάφραση) (6η έκδοση). Αθήνα: Τραυλός. σελίδες 144–145. ISBN 960-7990-66-8. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2010. 
  3. Darrell Ebbing· Steven D. Gammon. «Αντιδράσεις Εισαγωγή». Στο: Παναγιώτης Τραυλός. Γενική Χημεία. Best sellers. Νικόλαος Δ. Κλούρας (μετάφραση) (6η έκδοση). Καλλιδρόμου 54Α, 11473 Αθήνα: Εκδοτικός Οίκος Τραυλός. σελίδες 144–145. ISBN 960-7990-66-8. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2010. 

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]