Εμπορικός οίκος Ράλλη
 Το μαυσωλείο του John Peter Ralli στο ελληνορθόδοξο κοιμητήριο του West Norwood | |
| Κλάδος | βιομηχανία κλωστοϋφαντουργίας και ένδυσης |
|---|---|
| Ίδρυση | 1819 |
| Έδρα | Λονδίνο και Καλκούτα, Ηνωμένο Βασίλειο |
| δεδομένα () | |
Παντιάς Ράλλης
Ο εμπορικός οίκος Ράλλη - της οικογένειας των Ράλληδων από τη Χίο - ήταν από τους σημαντικότερους επιχειρηματικούς οίκους της Ευρώπης και ο ισχυρότερος μεταξύ των χιώτικων.
Ιδρυτής του οίκου θεωρείται ο Χιώτης μεγαλέμπορος Στέφανος Ράλλης (1755 - 1827), ο οποίος εγκαταστάθηκε στη Μασσαλία. Ωστόσο, τη μεγάλη ακμή ο οίκος Ράλλη τη γνώρισε υπό τη διεύθυνση των πέντε γιών του Στέφανου Ράλλη, Ζαννή, Αυγουστή, Παντιά, Τομάζι (Θωμάς) και Ευστράτιου. Ο οίκος Ράλλη με το πέρασμα των χρόνων γίνεται ένας από τους σημαντικότερους εμπορικούς οίκους της εποχής, με υποκαταστήματα από το Λονδίνο και τη Μασσαλία, μέχρι την Περσία, την Ινδία, την Αγία Πετρούπολη, και τέλος και τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Χαρακτηριστικό του μεγέθους της εταιρείας είναι το γεγονός ότι στα χρόνια της ακμής απασχολούσε 40.000 υπαλλήλους, παγκοσμίως.[1]
Ο οίκος έπαψε να υφίσταται το 1961 όταν ο όμιλος εξαγοράστηκε από τον Isaac Wolfson.[2]
Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο πρωτότοκος γιος του Στέφανου Ράλλη, ο Ζαννής αρχικά εγκαταστάθηκε γύρω στο 1810 στη Σμύρνη, το σημαντικότερο εμπορικό κέντρο της ανατολικής Μεσογείου, τότε, και συνεταιριζόμενος με τους επίσης Χιώτες εμπόρους, Σεκιάρη και Αργέντη, ίδρυσε την εμπορική εταιρεία «Ράλλη, Σεκιάρη και Αργέντη», ενώ το 1814 ο Ζαννής ανοίγει υποκατάστημα στη Μάλτα, με την επωνυμία «Παράρτημα Ζαννή Ράλλη και Συντροφία».[3] Το 1817 ακολουθεί και το υποκατάστημα του Λιβόρνο, το σημαντικότερο λιμάνι μεταφόρτωσης σιτηρών από τη Ρωσία προς τη δυτική Ευρώπη.
Από το 1819 η έδρα της εταιρείας μεταφέρθηκε στο Λονδίνο. Από το 1826 καθιερώθηκε και το όνομα της εταιρείας ως «Ralli Bros». Σύντομα επεκτάθηκε σε όλη τη Μεσόγειο, στην Περσία και στην Αμερική. Ο Στρατής ανέλαβε τη διεύθυνση του εμπορικού καταστήματος του Μάντσεστερ, ο Ζαννής της Οδησσού, ο Τομάζης της Κωνσταντινούπολης και της Τεργέστης, ο Αυγουστής της Μασσαλίας και ο Παντιάς του Λονδίνου, απ' όπου οργάνωνε όλη την επιχείρηση όντας ο εγκέφαλος αυτής. Το 1837 άνοιξαν καταστήματα στην Περσία, το 1851 στην Καλκούτα και το 1861 στη Βομβάη. Το εμπόριο μεταξιού απέφερε στην εταιρεία τεράστια κέρδη, καθιστώντας την αγορά της Ινδίας ως μια από τις πιο επικερδείς. Το 1840 επεκτάθηκαν και στην Αμερική, στην οποία είχαν σπουδάσει και τα πέντε αδέρφια. Άνοιξαν καταστήματα στη Νέα Ορλεάνη, στη Νέα Υόρκη και στη Σαβάννα της Τζόρτζια. Τη διεύθυνση ανέλαβαν συγγενικά πρόσωπά τους. Τα επόμενα χρόνια τη διεύθυνση του εμπορικού οίκου ανέλαβε ο Στέφανος Ράλλης, γιος του Αυγουστή, αφού κρίθηκε ως ο πλέον κατάλληλος. Το 1865 διαλύθηκε και επανασυστάθηκε με κύριους επενδυτές τον Στέφανο Αυγουστή Ράλλη και τον Ιωάννη Στράτου Ράλλη. Με την ίδρυση της εταιρείας πάρθηκε η απόφαση για αποχώρησή της από το εμπόριο σιτηρών της Νοτίου Ρωσίας, και το 1870 αποσύρθηκε και από την αγορά της Περσίας. Τον 20ο αιώνα επεκτάθηκε στην Κίνα, στην Ιαπωνία, την Αίγυπτο και στις χώρες της νοτίου Αφρικής. Το 1903 τα καταστήματα στη Νέα Υόρκη έκλεισαν. Τα ηνία της εταιρείας ανέλαβε ο γιος του Ιωάννη, Ευστράτιος (1876-1964).
Εκτός βέβαια από το εμπόριο η εταιρεία δραστηριοποιήθηκε και στον τραπεζικό και ναυτιλιακό κλάδο. Το 1840 έγινε η πρώτη αναφορά σε πλοία της εταιρείας, αλλά ουσιαστικά η σημαντικότερη ενασχόληση της Ralli Brοs με τη ναυτιλία ήταν στο διάστημα 1942-1961, οπότε και ίδρυσε τη ναυτιλιακή εταιρεία Maritime and Trading Co. Η Ralli Brοs λειτουργούσε ως τράπεζα στο Λονδίνο και της είχε χορηγηθεί άδεια για τραπεζικές εργασίες από την Τράπεζα της Αγγλίας.
Το 1961 η Ralli Bros εξαγοράστηκε από τον Ισαάκ Γούλφσον και τα μέλη της οικογένειας Ράλλη αποσύρθηκαν από την εταιρεία. Λίγα χρόνια αργότερα η Rallis India πουλήθηκε στον ινδικό όμιλο Tata.
Εσωτερική οργάνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η εσωτερική οργάνωση της εταιρείας βασίστηκε στη συγγένεια και στην κοινή καταγωγή. Χαρακτηριστικό είναι ότι μεταξύ του 1830 και του 1860 υπήρχαν 66 μέλη της οικογένειας Ράλλη με πρώτο βαθμό συγγένειας μεταξύ τους. Όλοι αυτοί είτε παντρεύτηκαν μεταξύ τους είτε συνδέθηκαν με επιγαμιαίες σχέσεις με άλλες 21 αρχοντικές χιώτικες οικογένειες, όπως αυτές των Σκαραμαγκάδων, των Αργέντηδων, των Πετροκόκκινων, των Σκυλίτσηδων, των Μαυροκορδάτων, των Ροδοκανάκηδων, των Ζιζίνιων, των Αγέλαστων κ.α. Σταδιακά τα μέλη της οικογένειας Ράλλη άρχισαν να αφομοιώνονται στην αγγλική αριστοκρατία, με αποτέλεσμα να επέλθει το τέλος της εποχής της τακτικής των συγγενικών σχέσεων και το προσωπικό ν΄ αρχίσει να επιλέγεται απλά από τον κοινό τόπο καταγωγής.
Τα σημαντικότερα μέλη της οικογένειας ήταν οι: Παντιάς Ράλλης, ο εγκέφαλος του εμπορικού οίκου και πρώτος πρόξενος της Ελλάδας στο Λονδίνο, Ζαννής Ράλλης, συνιδρυτής του οίκου και πρόξενος των ΗΠΑ στην Οδησσό, Θεόδωρος Ράλλης, διάσημος ζωγράφος, Στέφανος Ράλλης, μεγαλέμπορος κ.α.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ https://www.aplotaria.gr/ralli-agiannidis/
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2018.
- ↑ Δελής, Απόστολος (7 Νοεμβρίου 2007). «Οικογένεια Ράλλη». Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού - Εύξεινος Πόντος. Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2018.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Συριώτης Μικές, "Ο οίκος των αδερφών Ράλλη", Χιακά Χρονικά, 1 (1911), σ. 101-109.
Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Μαρία-Χριστίνα Χατζηιωάννου, "Η κατασκευή μια επιχειρηματικής δυναστείας: Η οικογένεια Ράλλη", στο: Κατερίνα Δέδε και Δημήτρης Δημητρόπουλος (επιμέλεια), «Η ματιά των άλλων». Προσλήψεις προσώπων που σφράγισαν τρεις αιώνες (18ος-20ός), Αθήνα: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών / Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών, 2012, σ. 149-171.