Εμμανουήλ Ζαχαρίας
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Εμμανουήλ Ζαχαρίας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 1288 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | φεουδάρχης εξερευνητής[1] |
| Περίοδος ακμής | 13ος αιώνας |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Τεδίτσιος Ζαχαρίας |
| Αδέλφια | Βενέδικτος Ζαχαρίας |
| Οικογένεια | Οικογένεια Ζαχαρία |
Ο Εμμανουήλ Ζαχαρίας (ιταλικά: Manuele Zaccaria) υπήρξε Γενουάτης του 13ου αιώνα, κύριος του φέουδου της Παλαιάς και Νέας Φώκαιας στην Μικρά Ασία.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στη Γένουα, με καταγωγή τον ισχυρό οίκο των Ζαχαρία (zaccari) ή di Castro ή di Castello, εκ της συνοικίας όπου ήταν το σπίτι τους. Ο Εμμανουήλ ήλθε στη Κωνσταντινούπολη και με την ανδρεία και τη πανουργία του κατόρθωσε να προσελκύσει την εύνοια του αυτοκράτορα Μιχαήλ Η' Παλαιολόγου, ο οποίος του παραχώρησε το 1257 τη Φώκαια με τα παρακείμενα βουνά και τα στυπτηριωρυχεία της. Ο Εμμανουήλ Ζαχαρίας από τα εισοδήματα της στυπτηρίας και άλλες κερδοσκοπικές επιχειρήσεις απέκτησε μεγάλα πλούτη. Απεβίωσε το 1288 αφήνοντας εννέα ανήλικα παιδιά. Τον διαδέχθηκε ο αδελφός του Βενέδικτος Ζαχαρίας.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Δελτίο Ιστορικής και εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος, τόμος Β', 1890, Εν Αθήναις, Εκ του τυπογραφείου των Αδελφών Περρή, σελ. 5.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.