Ελπινίκη Σταμούλη Σαραντή

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ελπινίκη Σταμούλη Σαραντή
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1882
Θάνατος16  Σεπτεμβρίου 1971
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταλαογράφος

Η Ελπινίκη Σταμούλη-Σαραντή υπήρξε Ελληνίδα λαογράφος.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ελπινίκη Σταμούλη γεννήθηκε στη Σηλυβρία της Ανατολικής Θράκης το 1882, και ήταν κόρη του πολυμαθούς ευπατρίδη λογίου και πολιτευτή Αναστασίου Σταμούλη και αδελφή των Μιλτιάδη Σταμούλη και Σωφρονίου μητροπολίτη Ελευθερουπόλεως. Σπούδασε στο Ζάππειο Παρθεναγωγείο Κωνσταντινουπόλεως, απ' όπου αποφοίτησε το 1898. Με τον πατέρα της ταξίδευσε στην Ευρώπη και την Αίγυπτο, και το 1908 στους Αγίους Τόπους.

Μετά την Ανταλλαγή πληθυσμών το 1922 η οικογένεια Σταμούλη κατέφυγε στην Αθήνα, όπου η Ελπινίκη ξεκίνησε τη συστηματική καταγραφή εθίμων και παραδόσεων ολόκληρης της Ανατολικής Θράκης, βασιζόμενη σε μαρτυρίες προσφύγων που εγκαταστάθηκαν εκεί. Την πολυετή εργασία της εξέδωσε σε δύο τόμους: "Απο την Ανατολική Θράκη : η Σηλυβρία με τα γύρω της χωριά" τα έτη 1956 και 1959.

Το 1922 παντρεύτηκε τον επίσης Θρακιώτη Μιλτιάδη Σαραντή, νομικό και πολιτευτή, και έζησαν μαζί στην Αθήνα ως τον θάνατό του, 1967, άτεκνοι.

Η λαογραφική προσφορά της Ελπινίκης Σταμούλη-Σαραντή είναι από τις πλουσιότερες και πιό αντιπροσωπευτικές για την Σηλυβρία και την Ανατολική Θράκη. Με την πνευματικότητα και την γυναικεία κατανόησή της, αλλά και με την διορατικότητα που την διέκρινε, χρησιμοποίησε στα δημοσιεύματά της την καθομιλουμένη γλώσσα των περιοχών που περιέγραφε, δίνοντάς μας ποιοτικά και ποσοτικά άριστο λαογραφικό υλικό, για όλους τους τομείς της λαογραφίας.

Δημοσίευσε πλήθος άρθρων με παραμύθια, λεξιλόγιο, λαϊκή βοτανολογία κλπ. στα περιοδικά : "Ελληνίδα", "Λαογραφία", "Θρακικά", "Αρχείον Θρακικού Θησαυρού", "Αρχείον Πόντου", "Μικρασιατικά Χρονικά", "Νέα Εστία", "Ελληνική Δημιουργία", "Μακεδονικόν Ημερολόγιον" και στην εφημερίδα "Ελεύθερον Βήμα" αλλά και στην "Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια".

Μαζί με την Κατίνα Βεΐκου - Σεραμέτη θεωρούνται οι κατεξοχήν λαογράφοι της ευρύτερης περιοχής της Σηλυβρίας, αφού και οι δύο διέσωσαν πολύτιμες μαρτυρίες καταγράφοντας έθιμα και λαϊκές συνήθειες, σήμερα ξεχασμένα.

Έδρασε επίσης ιδρύοντας σχολείο στον Έβρο και γηροκομείο στην Νέα Σμύρνη. Απεβίωσε στη Νέα Σμύρνη στις 16 Σεπτεμβρίου 1971. Το όνομά της δόθηκε σε οδό της Νέας Σμύρνης. Ο τάφος της βρίσκεται στη Νέα Σμύρνη, όπου αναπαύεται η οικογένεια Σταμούλη και ο άνδρας της Μιλτιάδης Σαραντής, με γραμμένο στην πλάκα τους τούτο το απλό ποίημα:

Ἀπ' τῆς Θράκης τὴ δούλη πατρίδα στὴν ἐλεύθερη χώρα κοιμηθήκαμε τώρα μ' αἰώνια ἐλπίδα στὴ ζωή τῆς Φυλῆς.


Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]