Ελληνικός Ιχνηλάτης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ελληνικός Ιχνηλάτης

Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα (Animalia)
Συνομοταξία: Χορδωτά (Chordata)
Ομοταξία: Θηλαστικά (Mammalia)
Οικογένεια: Κύνιδες

Ο Ελληνικός Ιχνηλάτης (ελληνικό κυνηγόσκυλο) είναι μία φυλή σκύλου που κατάγεται από την Ελλάδα.

Μορφολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο ελληνικός ιχνηλάτης είναι σκύλος μεσαίου μεγέθους. Το ύψος του κυμαίνεται από 45-55 εκατοστά ανάλογα με το φύλο και ζυγίζει 17-25 κιλά. Έχει κοντό τρίχωμα, λίγο σκληρό, σε μαύρο και καστανοκόκκινο χρώμα. Τα σημεία που είναι μαύρα είναι τα πλάγια, η ράχη, η ουρά, τα αυτιά και το κεφάλι. Τα πόδια, η μουσούδα και η κοιλιά είναι καφετί. Ο μέσος όρος ζωής του είναι 15-17 χρόνια.

Χαρακτήρας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είναι σκύλος γενναίος, φιλότιμος, έξυπνος, με αντοχή και εξαιρετική όσφρηση καθώς και πολύ αγαπητός. Κυνηγάει και μόνος του και με ομάδα άλλων ιχνηλατών της ίδιας ή άλλης φυλής.

Αναγνώριση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ελληνικός Ιχνηλάτης είναι εθνικά αναγνωρισμένος από τον Κ.Ο.Ε. [1] και διεθνώς αναγνωρισμένος από την F.C.I. [2].

Στις 16 Οκτωβρίου 1959 αναγνωρίστηκε διεθνώς, βάσει ενός προτύπου που υπέβαλε ο Ελληνικός Κυνολογικός Οργανισμός (Ε.Κ.Ο.) στην Διεθνή Κυνολογική Ομοσπονδία (Δ.Κ.Ο.).

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]