Ελληνικές γλώσσες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(δείτε επίσης: Ελληνικό αλφάβητο)
Πρωτοελληνική (περ. 3000 π.Χ.)
Μυκηναϊκή (περ. 1600–1200 π.Χ.)
Ομηρική (περ. 1200–800 π.Χ.)
Αρχαία ελληνική (περ. 800–300 π.Χ.)
Διάλεκτοι:
Αιολική, Αρκαδοκυπριακή,
ΑττικήΙωνική, Δωρική, Παμφυλιακή, Ομηρική
Μακεδονική

Ελληνιστική Κοινή (περ. από 330 π.Χ. ως 700)


Ιδιώματα: Ασιανισμός, Αττικισμός


Μεσαιωνική ελληνική (περ. 700–1700)
Νέα ελληνική γλώσσα (από το 1700)
Ιδιώματα: Δημοτική, Καθαρεύουσα, Αττικισμός
Διάλεκτοι:
Καππαδοκική, Κατωιταλική , Κρητική, Κυπριακή, Ποντιακή, Ρωμανιώτικη, Τσακωνική

Άλλες μορφές (από 19ο/20ό αιώνα)
Ελληνικός κώδικας Μπράιγ,
Ελληνική νοηματική γλώσσα,
Κώδικας Μορς

Με τον όρο Ελληνικές γλώσσες εννοούμε πολλές φορές την ομάδα των Ινδοευρωπαϊκών γλωσσών που περιέχει την ελληνική γλώσσα. Σύμφωνα με τις περισσότερες κατατάξεις, οι Ελληνικές γλώσσες σαν οικογένεια περιέχουν μόνο την ομώνυμη Ελληνική, και γι'αυτό οι δύο προηγούμενες έννοιες είναι ταυτόσημες. Η εξαφανισμένη Βόρεια Πικηνική γλώσσα έχει προταθεί πως μπορεί να ενταχθεί ως διαφορετικό μέλος.[1]

Γλώσσα της αρχαίας Μακεδονίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για την γλώσσα την οποία χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Μακεδόνες πριν τον 4ο αιώνα π.Χ., ελάχιστα είναι γνωστά, και γι'αυτό δεν είναι σίγουρο αν πρόκειται για μια ελληνική διάλεκτο, ή μια άλλη ξεχωριστή ελληνική γλώσσα (όχι διάλεκτο) που να συγγενεύει με την ελληνική.[2][3][4]

Συνήθως συγκαταλέγεται κάτω από την οικογένεια των Ελληνικών γλωσσών ως μια διαφορετική γλώσσα[εκκρεμεί παραπομπή] πολύ συγγενική με την Ελληνική. Άλλες φορές θεωρείται μια άλλη μορφή της Δωρικής διαλέκτου, όπως πιθανότατα μαρτυρά το εύρημα του κατάδεσμου της Πέλλας, ένα κείμενο που χρονολογείται από τον 4ο αιώνα π.Χ. και δείχνει να είναι γραμμένο σε ένα είδος Δωρικής διαλέκτου. Επίσης, ο Ηρόδοτος θεωρούσε τους Μακεδόνες συγγενικό φύλο με τους Δωριείς, πράγμα που ιστορικά φέρνει πιο κοντά την πιθανότητα να ήταν η αρχαία Μακεδονική μια διαφοροποίηση της Δωρικής.

Ελληνικές διάλεκτοι και γλώσσες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολλοί γλωσσολόγοι θεωρούν Ελληνογενείς γλώσσες τη νέα Ελληνική, μαζί με κάποιες άλλες διαλέκτους οι οποίες όμως δεν είναι αμοιβαία κατανοήσιμες. Πρόκειται για την Τσακωνική, την Ποντιακή, και την Καππαδοκική διάλεκτο. Μερικές φορές έχει την ίδια αντιμετώπιση και η Κυπριακή διάλεκτος.

Κλάδοι της Ελληνικής γλώσσας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατανομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Ελληνικές είναι παρακλάδι των Ινδοευρωπαϊκών γλωσσών. Πέρα από την αρχαία Μακεδονική [εκκρεμεί παραπομπή], άλλη μία γλώσσα που παρουσιάζεται ως συγγενική με την Ελληνική είναι η Φρυγική. Ανάμεσα σε ζωντανές Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες, λέγεται ότι τη μεγαλύτερη συγγένεια με την Ελληνική έχουν η Αρμενική γλώσσα και οι Ινδοϊρανικές γλώσσες.[εκκρεμεί παραπομπή]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. https://www.researchgate.net/publication/321875660_North_Picene_is_mostly_creolized_Greek
  2. Joseph Roisman; Ian Worthington (7 July 2011). A Companion to Ancient Macedonia. John Wiley & Sons. p. 94. ISBN 978-1-4443-5163-7. Many surviving public and private inscriptions indicate that in the Macedonian kingdom there was no dominant written language but standard Attic and later on koine Greek.
  3. Lewis, D. M.; Boardman, John (2000). The Cambridge ancient history, 3rd edition, Volume VI. Cambridge University Press. p. 730. ISBN 978-0-521-23348-4.
  4. Méndez Dosuna, Julián (2012). «Η αρχαία μακεδονική ως ελληνική διάλεκτος: Κριτική επισκόπηση της πρόσφατης έρευνας». Στο: Γιαννάκης, Γεώργιος Κ. Αρχαία Μακεδονία: Γλώσσα, ιστορία, πολιτισμός (PDF). Θεσσαλονίκη: Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. σελίδες 65–6. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 3 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2014. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]