Ελικάονας
| Ελικάονας | |
|---|---|
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Λαοδίκη της Τροίας |
| Γονείς | Αντήνορας[1] και Θεανώ σύζυγος του Αντήνορα |
| Οικογένεια | Αντηνορίδες |
Στην Αρχαία ελληνική μυθολογία ο Ελικάονας (Ελικάων) ήταν γιος του Τρωαδίτη Αντήνορα και της Θεανώς, δηλαδή ένας από τους Αντηνορίδες.[2] Τα αδέλφια του ήταν η Κρινώ, ο Ακάμας, ο Αγήνορας του Αντήνορα, ο Ανθεύς, ο Αρχέλοχος, ο Κόωνας, ο Δημολέοντας, ο Ευρύμαχος, ο Γλαύκος, ο Ιφιδάμας, ο Λαοδάμσς, ο Λαόδοκος, ο Μέδων, ο Πόλυβος και ο Θερσίλοχος.[3][4][5][6][7][8] [9][10][11][12][13][14][15][16][17][18][19] Ο Ελικάων πήρε ως σύζυγό του την πριγκήπισσα Λαοδίκη της Τροίας, μία από τις κόρες του βασιλιά της Τροίας Πριάμου (κατ' άλλους όμως η Λαοδίκη ήταν σύζυγος του Τηλέφου). Μετά την άλωση της Τροίας, ο Ελικάων σώθηκε μαζί με άλλα αδέλφια του από τον Οδυσσέα και συνόδευσε τον Αντήνορα και τον Πολυδάμαντα στη βόρειο Ιταλία. Στην ιστορική αρχαιότητα, στους Δελφούς έδειχναν την υποτιθέμενη πυγμή (γροθιά) του Ελικάονα, την οποία διατηρούσαν ως αφιέρωμα στο ιερό.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Georg Weicker: «Helikaon 1» (Γερμανικά) 1912. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2024.
- ↑ Όμηρος, Ιλιάδα, 3.123
- ↑ Παυσανίας, "Περιγραφή της Ελλάδος", 10.27.4
- ↑ Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου, Επιτομή, 3.34
- ↑ Ιωάννης Τζέτζης, (2015). Allegories of the Iliad. Translated by Goldwyn, Adam; Kokkini, Dimitra. Harvard University Press, Cambridge, Massachusetts, London, England: Dumbarton Oaks Medieval Library. σ. 61, Prologue 806–807, σ. 219, 11.44–46
- ↑ Ιωάννης Τζέτζης, (2015). Allegories of the Iliad. Translated by Goldwyn, Adam; Kokkini, Dimitra. Harvard University Press, Cambridge, Massachusetts, London, England: Dumbarton Oaks Medieval Library. σ. 219, 11.44–46
- ↑ Όμηρος, Ιλιάδα, 11.59, 21.545 & 579
- ↑ Ιωάννης Τζέτζης, σε Λυκόφρων, Alexandra 134
- ↑ Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου, Επιτομή, 3.34
- ↑ Ιωάννης Τζέτζης, Allegories of the Iliad. Translated by Goldwyn, Adam; Kokkini, Dimitra. Harvard University Press, Cambridge, Massachusetts, London, England: Dumbarton Oaks Medieval Library. σ. 61, Prologue 806–807
- ↑ Όμηρος, Ιλιάδα, 11.248 & 256, 19.53
- ↑ Όμηρος, Ιλιάδα, 20.395
- ↑ Παυσανίας, "Περιγραφή της Ελλάδος", 10.27.3
- ↑ Βιργίλιος, Αινειάδα, 6.484
- ↑ Όμηρος, Ιλιάδα, 11.221 & 261
- ↑ Όμηρος, Ιλιάδα, 15.516
- ↑ Ιωάννης Τζέτζης, (2015). Allegories of the Iliad. Translated by Goldwyn, Adam; Kokkini, Dimitra. Harvard University Press, Cambridge, Massachusetts, London, England: Dumbarton Oaks Medieval Library. σ. 283, 15.193
- ↑ Όμηρος, Ιλιάδα, 4.87
- ↑ Βιργίλιος, Αινειάδα, 6.484
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969
- Apollodorus, The Library with an English Translation by Sir James George Frazer, F.B.A., F.R.S. in 2 Volumes, Cambridge, MA, Harvard University Press; London, William Heinemann Ltd. 1921.
- Dictys Cretensis, from The Trojan War. The Chronicles of Dictys of Crete and Dares the Phrygian translated by Richard McIlwaine Frazer, Jr. (1931-). Indiana University Press. 1966.
- Homer, The Iliad with an English Translation by A.T. Murray, Ph.D. in two volumes. Cambridge, MA., Harvard University Press; London, William Heinemann, Ltd. 1924.
- Homer, Homeri Opera in five volumes. Oxford, Oxford University Press. 1920.
- Pausanias, Description of Greece with an English Translation by W.H.S. Jones, Litt.D., and H.A. Ormerod, M.A., in 4 Volumes. Cambridge, MA, Harvard University Press; London, William Heinemann Ltd. 1918.
- Pausanias, Graeciae Descriptio. 3 vols. Leipzig, Teubner. 1903. Greek text available at the Perseus Digital Library.
- Publius Vergilius Maro, Aeneid. Theodore C. Williams. trans. Boston. Houghton Mifflin Co. 1910.
- Publius Vergilius Maro, Bucolics, Aeneid, and Georgics. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co. 1900.
- Tzetzes, John, Allegories of the Iliad translated by Goldwyn, Adam J. and Kokkini, Dimitra. Dumbarton Oaks Medieval Library, Harvard University Press, 2015.