Εκλογές στη Σενεγάλη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στη Σενεγάλη , που είναι ημιπροεδρική δημοκρατία, διεξάγονται εκλογές για τον τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, του οποίου η θητεία είναι επταετής. Τον Ιούνιο του 2009 θεσπίστηκε και το αξίωμα του Αντιπροέδρου[1]. Δικαίωμα ψήφου έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 18 ετών και άνω. Τη νομοθετική εξουσία ασκεί η Βουλή (Assemblée Nationale) , η οποία εκλέγεται για πενταετή θητεία από το λαό και απαρτίζεται από 120 μέλη.

Προεδρικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2019[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Προεδρικές εκλογές της Σενεγάλης (2019)

Ο πρόεδρος Μακί Σαλ πέτυχε να επανεκλεγεί έπειτα από τις προεδρικές εκλογές που διενεργήθηκαν στις 24 Φεβρουαρίου 2019 από τον 1ο γύρο.[2]

Προεδρικές εκλογές 1963-1978[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την ανεξαρτησία της χώρας, εξελέγη πρώτος πρόεδρος το 1960 ο Λεοπόλντ Σεντάρ Σανγκόρ. Στην πρώτη άμεση εκλογή του, στις προεδρικές εκλογές που έγιναν την 1η Δεκεμβρίου 1963, ο Σανγκόρ επανεκλέχθηκε στο ύπατο αξίωμα με ποσοστό 100%, καθώς δεν είχε αντίπαλο. Στις ταυτόχρονες βουλευτικές εκλογές, το κόμμα Σενεγαλέζικη Προοδευτική Ένωση κατέλαβε 80 έδρες (όλες τις έδρες). [3] Οι γενικές εκλογές που έγιναν στις 25 Φεβρουαρίου 1968 ήταν οι πρώτες από την εγκαθίδρυση ενός μονοκομματικού καθεστώτος.Μοναδικό νόμιμο πολιτικό κόμμα ήταν η Σενεγαλέζικη Προοδευτική Ένωση (UPS), ο υποψήφιος της οποίας Σανγκόρ επανεκλέχθηκε πρόεδρος με ποσοστό 100% και το κόμμα κατέλαβε και τις 100 έδρες της Εθνοσυνέλευσης.[4] Στις γενικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 28 Ιανουαρίου 1973 η UPS έλαβε όλες τις 100 έδρες και ο Σενγκόρ επανεξελέγη με ποσοστό 100%.[5] Στις 26 Φεβρουαρίου 1978 ο Σανγκόρ επανεκλέχθηκε πρόεδρος για 5η θητεία, με ποσοστό 82,2% και οι Σοσιαλιστές κέρδισαν 82 έδρες από τις συνολικά 100. Οι εκλογές του 1978 ήταν οι πρώτες από το 1963 κατά τις οποίες πήραν μέρος περισσότερα από ένα κόμματα.[6]

Γενικές εκλογές 1983[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με ποσοστό 83,4% εξελέγη πρόεδρος στις 27 Φεβρουαρίου 1983 ο Αμπντού Ντιουφ, ο οποίος είχε ορκιστεί τον Ιανουάριο του 1981 έπειτα από την παραίτηση του Λεοπόλντ Σανγκόρ. Στις παράλληλες εκλογές για τα μέλη της Εθνοσυνέλευσης, οι Σοσιαλιστές κέρδισαν 111 έδρες από τις συνολικά 120.[4] Το ποσοστό των ψηφοφόρων που πήραν μέρος στις βουλευτικές εκλογές ήταν 56,2% και στις προεδρικές 56,7%.

Γενικές εκλογές 1988[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 28 Φεβρουαρίου 1988 επανεξελέγη πρόεδρος ο Αμπντού Ντιουφ, επικρατώντας άλλων 3 υποψηφίων. Στις ταυτόχρονες βουλευτικές εκλογές, το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα κέρδισε τις 103 επί συνόλου 120 εδρών.[4] Η συμμετοχή στις βουλευτικές εκλογές ήταν 57,9% και στις προεδρικές 58,8%.

1993[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο σοσιαλιστής Αμπντού Ντιουφ επανεξελέγη στις προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 21 Φεβρουαρίου 1993, κερδίζοντας άλλους 7 υποψήφιους και συγκεντρώνοντας το 58,4% των ψήφων.[4] Η συμμετοχή στις εκλογές ήταν 51,5%.

2000[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι προεδρικές εκλογές που έγιναν στις 27 Φεβρουαρίου και στις 19 Μαρτίου 2000 είχαν ως αποτέλεσμα τη νίκη του ηγέτη της αντιπολίτευσης, Αμπντουλάγε Γουάντ. Παρότι ο πρόεδρος Αμπντού Ντιουφ από το Σοσιαλιστικό Κόμμα κέρδισε τις περισσότερες ψήφους στον πρώτο γύρο, τελικά ηττήθηκε από τον Γουάντ στον τελικό γύρο, στην πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας (από την εποχή της ανεξαρτησίας) που οι σοσιαλιστές έχασαν τις εκλογές.[4]

2007[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι προεδρικές εκλογές του 2007 έγιναν στις 25 Φεβρουαρίου με τον πρόεδρο Αμπντουλάγε Γουάντ, να επανεκλέγεται από τον πρώτο γύρο με ποσοστό γύρω στο 56% των ψήφων.[7][8]

Υποψήφιος Κόμμα Συνασπισμός Ψήφοι %
Αμπντουλάγε Γουάντ Σενεγαλέζικο Δημοκρατικό Κόμμα Σοπί 2007 1.914.403 55,90
Ιντρίσα Σεκ Αντ Λιγκέι Σενεγκάλ 510.922 14,92
Ουσμάν Τανόρ Ντιενγκ Σοσιαλιστικό Κόμμα της Σενεγάλης 464.287 13,56
Μουσταφά Νιας Συνασπισμός των Προοδευτικών Δυνάμεων Alternance 2007 203.129 5,93
Ρομπέρ Σανιά Τακού Ντεφαραάτ Σενεγκάλ (Takku Defaraat Sénégal) 88.446 2,58
Αμπντουλάγιε Μπατιλί Δημοκρατικός Σύνδεσμος/Κίνημα για το Εργατικό Κόμμα Jubbanti Sénégal 75.797 2,21
Λάντινγκ Σαβανέ Αντ Ζεφ (And-Jëf)/Αφρικανικό Κόμμα για τη Δημοκρατία και το Σοσιαλισμό 70.780 2,07
Τάγια Σιλά Συνασπισμός για Πρόοδο και Δικαιοσύνη/Jëf-Jël 18.022 0,53
Σεΐχ Μπάμπα Ντιεγιέ Μέτωπο για το Σοσιαλισμό και τη Δημοκρατία/Benno Jubël 17.233 0,50
Μαμαντού Ντιαμίνε Ντιαλό Τεκί Τααρού (Tekki Taaru Sénégal) 16.570 0,48
Μαμά Αντάμα Γκουεγιέ Σεγιάλ 13.700 0,40
Ντουντού Ντογιέ Ένωση για την Πρόοδο και την Ανανέωση 9.918 0,29
Αλιούν Μπαγιέ Ανεξάρτητος 9.016 0,26
Λουί Ζακ Σενγκόρ Κίνημα για την Απελευθέρωση του Σενεγαλέζικου Λαού 8.212 0,24
Μοντού Ντιά Ανεξάρτητος 4.491 0,13
Σύνολο (συμμετοχή: 70,5)[1] 3.424.926 100,0

2012[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν σε δύο γύρους το 2012, Πρόεδρος εξελέγη ο Μακί Σαλ.[9]

ε • σ Πρόεδρος, 26 Φεβρουαρίου και 25 Μαρτίου 2012
Υποψήφιος Κόμμα 1ος γύρος 2ος γύρος
Ψήφοι % Ψήφοι %
Μακί Σαλ Συνασπισμός για τη Δημοκρατία 719.367 26,58 1.909.244 65,80
Αμπντουλάγιε Γουάντε Δημοκρατικό Κόμμα της Σενεγάλης 942.327 34,81 992.556 34,20
Μουσταφά Νιάς Συμμαχία των Δυνάμεων της Προόδου/Ενωμένοι για να Ενισχύσουμε τη Σενεγάλη 357.330 13,20  
Ούσμανε Τανόρ Ντιένγκ Σοσιαλιστικό Κόμμα της Σενεγάλης 305.924 11,30
Ιντρίσα Σεκ Rewmi 212.853 7,86
Σεΐχ Μπάμπα Ντιεγιέ Μέτωπο για το Σοσιαλισμό και τη Δημοκρατία/Benno Jubël 52.196 1,93
Ιμπραχίμα Φαλ Ανεξάρτητος 48.972 1,81
Σεΐχ Τιντιάν Γκαντιό Πολιτικό Κίνημα του Πολίτη 26.655 0,98
Μορ Ντιένγκ Κόμμα της Ελπίδας 11.402 0,42
Τζιμπρίλ Νγκομ Ανεξάρτητος 10.207 0,38
Ουμάρ Χασίμου Ντιά Ανθρωπιστικό Κόμμα Ñaxx Jariñu 6.469 0,24
Αμσατού Σόου Σιντιμπέ Κίνημα Συσπείρωσης των Ηθοποιών για την Άμυνα των Δημοκρατικών Αξιών–Lennen 5.167 0,19
Ντουντού Ντογιέ Ένωση για τη Δημοκρατία 4.566 0,17
Ντιούμα Ντιενγκ Ντιεκατέ Δημοκρατικό Κόμμα Πρωτοβουλία Jogal 3.354 0,12
Έγκυρα 2.706.789 100.00 2.901.800 100.00
Άκυρα 28.346 1,04 14.093 0,48
Σύνολο ψήφων (συμμετοχή: 51,6%/55,0%) 2.735.135 100,00 2.915.893 100,00
Πηγή: African Elections Database

Βουλευτικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2022[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Βουλευτικές εκλογές Σενεγάλης 2022

1959[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι βουλευτικές εκλογές που έγιναν στις 22 Μαρτίου 1959 είχαν ως αποτέλεσμα τη νίκη της Σενεγαλέζικης Προοδευτικής Ένωσης, με ποσοστό συμμετοχής 74,5%.[10]

Γενικές εκλογές 1963-1988[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την περίοδο 1963-1988 οι βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν ταυτόχρονα με τις προεδρικές εκλογές (δείτε τα αποτελέσματα παραπάνω).

1993 και 1998[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 9 Μαΐου 1993 τις βουλευτικές εκλογές κέρδισε το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα (με 84 έδρες από τις συνολικά 120 στο κοινοβούλιο), με ποσοστό συμμετοχής γύρω στο 41%.[4] Οι Σοσιαλιστές κέρδισαν και τις βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 24 Μαΐου 1998, με 93 έδρες από τις συνολικά 140. Η συμμετοχή σε εκείνες τις εκλογές ήταν μόλις 38,8%.[11]

2001[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 29 Απριλίου 2001 διεξήχθησαν εκλογές για την ανάδειξη των μελών της Εθνοσυνέλευσης. Η Άνω Βουλή (Γερουσία), η οποία ήταν υπό τον έλεγχο των Σοσιαλιστών, καταργήθηκε με δημοψήφισμα.[12] Ο συνασπισμός Σοπί κέρδισε συνολικά 89 έδρες από τις 120 της Εθνοσυνέλευσης. Ο Σοπί απαρτιζόταν από το Σεναγαλέζικο Δημοκρατικό Κόμμα (Parti Démocratique Sénégalais), το Δημοκρατικό Σύνδεσμο- Κίνημα για το Εργατικό Κόμμα (Ligue Démocratique-Mouvement pour le Parti du Travial) και λοιπούς υποψηφίους.

2007[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις εκλογές του 2007, που έγιναν στις 3 Ιουνίου, ο συνασπισμός Σοπί 2007 κέρδισε 131 έδρες.[13] Πήραν μέρος συνολικά 14 κόμματα ή συνασπισμοί, ωστόσο οι εκλογές επισκιάστηκαν από την εκτεταμένη αποχή της αντιπολίτευσης.[14]

Κόμμα Ψήφοι % Έδρες
Συνασπισμός Σοπί (Sopi) 2007 1.190.609 69,21 131
Συνασπισμός Τακού Ντεφαραάτ (Takku Defaraat Sénégal) 86.621 5,04 3
Συνασπισμός Αντ Ντεφαάρ (And Defaar Sénégal) 84.998 4,94 3
Συνασπισμός Βαάρ Βι (Waar Wi) 74.919 4,35 3
Συναγερμός για το Λαό 73.083 4,25 2
Μέτωπο για το Σοσιαλισμό και τη Δημοκρατία/Benno Jubël 37.427 2,18 1
Συμμαχία για Πρόοδο και Δικαιοσύνη/Jëf-Jël]] 33.297 1,94 1
Συσπείρωση για Ανανέωση και για τον Πολίτη 30.658 1,78 1
Αυθεντικό Σοσιαλιστικό Κόμμα 26.320 1,53 1
Εθνική Πατριωτική Ένωση/Τεκί (Tekki) 22.271 1,29 1
Ανανεωτικό Κίνημα για την Κοινωνική Ανάπτυξη 20.041 1,16 1
Συναγερμός των Οικολόγων της Σενεγάλης 17.267 1,00 1
Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό Κόμμα/Jant Bi 15.968 0,93 1
Σενεγαλέζικος Πατριωτικός Συναγερμός/Jammi Rewmi 6.847 0,40 0
Σύνολο (συμμετοχή 34,75%), άκυρα/λευκά: 18.349 1.738.675 (εγγεγραμμένοι 5.004.096) 100,0 150

Εκλογές Γερουσίας 2007[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Γερουσία (Άνω Βουλή) λειτούργησε αρχικά μόνο το 1999 και καταργήθηκε με συνταγματική τροποποίηση το 2001 (έπειτα από δημοψήφισμα). Ωστόσο, επαναλειτούργησε το 2007 με 100 έδρες: οι 65 να διορίζονται από τον πρόεδρο και 35 να εκλέγονται από τους 12.000 βουλευτές και τοπικούς συμβούλους. Το κυβερνών Σενεγαλέζικο Δημοκρατικό Κόμμα (PDS) κέρδισε τις 34 από τις συνολικά 35 έδρες στις εκλογές για Γερουσία, που διεξήχθησαν στις 19 Αυγούστου 2007. Μία έδρα πήρε το κόμμα And-Jëf/Αφρικανικό Κόμμα για Δημοκρατία και Σοσιαλισμό (AJ/PADS). Άλλες 4 ομάδες πήραν μέρος στις εκλογές, όμως δεν κέρδισαν έδρες.[15][16] Όπως και στις εκλογές για Εθνοσυνέλευση του 2007, τα περισσότερα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν έλαβαν μέρος στις εκλογές.[15]

Μετά τις εκλογές η Γερουσία συστάθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2007,[17] και ο Παπ Ντιόπ εξελέγη πρόεδρός της στις 3 Οκτωβρίου.[18]

Νέες εκλογές για Γερουσία προγραμματίζονταν για το Σεπτέμβριο του 2012, όμως στα τέλη Αυγούστου του 2012, ο πρόεδρος Μάκι Σαλ ανακοίνωσε τα σχέδιά του για κατάργηση της Γερουσίας και την επιστροφή στο μονοθάλαμο κοινοβούλιο. Η απόφαση για κατάργηση λήφθηκε εν μέσω εκταταμένων πλημμυρών με σκοπό την εξοικονόμηση πόρων για την πρόληψη παρόμοιων καταστροφών.[19]

2012[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν την 1η Ιουλίου 2012, με το συνασπισμό που είναι φίλα προσκείμενος στον Πρόεδρο Μάκι Σαλ (Ενωμένοι με Ελπίδα) να κερδίζει τις 119 επί συνόλου 150 εδρών στην Εθνοσυνέλευση και το Δημοκρατικό Κόμμα της Σενεγάλης να καταλαμβάνει 12 έδρες. Η συμμετοχή ήταν της τάξης του 36,8%[20]. Ως αποτέλεσμα της εφαρμογής του νέου εκλογικού νόμου για την ισότιμη εκπροσώπηση στις κομματικές λίστες, 64 γυναίκες εξελέγησαν στην Εθνοσυνέλευση.

Κόμμα Ψήφοι % Έδρες
Συνασπισμός Ενωμένοι με Ελπίδα 1.040.899 53,06 119
Δημοκρατικό Κόμμα της Σενεγάλης 298.846 15,23 12
Bokk Gis Gis 143.180 7,30 4
Κίνημα Πολιτών για Εθνική Μεταρρύθμιση 113.321 5,78 4
Ρεπουμπλικανική Κίνηση για Σοσιαλισμό και Δημοκρατία 70.655 3,60 2
Κόμμα για την Αλήθεια και την Ανάπτυξη 48.553 2,47 2
Ένωση για Δημοκρατική Ανανέωση 21.964 1,12 1
Πατριωτικό Κίνημα Σενεγάλης 21.868 1,11 1
Πατριωτική Συσπείρωση για Δικαιοσύνη και Ισότητα 20.762 1,06 1
Κόμμα για την Παρουσία των Πολιτών 20.671 1,05 1
Deggo Souxali Transport ak Commerce 18.859 0,96 1
Συνασπισμός Leeral 17.791 0,91 1
And-Jëf/Αφρικανικό Κόμμα για τη Δημοκρατία και το Σοσιαλισμό 15.889 0,81 1
Άκυρα/λευκά 7.076 – –
Σύνολο 1.968.852 100 150
Εγγεγραμμένοι/συμμετοχή 5.368.783 36,67 –
Πηγή: African Elections Database

2017[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Βουλευτικές εκλογές στη Σενεγάλη (2017)

Τοπικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι τοπικές εκλογές μπορεί να χαρακτηριστούν εξίσου σημαντικές με τις γενικές εκλογές, καθώς στις δύο πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις το αρνητικό αποτέλεσμα οδήγησε σε πρωθυπουργική αλλαγή. Ειδικότερα, το κυβερνών κόμμα του προέδρου Γουάντε ηττήθηκε στις τοπικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 22 Μαρτίου του 2009.[21] Μεταξύ άλλων, ο κυβερνών συνασπισμός SOPI απώλεσε την πλειοψηφία στην πρωτεύουσα Ντακάρ και σε άλλες σημαντικές πόλεις. Την 1η Σεπτεμβρίου 2013 διορίστηκε πρωθυπουργός η Αμινατά Τουρέ. Έπειτα από μία παρόμοια ήττα στις τοπικές εκλογές στην πρωτεύουσα στις 29 Ιουνίου 2014, η πρωθυπουργός παραιτήθηκε και τον Ιούλιο ανέλαβε νέος πρωθυπουργός ο τεχνοκράτης Μοχάμεντ Ντιόν.[22]

Δημοψηφίσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη χώρα έχουν διεξαχθεί σημαντικά δημοψηφίσματα τα έτη 1958, 1963, 1970 , 2001 και 2016.

1958[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 28 Σεπτεμβρίου 1958 στο πλαίσιο ενός ευρύτερου δημοψηφίσματος σε ολόκληρη τη Γαλλική Ένωση, οι ψηφοφόροι στη Σενεγάλη κλήθηκαν να αποφανθούν για το νέο Σύνταγμα της Γαλλίας. Το 97,55% των ψηφισάντων υπερψήφισε το Σύνταγμα, που σήμαινε ότι απέρριψαν την ανεξαρτησία της χώρας από τη Γαλλία.[23]

Επιλογή Ψήφοι %
Υπέρ 870.362 97,55
Κατά 21.901 2,45
Άκυρα/λευκά 1.106 –
Σύνολο 893.369 100
Εγγεγραμμένοι/συμμετοχή 1.106.828 80,71
Πηγή: Direct Democracy

1963 και 1970: δημοψηφίσματα για το πόστο του Πρωθυπουργού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 3 Μαρτίου 1963 σε ένα άλλο δημοψήφισμα, υπερψηφίστηκε η πρόταση να καταργηθεί η θέση του Πρωθυπουργού, με ποσοστό 99,45%. Το ποσοστό συμμετοχής ήταν 94,3%.[4] Επτά χρόνια αργότερα, στις 22 Φεβρουαρίου 1970 οι πολίτες αποφάνθηκαν υπέρ της επαναφοράς της θέσης του Πρωθυπουργού με ποσοστό 99,96% σε άλλο δημοψήφισμα, με συμμετοχή 95,2%. Στις 26 Φεβρουαρίου διορίστηκε πρωθυπουργός ο Αμπντού Ντιουφ.[4]

2001[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δημοψήφισμα για ένα νέο Σύνταγμα έγινε στις 7 Ιανουαρίου 2001. Με βάση τις μεταρρυθμίσεις του Συντάγματος, καταργήθηκε η Γερουσία, η οποία συστάθηκε μόνο το 1999. Οι πρώτες εκλογές για Γερουσία είχαν συναντήσει την αποχή των κομμάτων της αντιπολίτευσης, τα οποία είχαν θεωρήσει τη σύστασή της ότι δεν ήταν απαραίτητη. Οι πολίτες υπερψήφισαν σε ποσοστό 94% το νέο Σύνταγμα.[24] Ως αποτέλεσμα, διεξήχθησαν πρόωρες βουλευτικές εκλογές τον Απρίλιο του 2001.

2016[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 20 Μαρτίου 2016 οι πολίτες υπερψήφισαν σε ποσοστό 62,64% συνολικά 15 αλλαγές στο σύνταγμα.[25] Ανάμεσα στις προτεινόμενες αλλαγές ήταν η μείωση της θητείας του Προέδρου από τα 7 στα 5 χρόνια (θα ισχύσει από το 2019 και μετά),[26][27] συνταγματική αναγνώριση του αρχηγού της Αντιπολίτευσης, ενισχυμένες εξουσίες για τις τοπικές αρχές και αλαλγές στην ιδιοκτησίας της γης και των φυσικών πόρων.

Επιλογή Ψήφοι %
Υπέρ 1.367.592 62,64
Κατά 815.655 37,36
Άκυρα/λευκά ψηφοδέλτια 19.815 –
Σύνολο 2.203.062 100
Εγγεγραμμένοι/συμμετοχή 5.709.582 38,59
Πηγή: Direct Democracy

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ BBC News, Senegal approves new post of VP, 3 Ιουνίου 2009.
  2. ↑ Senegal votes in first round of presidential election, France24, 24 Φεβρουαρίου 2019, ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2019.
  3. ↑ O'Brien, Donal Cruise (1967). «Political opposition in Senegal: 1960–67». Government and Opposition 2 (4): 557–566. doi:10.1111/j.1477-7053.1967.tb01185.x. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 Elections in Senegal African Elections Database
  5. ↑ Nohlen, D, Krennerich, M & Thibaut, B (1999) Elections in Africa: A data handbook, p765–770 ISBN 0-19-829645-2
  6. ↑ Senegal Inter-Parliamentary Union
  7. ↑ Diadie Ba, "Senegal's Wade re-elected, warns opposition" Αρχειοθετήθηκε 2007-10-01 στο Wayback Machine., Reuters (Mail & Guardian Online), 2-3-2007.
  8. ↑ "Le texte intégral de la décision du Conseil constitutionnel" Αρχειοθετήθηκε 2007-05-20 στο Wayback Machine., Agence de Presse Sénégalaise (Seneweb.com), 11-3-2007 (Γαλλικά).
  9. ↑ «Senegal's Abdoulaye Wade accepts election run-off». BBC News. 28 Φεβρουαρίου 2012. http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-17189318. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2012. 
  10. ↑ Nohlen, D, Krennerich, M & Thibaut, B (1999) Elections in Africa: A data handbook, p765 ISBN 0-19-829645-2
  11. ↑ Nohlen, D, Krennerich, M & Thibaut, B (1999) Elections in Africa: A data handbook, p767 ISBN 0-19-829645-2
  12. ↑ Marina Ottaway, Democracy Challenged: The Rise of Semi-Authoritarianism (2003), Carnegie Endowment, pages 104–106.
  13. ↑ "Le Conseil constitutionnel confirme définitivement la large victoire de la Coalition Sopi", Le Soleil (Seneweb.com), 15-6-2007 (Γαλλικά).
  14. ↑ "Parties to boycott Senegal's legislative poll", AFP (IOL), 14-5-2007.
  15. ↑ 15,0 15,1 "Le pouvoir remporte 34 des 35 sièges de sénateurs pourvus", AFP (Jeuneafrique.com), 20-8-2007 (Γαλλικά).
  16. ↑ "Le Conseil constitutionnel confirme la victoire du PDS aux élections sénatoriales", Xinhua (Jeuneafrique.com), 28-8-2007 (Γαλλικά).
  17. ↑ "Le nouveau Sénat a été installé au Sénégal", Panapress (Jeuneafrique.com), 25-9-2007 (Γαλλικά).
  18. ↑ "Sénégal: Pape Diop, un proche de Wade, élu président du Sénat", AFP (Jeuneafrique.com), 3-10-2007 (Γαλλικά).
  19. ↑ "Abolish Senegal Senate to fund flood relief, says Sall", BBC News, 29-8-2012.
  20. ↑ Senegal's President Macky Sall wins national assembly landslide BBC News, 5-7-2012.
  21. ↑ Reuters, Senegal polls deliver blow to president and son 23 Μαρτίου 2009.
  22. ↑ Τεχνοκράτης ο Σενεγαλέζος νέος πρωθυπουργός, enet.gr, 7-7-2014.
  23. ↑ Frankreich, 28. September 1958 : Verfassung Direct Democracy
  24. ↑ Election Guide
  25. ↑ Sénégal: Référendum, le OUI va l'emporter avec plus de 60%, vers un recours d'Idrissa Seck à Thiès Koaci, 22-3-2016
  26. ↑ Voters in Benin, Cape Verde, Congo, Niger, Senegal and Zanzibar go to polls BBC News, 20-3-2016
  27. ↑ Senegal: President Macky Sall in power until 2019 after failing to shorten term International Business Times, 17-2-2016
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Εκλογές_στη_Σενεγάλη&oldid=9602763"