Εκλογές στη Νέα Ζηλανδία
Τα μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων στη Νέα Ζηλανδία εκλέγονται συνήθως με γενικές εκλογές ή σπανιότερα, με επαναληπτικές εκλογές. Οι γενικές εκλογές διεξάγονται κάθε τριετία στη χώρα με το εκλογικό σύστημα της μικτής αναλογικής εκπροσώπησης. Με βάση το σύστημα αυτό, μία κυβέρνηση συνασπισμού είναι πιθανότερη από την απόλυτη πλειοψηφία για ένα κόμμα.[1]
Επίσης, κάθε 3 χρόνια εκλέγονται οι δήμαρχοι και οι τοπικοί άρχοντες και σύμβουλοι. Σε αυτές τις εκλογές χρησιμοποιήθηκαν αμφότερα τα συστήματα της μονής ψήφου που μπορεί να μεταφερθεί (Single Transferable Vote) και το πλειοψηφικό σύστημα το 2007.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι πρώτες εθνικές εκλογές στη Νέα Ζηλανδία διεξήχθησαν το 1853 και το 1893 δόθηκε και το δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες. Η χώρα ήταν η πρώτη στον κόσμο στην οποία ψήφισαν και οι γυναίκες.
Με βάση το Σύνταγμα του 1986 απαιτείται η διεξαγωγή εκλογών ανά τριετία με εξαίρεση τις περιόδους σοβαρής πολιτικής κρίσης.[2]
Η ημερομηνία των εκλογών καθορίζεται από τον πρωθυπουργό, έπειτα από συμβουλή του γενικού κυβερνήτη. Σε τρεις περιπτώσεις (1951, 1984, 2002) οι εκλογές διεξήχθησαν πρόωρα. Οι εκλογές του 1984 σύμφωνα με ορισμένους προκηρύχθηκαν πρόωρα από τον πρωθυπουργό Ρόμπερτ Μάλντουν, ενώ ο τελευταίος βρισκόταν σε κατάσταση μέθης.[3][4]
Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γενικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο παρακάτω πίνακας δείχνει συνοπτικά την ημερομηνία όλων των γενικών εκλογών και τη συμμετοχή, όπως και το πρώτο κόμμα.[5] Στα δεξιά του πίνακα αναγράφεται ο αριθμός των εδρών που κατέλαβε το καθένα από τα 4 μεγάλα κόμματα στην ιστορία της Νέας Ζηλανδίας.
Περίοδος (Κοινοβούλιο) | Εκλογές | Ημερομηνία | Επίσημο ποσοστό συμμετοχής | Σύνολο εδρών | Φιλελεύθεροι | Μεταρρυθμιστές | Εργατικοί | Λοιποί | Ανεξ. |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Ενωτικοί | |||||||||
Εθνικοί | |||||||||
Πλειοψηφικό σύστημα (FPP) | |||||||||
1ο Κοινοβούλιο | 1853 | 4 Ιουλίου – 1 Οκτωβρίου | Δεν υπάρχουν στοιχεία | 37 | - | - | - | - | 37 |
2ο | 1855 | 28 Οκτωβρίου – 28 Δεκεμβρίου | Δεν υπάρχουν στοιχεία | 37 | - | - | - | - | 37 |
3ο | 1860–1861 | 12 Δεκεμβρίου – 28 Μαρτίου | Δεν υπάρχουν στοιχεία | 53 | - | - | - | - | 53 |
4ο | 1866 | 12 Φεβρουαρίου – 6 Απριλίου | Δεν υπάρχουν στοιχεία | 70 | - | - | - | - | 70 |
5ο | 1871 | 14 Ιανουαρίου – 23 Φεβρουαρίου | Δεν υπάρχουν στοιχεία | 78 | - | - | - | - | 78 |
6ο | 1875–1876 | 30 Δεκεμβρίου – 28 Μαρτίου | Δεν υπάρχουν στοιχεία | 88 | - | - | - | - | 88 |
7ο | 1879 | 28 Αυγούστου – 15 Σεπτεμβρίου | 66,5% | 88 | - | - | - | - | 88 |
8ο | 1881 | 9 Δεκεμβρίου | 66,5% | 95 | - | - | - | - | 95 |
9ο | 1884 | 22 Ιουνίου | 60,6% | 95 | - | - | - | - | 95 |
10ο | 1887 | 26 Σεπτεμβρίου | 67,1% | 95 | - | - | - | - | 95 |
11ο | 1890 | 5 Δεκεμβρίου | 80,4% | 74 | - | - | - | - | 74 |
12ο | 1893 | 28 Νοεμβρίου | 75,3% | 74 | 51 | - | - | - | 23 |
13ο | 1896 | 4 Δεκεμβρίου | 76,1% | 74 | 39 | - | - | - | 35 |
14ο | 1899 | 6 Δεκεμβρίου | 77,6% | 74 | 49 | - | - | - | 25 |
15ο | 1902 | 25 Νοεμβρίου | 76,7% | 80 | 47 | - | - | - | 33 |
16ο | 1905 | 6 Δεκεμβρίου | 83,3% | 80 | 58 | - | - | - | 22 |
Περίοδος 2 γύρων | |||||||||
17ο | 1908 | 17 Νοεμβρίου, 24 Νοεμβρίου, 1 Δεκεμβρίου | 79,8% | 80 | 50 | - | - | 1 | 29 |
18ο | 1911 | 7 Δεκεμβρίου, 14 Δεκεμβρίου | 83,5% | 80 | 33 | 37 | - | 4 | 6 |
Επιστροφή στο "Ο νικητής τα παίρνει όλα" | |||||||||
19ο | 1914 | 10 Δεκεμβρίου | 84,7% | 80 | 33 | 41 | - | 5 | 1 |
20ό | 1919 | 17 Δεκεμβρίου | 80,5% | 80 | 21 | 47 | 8 | - | 4 |
21ο | 1922 | 7 Δεκεμβρίου | 88,7% | 80 | 22 | 37 | 17 | - | 4 |
22o | 1925 | 4 Νοεμβρίου | 90,9% | 80 | 11 | 55 | 12 | - | 2 |
23o | 1928 | 14 Νοεμβρίου | 88,1% | 80 | 27 | 27 | 19 | 1 | 6 |
24o | 1931 | 2 Δεκεμβρίου | 83,3% | 80 | 19* | 28* | 24 | 1 | 8 |
25ο | 1935 | 27 Νοεμβρίου | 90,8% | 80 | 7* | 9* | 53 | 4 | 7 |
26ο | 1938 | 15 Οκτωβρίου | 92,9% | 80 | 25 | 53 | - | 2 | |
27ο | 1943 | 25 Σεπτεμβρίου | 82,8% | 80 | 34 | 45 | - | 1 | |
28ο | 1946 | 27 Νοεμβρίου | 93,5% | 80 | 38 | 42 | - | - | |
29ο | 1949 | 30 Νοεμβρίου | 93,5% | 80 | 46 | 34 | - | - | |
30ό | 1951 | 1 Σεπτεμβρίου | 89,1% | 80 | 50 | 30 | - | - | |
31ο | 1954 | 13 Νοεμβρίου | 91,4% | 80 | 45 | 35 | - | - | |
32ο | 1957 | 30 Νοεμβρίου | 92,9% | 80 | 39 | 41 | - | - | |
33ο | 1960 | 26 Νοεμβρίου | 89,8% | 80 | 46 | 34 | - | - | |
34ο | 1963 | 30 Νοεμβρίου | 89,6% | 80 | 45 | 35 | - | - | |
35ο | 1966 | 26 Νοεμβρίου | 86,0% | 80 | 44 | 35 | 1 | - | |
36ο | 1969 | 29 Νοεμβρίου | 88,9% | 84 | 45 | 39 | - | - | |
37ο | 1972 | 25 Νοεμβρίου | 89,1% | 87 | 32 | 55 | - | - | |
38ο | 1975 | 29 Νοεμβρίου | 82,5% | 87 | 55 | 32 | - | - | |
39ο | 1978 | 25 Νοεμβρίου | 69,2%** | 92 | 51 | 40 | 1 | - | |
40ό | 1981 | 28 Νοεμβρίου | 91,4% | 92 | 47 | 43 | 2 | - | |
41ο | 1984 | 14 Ιουλίου | 93,7% | 95 | 37 | 56 | 2 | - | |
42ο | 1987 | 15 Αυγούστου | 89,1% | 97 | 40 | 57 | - | - | |
43ο | 1990 | 27 Οκτωβρίου | 85,2% | 97 | 67 | 29 | 1 | - | |
44ο | 1993 | 6 Νοεμβρίου | 85,2% | 99 | 50 | 45 | 4 | - | |
Εποχή της μικτής αναλογικής εκπροσώπησης | |||||||||
45ο | 1996 | 12 Οκτωβρίου | 88,3% | 120 | 44 | 37 | 39 | - | |
46ο | 1999 | 27 Νοεμβρίου | 84,1% | 120 | 39 | 49 | 32 | - | |
47ο | 2002 | 27 Ιουλίου | 77,0% | 120 | 27 | 52 | 41 | - | |
48ο | 2005 | 17 Σεπτεμβρίου | 80,9% | 121 | 48 | 50 | 23 | - | |
49ο | 2008 | 8 Νοεμβρίου | 78,69%[6] | 122 | 58 | 43 | 21 | - | |
50ό | 2011 | 26 Νοεμβρίου | 74,21% | 121 | 59 | 34 | 28 | - | |
51ο | 2014 | 20 Σεπτεμβρίου | 77,9% | 121 | 60 | 32 | 29 | - | |
52ο | 2017 | 23 Σεπτεμβρίου | 79,8% | 120 | 56 | 46 | 18 | - | |
53ο | 2020 | 17 Οκτωβρίου | 82,5% | 120 | 33 | 65 | 22 | - |
* Το Ενωμένο Κόμμα της Νέας Ζηλανδίας (επανένωση του κόμματος των Φιλελευθέρων) και το Κόμμα Μεταρρυθμίσεων πήραν μέρος στις εκλογές του 1931 και του 1935 ως συνασπισμός, όμως δεν συγχωνεύτηκαν επίσημα στο Εθνικό Κόμμα ως το 1936.
** Εξαιτίας μεγάλων προβλημάτων στη διαδικασία εγγραφής των υποψηφίων, οι σχολιαστές γενικά θεωρούν ότι η συμμετοχή στις εκλογές του 1978 ήταν υψηλότερη από ό,τι δείχνουν τα επίσημα στοιχεία.[5]
Πρόσφατες εκλογές (2023)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι πρόσφατες εκλογές διεξήχθησαν στις 14 Οκτωβρίου 2023.
Προηγούμενες εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
2008[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γενικές εκλογές διεξήχθησαν στις 8 Νοεμβρίου του 2008. Το κυβερνών Εργατικό Κόμμα ηττήθηκε έπειτα από 9 χρόνια στην κυβέρνηση.
Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
κόμμα | ψήφοι | % των ψήφων | έδρες | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
τιμή | μεταβολή (%) | εκλογικό σώμα | λίστα | σύνολο | μεταβολή | ||
Εθνικό Κόμμα | 1.053.398 | 44,93 | +5,83 | 41 | 17 | 58 | +10 |
Εργατικό Κόμμα | 796.880 | 33,99 | -7,11 | 21 | 22 | 43 | -7 |
Πράσινοι | 157.613 | 6,72 | +1,42 | 0 | 9 | 9 | +3 |
ACT | 85.496 | 3,65 | +2,14 | 1 | 4 | 5 | +3 |
Κόμμα των Μαορί | 55.980 | 2,39 | +0,27 | 5 | 0 | 5 | +1 |
Προοδευτικό Κόμμα | 21.241 | 0,91 | -0,25 | 1 | 0 | 1 | 0 |
Ενωμένο Μέλλον | 20.497 | 0,87 | -1,80 | 1 | 0 | 1 | -2 |
άλλα κόμματα | 153.461 | 6,51 | +5,32 | 0 | 0 | 0 | -7 |
σύνολο | 2.344.566 | 100,00 | - | 70 | 52 | 122 | +1 |
Συμμετοχή: 79,46 %
2014[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις εκλογές, που διεξήχθησαν στις 20 Σεπτεμβρίου 2014, το κυβερνών Εθνικό Κόμμα του πρωθυπουργού Τζον Κι κέρδισε τη νίκη.[1]
2017[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
2020[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δημοψηφίσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δημοψήφισμα για σωματικές τιμωρίες από γονείς 2009[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από τις 31 Ιουλίου ως τις 21 Αυγούστου του 2009 διεξήχθη μη δεσμευτικό δημοψήφισμα έπειτα από αιτήσεις πολιτών, στο οποίο οι ψηφοφόροι ρωτήθηκαν αν θα έπρεπε να θεωρείται ποινικό αδίκημα η σωματική τιμωρία των παιδιών από τους γονείς τους ως μέσο σωστής γονικής διαπαιδαγώγησης[7]. Το 87,4% των ψηφοφόρων τάχθηκε κατά της πρότασης έναντι 11,9% που τάχθηκαν υπέρ.[8]
Ο πρωθυπουργός Τζον Κέι δήλωσε ότι δεν σκόπευε να ψηφίσει στο δημοψήφισμα, αποκαλώντας το ερώτημα "γελοίο".[9] Μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων η κυβέρνηση υποσχέθηκε να προβεί στην αλλαγή του σχετικού νόμου. Οι υποστηρικτές του "όχι" στο δημοψήφισμα (κόμμα Κίουι) υποσχέθηκαν να οργανώσουν και δεύτερο, δεσμευτικό αυτή τη φορά, δημοψήφισμα για το θέμα.[10]
Δημοψηφίσματα για σημαία 2015-16[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δύο δημοψηφίσματα για τη σημαία της Νέας Ζηλανδίας διεξήχθησαν από την κυβέρνηση της χώρας από τις 20 Νοεμβρίου ως τις 11 Δεκεμβρίου 2015 και το δεύτερο από τις 3 ως τις 24 Μαρτίου 2016 και το αποτέλεσμα ήταν η διατήρηση της τρέχουσας σημαίας.
Το προτεινόμενο θέμα αποφασίστηκε με το πρώτο δημοψήφισμα, οπότε οι πολίτες ρωτήθηκαν αν άλλαζε η σημαία της χώρας για το ποιο θέμα θα επέλεγαν για τη νέα σημαία.[11] Το αποτέλεσμα (50,58% υπέρ) ήταν η σημαία με την ασημένια φτέρη, χρώματος μαύρου, λευκού και μπλε.
Στο δεύτερο δημοψήφισμα, οι πολίτες καταψήφισαν την ασημένια φτέρη και επέλεξαν να παραμείνει η σημερινή σημαία.[12] Η προσέλευση τις κάλπες ήταν χαμηλή.[13]
Αποτελέσματα (2ο δημοψήφισμα 2016)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Επιλογή | Ψήφοι | |
---|---|---|
Αριθ. | % | |
Επιλογή 1 (εναλλακτική σημαία) | 921.876 | 43,27 |
Επιλογή 2 (τρέχουσα σημαία) | 1.208.702 | 56,73 |
Σύνολο | 2.130.578 | 100,00 |
Ανεπίσημα ψηφοδέλτια | 5.044 | 0,21 |
Άκυρα | 5.273 | 0,23 |
Ψηφίσαντες | 2.140.895 | 100,00 |
συμμετοχή | 67,78% |
2020[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παράλληλα με τις γενικές εκλογές, διενεργήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2020 και ένα μη δεσμευτικό δημοψήφισμα για την κάνναβη και την ευθανασία, σχετικά με το εάν θα νομιμοποιηθεί η πώληση, χρήση, κατοχή και η παραγωγή κάνναβης.[15][16] Το δημοψήφισμα είχε χαρακτήρα θετικής ή αρνητικής ψήφου για το προτεινόμενο «νομοσχέδιο νομιμοποίησης της κάνναβης» Τα επίσημα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν στις 6 Νοεμβρίου 2020, με το 50,7% των ψηφοφόρων να αντιτίθενται στη νομιμοποίηση και το 48,4% να την υποστηρίζει.[17] Το αποτέλεσμα δεν επηρεάζει τη χρήση της κάνναβης για ιατρικούς σκοπούς, η οποία παραμένει νόμιμη στη χώρα.[18]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Θριαμβευτική νίκη του Εθνικού Κόμματος στη Νέα Ζηλανδία». To Βήμα. 20 Σεπτεμβρίου 2014.
- ↑ «"Term of Parliament," Section 17 of the Constitution Act 1986». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2014.
- ↑ «REHABILITATED: TOM SCOTT». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουνίου 2007. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2014.
- ↑ «Sips causing political slips». Television New Zealand. 28 Μαρτίου 2001. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2011.
- ↑ 5,0 5,1 «General elections 1853–2005 – dates & turnout». Elections New Zealand. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2010.
- ↑ «Voter turnout not high despite record enrolment». NZPA. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2008.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ 2009 Citizens Initiated Referendum[νεκρός σύνδεσμος], Elections New Zealand.
- ↑ Pede, Robert (25 Αυγούστου 2008). «Citizens Initiated Referendum 2009 - Final Result» (Ιστότοπος). Υπουργείο Δικαιοσύνης. The Chief Electoral Officer. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2009.
- ↑ Trevett, Claire (23 Ιουνίου 2009). «Key sees merit in Greens' referendum bill». Auckland: The New Zealand Herald.
- ↑ «New petition will be launched says Kiwi Party». The Kiwi Party (δελτίο τύπου). 5 Σεπτεμβρίου 2009.
- ↑ «First steps taken towards flag referendum». beehive.govt.nz. New Zealand Government. 29 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2014.
- ↑ «New Zealand Flag Referendums Bill, Part 2, Subpart 4, Clause 20». legislation.govt.nz. New Zealand government. 12 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2015.
- ↑ Price, Sam (29 Δεκεμβρίου 2015). «Widespread abstention in New Zealand flag referendum». World Socialist Web Site. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2016.
- ↑ «Second Referendum on the New Zealand Flag Preliminary Result». Electoral Commission. 24 Μαρτίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2016.
- ↑ Cooke, Henry (7 Μαΐου 2019). «Explainer: The cannabis referendum and why it isn't binding». Stuff. https://www.stuff.co.nz/national/politics/112525322/explainer-the-cannabis-referendum-and-why-it-isnt-binding. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2019.
- ↑ «About the 2020 General Election | Vote NZ». vote.nz. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ «Official count - Referendum results». Electoral Commission. https://electionresults.govt.nz/electionresults_2020/referendums-results.html. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2020.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Nadkarni, Anuja (3 Σεπτεμβρίου 2020). «Cannabis referendum: How legalisation could affect medicinal cannabis companies». Stuff. https://www.stuff.co.nz/national/cannabis-referendum/122374402/cannabis-referendum-how-legalisation-could-affect-medicinal-cannabis-companies. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2020.
Επιπλέον βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- McRobie, Alan (1989). New Zealand electoral atlas. Wellington: GP Books. ISBN 9780477013840.
- Gibbons, Matthew (2003). An annotated bibliography of New Zealand election programmes since 1905 (PDF). Hamilton, N.Z.: Dept. of Political Science and Public Policy at the University of Waikato. ISBN 9780473097714.