Εκλογές στην Αργεντινή
Στην Αργεντινή κάθε 4 χρόνια διεξάγονται γενικές εκλογές για την ανάδειξη του πρέδρου, των βουλευτών και της γερουσίας. Στο ενδιάμεσο διάτημα (2 χρονια) διεξάγονται συμπληρωματικές βουλετικές εκλογές για την ανανέωση μέρους των βουλευτών και των γερουσιαστών.
Σε εθνικό επίπεδο, η χώρα εκλέγει αρχηγό κράτους και ένα κοινοβούλιο. Όλοι οι πολίτες που είναι ηλικίας 16 ετών και πάνω έχουν δικαίωμα ψήφου. Η ψηφοφορία είναι υποχρεωτική (με ελάχιστες εξαιρέσεις) για όσους είναι ηλικίας μεταξύ 18 και 70 ετών.
Ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος εκλέγονται για 4ετή θητεία από το λαό, με τη χρήση του συστήματος των δύο γύρων. Αυτό σημαίνει ότι διεξάγεται δεύτερος γύρος σε περίπτωση που κανείς από τους υποψηφίους στον πρώτο γύρο δεν συμπληρώσει το απαιτούμενο ποσοστό των εγκύρων ψήφων (πάνω από το 45%). Ως το 1995 ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος εκλέγονταν από εκλεκτορικό κολέγιο. Από το 1994 υπάρχει και το αξίωμα του πρωθυπουργού με την επίσημη ονομασία Αρχηγός της κυβέρνησης της Αργεντινής και διορίζεται από τον πρόεδρο με την συγκατάθεση του κογκρέσου.
Το Εθνικό Κογκρέσο (Congreso Nacional) αποτελείται από 2 σώματα. Είναι η Βουλή των Αντιπροσώπων του Έθνους (Cámara de Diputados de la Nación) με 257 μέλη που εκλέγονται για θητεία 4 ετών σε κάθε εκλογική περιφέρεια των 23 επαρχιών και στην αυτόνομη πόλη του Μπουένος Άιρες. Κάθε δύο χρόνια ανανεώνονται οι μισές από τις έδρες έπειτα από εκλογές. Η Γερουσία της Αργεντινής (Senado de la Nación) αριθμεί 72 μέλη που εκλέγονται για 6ετή θητεία σε τριεδρικές περιφέρειες (23 επαρχίες και η αυτόνομη πόλη του Μπουένος Άιρες) για 6ετή θητεία, με 2 έδρες να χαρίζονται στο μεγαλύτερο κόμμα ή συνασπισμό. Το ένα τρίτο των περιφερειών ανανεώνεται κάθε 2 χρόνια. Το 2001 ολόκληρη η Γερουσία ανανεώθηκε.
Εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρόσφατες εκλογές (2023)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 22 Οκτωβρίου 2023 και στις 19 Νοεμβρίου 2023 επικράτησε ο Χαβιέρ Μιλέι.
Βουλευτικές εκλογές 2009[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι βουλευτικές εκλογές του 2009 στην Αργεντινή διεξήχθησαν στις 28 Ιουνίου για το ήμισυ των εδρών στη Βουλή των Αντιπροσώπων και για το ένα τρίτο των εδρών στη Γερουσία. Παράλληλα διεξήχθησαν βουλευτικές εκλογές στο Μπουένος Άιρες και δημοτικές εκλογές σε άλλες πόλεις.[1] Οι εκλογές είχαν αποτέλεσμα να υποστεί δεινή ήττα (για πρώτη φορά στην 6χρονη ηγεμονία τους) το κυβερνών κόμμα των Περονιστών, το οποίο απώλεσε την πλειοψηφία στο Κογκρέσο[2].
Γενικές εκλογές 2011[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Κριστίνα Φερνάντες επανεξελέγη πρόεδρος για δεύτερη φορά στις γενικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 23 Οκτωβρίου 2011, ξανά από τον πρώτο γύρο, έχοντας συγκεντρώσει ποσοστό ύψους 54,1%, έναντι 16,6% του υποψήφιου των Σοσιαλιστών Έρμες Μπίνερ και 11,1% του Ρικάρδο Αλφονσίν, γιου του πρώην προέδρου Ραούλ Αλφονσίν.
| Υποψήφιος | Κόμμα ή συνασπισμός | Ψήφοι | % | |
|---|---|---|---|---|
| Κριστίνα Φερνάντες ντε Κίρχνερ | Μέτωπο για τη Νίκη–Κόμμα Δικαιοσύνης (PJ) | 11.864.456 | 54,11% | |
| Έρμες Μπίνερ | Ευρύ Προοδευτικό Μέτωπο–Κόμμα Σοσιαλιστών (PS) | 3.684.595 | 16,80% | |
| Ρικάρδο Αλφονσίν | Ένωση για την Κοινωνική Ανάπτυξη–Ριζοσπαστική Ένωση Πολιτών (UCR) | 2.442.880 | 11,14% | |
| Αλμπέρτο Ροδρίγκες Σαά | Ομοσπονδιακή Δέσμευση–PJ | 1.745.303 | 7,96% | |
| Εδουάρδο Ντουάλντε | Λαϊκό Μέτωπο–PJ | 1.285.783 | 5,86% | |
| Χόρχε Αλταμίρα | Μέτωπο Εργατών της Αριστεράς–Κόμμα των Εργαζομένων (PO) | 503.342 | 2,30% | |
| Ελίσα Καριό | Συνασπισμός Πολιτών ARI | 399.641 | 1,82% | |
| Λευκά | 678.724 | 3,03% | ||
| Άκυρα | 206.030 | 0,92% | ||
| Ψήφοι που διεκδικήθηκαν | 23.921 | 0,11% | ||
| Συμμετοχή | 78,89% | |||
| Πηγή: elecciones2011.gov.ar | ||||
Βουλευτικές εκλογές 2011[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βουλή των Αντιπροσώπων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Κόμμα | Ψήφοι | % | Κερδισμένες έδρες | Σύνολο εδρών | +/– |
|---|---|---|---|---|---|
| Μέτωπο για τη Νίκη–Κόμμα Δικαιοσύνης (PJ) | 78 | 115 | +28 | ||
| Ριζοσπαστική Ένωση Πολιτών | 13 | 38 | –5 | ||
| Μέτωπο Περονιστών | 7 | 21 | –6 | ||
| Κόμμα Σοσιαλιστών | 5 | 6 | 0 | ||
| Μέτωπο Πολιτών για το Σαντιάγο | 4 | 7 | 0 | ||
| Ρεπουμπλικανική Πρόταση | 3 | 11 | 0 | ||
| Γενεά για Εθνικό Συναπάντημα | 3 | 5 | 0 | ||
| Λαϊκή Ενότητα | 3 | 5 | +2 | ||
| Νέα Συνάντηση | 3 | 5 | 0 | ||
| Συνασπισμός Πολιτών- ARI | 2 | 5 | –14 | ||
| Κίνημα του Λαού Νεουκέν | 1 | 3 | 0 | ||
| Δημοκρατικό Κόμμα | 1 | 2 | +1 | ||
| Ένωση για την Κοινωνική Ανάπτυξη της Σάλτα | 1 | 1 | 0 | ||
| Ελεύθεροι Άντρες του Κινήματος του Νότου | 1 | 1 | –1 | ||
| Ανανεωτικό Κόμμα της Σάλτα | 1 | 1 | 0 | ||
| Κίνημα του Λαού των Φουεγκίνο | 1 | 1 | 0 | ||
| Σοσιαλιστικό Μπλοκ MIJD | 1 | 1 | 0 | ||
| Ένωση για Κοινωνική Ανάπτυξη και Ισότητα | 1 | 1 | 0 | ||
| Ένωση για Όλους | 1 | 1 | 0 | ||
| Ένωση Περονιστών | 0 | 3 | 0 | ||
| Proyecto Sur | 0 | 3 | –2 | ||
| Κόμμα Δικαιοσύνης - Λα Πάμπα | 0 | 2 | 0 | ||
| Συνασπισμός Πολιτών ARI | 0 | 6 | 0 | ||
| Ομοσπονδιακός Περονισμός | 0 | 2 | 0 | ||
| Πολιτικό και Κοινωνικό Μέτωπο της Καταμάρκα | 0 | 2 | +1 | ||
| Ομοσπονδιακή Συναίνεση | 0 | 1 | 0 | ||
| Ομοσπονδιακό Μέτωπο Περονιστών | 0 | 1 | 0 | ||
| Ομοσπονδιακό Κόμμα Φουεγκίνο | 0 | 1 | 0 | ||
| Είμαστε Όλοι Σάλτα | 0 | 1 | 0 | ||
| Δημοκρατικό Προοδευτικό Κόμμα | 0 | 1 | 0 | ||
| Ισότιμη και Συμμετοχική Δημοκρατία | 0 | 1 | 0 | ||
| Ένωση για το Σαν Χουάν | 0 | 1 | 0 | ||
| Ανεξάρτητοι | 0 | 2 | +2 | ||
| Άκυρα/λευκά | 1.968.442 | – | – | – | – |
| Σύνολο | 22.027.102 | 100 | 130 | 257 | 0 |
| Εγγεγραμμένοι/συμμετοχή | 28.867.162 | 76,30 | – | – | – |
| Πηγή: IPU, IPU, IFES | |||||
Γερουσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Κόμμα | Ψήφοι | % | Κερδισμένες έδρες | Σύνολο εδρών | +/– |
|---|---|---|---|---|---|
| Μέτωπο για τη Δημοκρατία–PJ | 12 | ||||
| Λαϊκό Μέτωπο των Riojano | 3 | ||||
| Συνασπισμός Ομοσπονδιακή Δέσμευση | 3 | ||||
| Ριζοσπαστική Ένωση Πολιτών | 3 | ||||
| Συμμαχία- Μέτωπο Ανανέωσης της Δημοκρατίας | 2 | ||||
| Συνασπισμός Προοδευτικού Μετώπου | 1 | ||||
| Σύνολο | 9.744.240 | 100 | 24 | 72 | 0 |
| Εγγεγραμμένοι/συμμετοχή | 28.867.162 | 78,89 | – | – | – |
| Πηγή: IPU | |||||
Ενδιάμεσες εκλογές 2013[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 27 Οκτωβρίου 2013, το κόμμα της Κίρχνερ (FpV) και οι σύμμαχοί του έλαβαν το 33% των ψήφων, έναντι 21% των Ριζοσπαστών και της συμμαχίας των κομμάτων που τους στηρίζουν[3].
Γερουσία 2013[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Κόμμα | Ψήφοι | % | Έδρες |
|---|---|---|---|
| Μέτωπο για τη Νίκη | 1.608.666 | 32,13 | 11 |
| Ρεπουμπλικανική Πρόταση | 712,.395 | 14,23 | 2 |
| UNEN | 502.554 | 10,04 | 1 |
| Μέτωπο Πολιτών για το Σαντιάγο | 218.965 | 4,37 | 2 |
| Ριζοσπαστική Ένωση Πολιτών | 212.322 | 4,24 | 0 |
| Ένωση για το Τσάκο | 209.212 | 4,18 | 1 |
| Ένωση για το Έντρε Ρίος | 199.934 | 3,99 | 1 |
| Κόμμα των Εργατών | 158.539 | 3,17 | 0 |
| Μέτωπο του Λαού των Σαλτένιο | 150.745 | 3,01 | 1 |
| Είμαστε όλοι Σάλτα | 140.329 | 2,80 | 0 |
| Κίνημα του Λαού των Νεουκέν | 139.366 | 2,78 | 2 |
| Μέτωπο του Λαού | 129.454 | 2,59 | 1 |
| Αριστερό Μέτωπο των Εργατών | 117.148 | 2,34 | 0 |
| Προοδευτικό Μέτωπο | 90.283 | 1,80 | 1 |
| Προοδευτικό, Πολιτικό και Κοινωνικό Μέτωπο | 63.824 | 1,27 | 0 |
| Ο Τρόπος του Λαού | 46.638 | 0,93 | 0 |
| Αυτοπροσδιορισμός και Ελευθερία | 46.608 | 0,93 | 0 |
| Ευρύ Προοδευτικό Μέτωπο | 41.605 | 0,83 | 0 |
| Ανανεωτικό Κόμμα Σάλτα | 41.289 | 0,82 | 0 |
| Πολιτική Υπόσχεση των Νεουκίνο | 38.568 | 0,77 | 0 |
| Νέα Αριστερά | 22.516 | 0,45 | 0 |
| Ελεύθεροι Άνδρες του Κινήματος του Νότου | 16.894 | 0,34 | 0 |
| Ένωση του Λαού | 15.759 | 0,31 | 0 |
| Κίνημα του Λαού των Φουεγκίνο | 15.555 | 0,31 | 1 |
| Αριστερά για μια Σοσιαλιστική Επιλογή | 12.292 | 0,25 | 0 |
| Ένωση των Νεουκίνος | 11.244 | 0,22 | 0 |
| Κόμμα του Λαού | 10.448 | 0,21 | 0 |
| Προοδευτικό Μέτωπο του Λαού | 10.139 | 0,20 | 0 |
| Ομοσπονδιακή Ένωση | 9.589 | 0,19 | 0 |
| Λοιπά | 14.243 | 0,28 | 0 |
| Άκυρα/λευκά | 299.899 | – | – |
| Σύνολο | 5.307.022 | 100 | 24 |
| Εγγεγραμμένοι/συμμετοχή | 6.908.999 | 76,81 | – |
| Πηγή: Κυβέρνηση της Αργεντινής | |||
Βουλή των Αντιπροσώπων 2013[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Κόμμα | Ψήφοι | % | Έδρες |
|---|---|---|---|
| Μέτωπο για τη Νίκη και σύμμαχοι | 7.487.839 | 33,15 | 132 |
| Ριζοσπαστική Ένωση Πολιτών και σύμμαχοι | 4.829.679 | 21,38 | 54 |
| Μέτωπο Ανανέωσης και σύμμαχοι | 3.847.716 | 17,03 | 19 |
| Ρεπουμπλικανική Πρόταση και σύμμαχοι | 2.033.459 | 9,00 | 18 |
| Αριστερό Μέτωπο Εργατών | 1.154.657 | 5,11 | 3 |
| UNEN | 581.096 | 2,57 | 7 |
| Ένωση για την Κόρδοβα | 515.848 | 2,28 | 3 |
| Ενωμένοι για Ελευθερία και Δουλειά | 469.336 | 2,08 | 3 |
| Κίνημα του Λαού των Νεουκέν | 132.217 | 0,59 | 3 |
| Λοιπά | 1.538.380 | 6,81 | 15 |
| Άκυρα/λευκά | 1.050.889 | – | – |
| Σύνολο | 23.641.116 | 100 | 257 |
| Εγγεγραμμένοι/συμμετοχή | 30.635.464 | 77,17 | – |
| Πηγή: Κυβέρνηση της Αργεντινής | |||
Γενικές εκλογές 2015[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην Αργεντινή διεξήχθησαν γενικές εκλογές στις 25 Οκτωβρίου 2015, με τον δεύτερο γύρο της ψηφοφορίας για πρόεδρο να διεξάγεται στις 22 Νοεμβρίου ανάμεσα στους δύο πρώτους υποψηφίους που προηγήθηκαν στον πρώτο γύρο.[4] [5]
Βουλευτικές εκλογές 2017[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γενικές εκλογές 2019[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Citing Economy Worries, Argentine Leader Seeks Early Vote - NYTimes.com
- ↑ Τα Νέα Αρχειοθετήθηκε 2013-05-16 στο Wayback Machine., Πρώτη ήττα μετά από έξι χρόνια ηγεμονίας για το ζεύγος Κίρσνερ στην Αργεντινή, 29-6-2009.
- ↑ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ: ΑΝΕΛΠΙΣΤΗ ΝΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΚΙΡΧΝΕΡ ΣΤΙΣ ΕΝΔΙΑΜΕΣΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ, Ίσκρα, 28-10-2013.
- ↑ Es oficial: hay fecha para las PASO y las elecciones generales Αρχειοθετήθηκε 2015-09-23 στο Wayback Machine. Diario Registrado, 2-9-2014 (Ισπανικά)
- ↑ Αργεντινή: Στον δεύτερο γύρο θα κριθεί ο νικητής των προεδρικών εκλογών Αρχειοθετήθηκε 2015-10-27 στο Wayback Machine., Η Αυγή, 26-10-2015.