Εκείνες που δεν πρέπει ν' αγαπούν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εκείνες που δεν πρέπει να αγαπούν
ΣκηνοθεσίαΑλέκος Σακελλάριος
ΠαραγωγήΦιλοποίμην Φίνος
ΣενάριοΑλέκος Σακελλάριος
Χρήστος Γιαννακόπουλος
ΙστορίαΑλέκος Σακελλάριος
Χρήστος Γιαννακόπουλος
Βασισμένο σεΦτερό στον άνεμο (θεατρικό)
ΠρωταγωνιστέςΆννα Καλουτά
Αλέκος Αλεξανδράκης
Σμαρούλα Γιούλη
Κούλης Στολίγκας
Λάμπρος Κωνσταντάρας
Περικλής Χριστοφορίδης
Γιάννης Γκιωνάκης
Γεωργία Βασιλειάδου
Αλέκα Στρατηγού
ΜουσικήΜιχάλης Σουγιούλ
ΤραγούδιΘάνος Τζενεράλης
Νίκος Παπαδάκης
Φώτης Πολυμέρης
ΦωτογραφίαΑριστείδης Καρύδης-Φουκς
ΜοντάζΑριστείδης Καρύδης-Φουκς
ΣκηνογραφίαΦαίδων Μολφέσης
Εταιρεία παραγωγήςΦίνος Φιλμ
Πρώτη προβολή29 Ιανουαρίου 1951 (Ελλάδα)
Κυκλοφορία4 Μαρτίου 2010 (DVD)
Διάρκεια81΄
ΠροέλευσηΕλλάδα
ΓλώσσαΕλληνικά

Το Εκείνες που δεν πρέπει ν' αγαπούν είναι ασπρόμαυρη ελληνική κινηματογραφική ταινία του 1951 σε σκηνοθεσία Αλέκου Σακελλάριου και σενάριο του ίδιου και του Χρήστου Γιαννακόπουλου, που βασίστηκε στο θεατρικό τους έργο με τίτλο "Φτερό στον άνεμο".

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Παύλος, νεαρός σπουδαστής μουσικής, που θέλει να κάνει καριέρα ως τραγουδιστής και είναι ερωτευμένος με μια φτωχή κοπέλα, την Καίτη, συγκατοικεί μαζί της και με δύο φίλους του. Λόγω οικονομικής στενότητας, εργάζεται παράλληλα με τις σπουδές του σε κάποιο κέντρο με λαϊκό πρόγραμμα.

Εκεί γνωρίζεται με τη Λίζα, μια μεγαλοκοκότα που προσπαθεί να τον τυλίξει στα δίχτυα της. Γρήγορα, όμως, καταλαβαίνει ότι ο Παύλος συνδέεται με την Καίτη με αληθινό έρωτα. Η Καίτη παρεμβαίνει, φτάνοντας μέχρι και σε απόπειρα αυτοκτονίας, και ξανακερδίζει τον αγαπημένο της. Η ταινία τελειώνει με τον γάμο των δύο νέων.

Διανομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επιπρόσθετα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία Εκείνες που δεν πρέπει ν' αγαπούν έκανε πρεμιέρα στις αίθουσες στις 29 Ιανουαρίου 1951. [1] Κόβοντας 148.300 εισιτήρια, κατατάχθηκε στη 2η θέση ανάμεσα σε 13 ταινίες της ίδιας σεζόν. [2] Κυκλοφόρησε και με τη μορφή ντιβιντί στις 4 Απριλίου 2010. [3]

Η ταινία θεωρείται μία από τις πιο σπάνιες κλασικές ταινίες της Φίνος Φιλμ. Στην ταινία τραγουδούν ο Φώτης Πολυμέρης, ο Νίκος Παπαδάκης και ο Θάνος Τζενεράλης, σε μουσική του Μιχάλη Σουγιούλ.

Η ταινία διαθέτει ένα καστ που το αποτελούν από τη μια το νέο αίμα της εποχής (όπως ο Αλέκος Αλεξανδράκης και η Σμαρούλα Γιούλη - ο Αλεξανδράκης πάντα θεωρούσε αυτή ως την πρώτη του ταινία και όχι την ταινία Δύο κόσμοι που είχε γυρίσει δυο χρόνια πριν από αυτήν) αλλά και τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, τη Γεωργία Βασιλειάδου, τον νεαρό τότε Γιάννη Γκιωνάκη και βέβαια τη θεατρική ντίβα της εποχής, την Άννα Καλουτά. Πρώτη σκέψη για το ποια θα παίξει τον ρόλο της μεγαλοκοκότας ήταν η Ειρήνη Παπά, η οποία ήταν η αγαπημένη εκείνη την εποχή και του Σακελλάριου και του Φίνου, αλλά, όπως διηγούνταν αργότερα ο Σακελλάριος, δεν ήταν ιδιαίτερα κολακευτική για την ίδια η εμφάνισή της με σορτς στην παραλία της Γλυφάδας, όπως απαιτούσε η ταινία, κι έτσι προτιμήθηκε η από κάθε άποψη πανέμορφη και γοητευτική Άννα Καλουτά.

Ο μεγάλος τραγουδιστής της εποχής Φώτης Πολυμέρης ντουμπλάρει φωνητικά τον Αλέκο Αλεξανδράκη στο θρυλικό σουξέ "Άσ' τα τα μαλάκια σου", ενώ τη φίλη της Καλουτά, τη Φλώρα, παίζει η Λιάνα Βιτσώρη, κόρη της Νίτσας Τσαγανέα και γυναίκα του Γιώργου Οικονομίδη, που γι' αυτήν έγραψε το τραγούδι "Μα εγώ αγαπώ τη Λιάνα". Πολλοί εκείνη την εποχή νόμιζαν ότι όντως ο Αλεξανδράκης τραγουδούσε και του έκαναν πολλές προτάσεις, ειδικά από την Κύπρο, να εμφανιστεί σε νυχτερινά κέντρα. Ως ντοκουμέντο στην ταινία διασώζεται ένα πλάνο έξω από το παλιό κτίριο της Λυρικής Σκηνής, στην οδό Ακαδημίας, που αργότερα γκρεμίστηκε.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Εκείνες που δεν πρέπει ν'αγαπούν (1951)». Καταγγειλτε blog. 24 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2021. 
  2. «Εκείνες που δεν πρέπει ν' αγαπούν - retroDB». www.retrodb.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2021. 
  3. «Εκείνες που Δεν Πρέπει ν`Αγαπούν (1951)». cine.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2021. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ιάσων Τριανταφυλλίδης, Ταινίες για φίλημα: ένα αφιέρωμα στον Φιλοποίμενα Φίνο και τις ταινίες του, Εκδ. Εξάντας, Αθήνα, 2000, σελ.60

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]