Δράκουλας: Νεκρός και μ' αρέσει

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δράκουλας Νεκρός και μ' αρέσει
ΣκηνοθεσίαΜελ Μπρουκς
ΠαραγωγήΜελ Μπρουκς
ΣενάριοΜπραμ Στόκερ (μυθιστόρημα), Μελ Μπρουκς, Ρούντι ντε Λούκα, Στιβ Χάμπερμαν
Βασισμένο σεΔράκουλας
ΠρωταγωνιστέςΛέσλι Νίλσεν, Μελ Μπρουκς
ΜουσικήΧούμι Μαν
ΤραγούδιHummie Mann
ΜοντάζAdam Weiss
Εταιρεία παραγωγήςCastle Rock Entertainment, Gaumont-British Picture Corporation και Brooksfilms
ΔιανομήColumbia Pictures και Netflix
Πρώτη προβολή22 Δεκεμβρίου 1995
Διάρκεια88 λεπτά
ΠροέλευσηΓαλλία, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και Ιταλία
Γλώσσααγγλικά

Το Δράκουλας: Νεκρός και μ' αρέσει (πρωτότυπος τίτλος: Dracula: Dead and Loving It) είναι μια Αμερικάνικη κωμική ταινία του 1995, σκηνοθετημένη από τον Μελ Μπρουκς. Η ταινία σατιρίζει ταινίες που εμπνεύστηκαν από το μυθιστόρημα τρόμου Δράκουλας από τον Μπραμ Στόκερ, όπως το Ο Κόμης Δράκουλας (1931), το Δράκουλας του Μπραμ Στόκερ (1992) και το Δράκουλας, ο Βρυκόλακας των Καρπαθίων.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο δικηγόρος Ρένφιλντ (Μακ Νικόλ) ταξιδεύει σ΄ ένα κάστρο στην Τρανσυλβανία στα Καρπάθια Όρη για να παραδώσει τα συμβόλαια αγοράς του σπιτιού Κάρφαξ Άμπι στην Αγγλία στον κόμη Δράκουλα (Νίλσεν), που είναι, εν αγνοία του Ρένφιλντ, βαμπίρ. Ο Δράκουλας υπογράφει τα έγγραφα και ο Ρένφιλντ πάει για ύπνο. Οι δύο νύφες του Δράκουλα του επιτίθενται, αλλά σώζεται την τελευταία στιγμή από τον Δράκουλα. Εκείνος υπνωτίζει τον Ρένφιλντ κάνοντάς τον τρελό, εντομοφάγο σκλάβο του.

Στην Αγγλία, ο Ρένφιλντ γίνεται τρόφιμος στο άσυλο τρελών του δρα Σούαρντ (Κόρμαν), το γειτονικό οίκημα του νέου σπιτιού του Δράκουλα. Ο Κόμης συστήνεται στον γιατρό, στην κόρη του Μίνα (Γιάσμπεκ), στην υιοθετημένη κόρη του Λούσι (Άντονι), και στον αρραβωνιαστικό της Μίνας, τον Τζόναθαν Χάρκερ (Γουέμπερ). Ο Κόμης δαγκώνει την Λούσι και της πίνει λίγο αίμα. Ο γιατρός παρατηρεί την παράξενη συμπεριφορά της Λούσι και καλεί από το εξωτερικό τον καθηγητή Αβραάμ Βαν Χέλσινγκ (Μπρουκς) για να την εξετάσει. Ο Βαν Χέλσινγκ καταλαβαίνει πως η Λούσι είναι θύμα ενός βαμπίρ και πως μεταμορφώνεται αργά αλλά σταθερά σε βαμπίρ. Η Λούσι πεθαίνει, και ο καθηγητής υποπτεύεται τον Δράκουλα ως το βαμπίρ, και επίσης αναπτύσσει την εμμονή του να θέλει να εχει την τελευταία λέξη (στις λογομαχίες με τον κόμη).

Όταν η Λούσι γίνεται ολοκληρωτικά βαμπίρ, ο καθηγητής και ο Χάρκερ μπαίνουν στον τάφο της και της βάζουν ένα μυτερό παλούκι στην καρδιά. Ο επόμενος στόχος του Δράκουλα είναι η Μίνα, που έχει μεγαλύτερα σχέδια γι' αυτήν: θέλει να την κάνει την αθάνατη νύφη του. Την φέρνει στο Κάρφαξ, όπου χορεύει μαζί της και στο τέλος, της πίνει λίγο αίμα. Ο καθηγητής παρατηρεί την παράξενη συμπεριφορά της Μίνα και ανακαλύπτει δύο μικρά κόκκινα σημάδια στον λαιμό της.

Ο καθηγητής προσκαλεί τον Δράκουλα σ' ένα χορό, με σκοπό να αποκαλύψει την ταυτότητά του. Τοποθετεί έναν τεράστιο καθρέπτη στον τοίχο, καλυμμένο με μια κουρτίνα. Ο Δράκουλας χορεύει με την Μίνα, και ξαφνικά η κουρτίνα πέφτει ξεσκεπάζοντας τον καθρέπτη. Ο Δράκουλας δεν έχει είδωλο στον καθρέπτη, και όταν ανακαλύπτει το σχέδιο του καθηγητή, απάγει την Μίνα και εξαφανίζεται από ένα παράθυρο. Ο Ρένφιλντ φωνάζει στον αφέντη του να περιμένει, αλλά έτσι αποκαλύπτεται πως είναι ο σκλάβος του Δράκουλα και κλειδώνεται στο κελί του στο άσυλο.

Ο καθηγητής αφήνει ελεύθερο τον Ρένφιλντ, με σκοπό άθελά του να τους οδηγήσει στο λημέρι του Δράκουλα. Εκεί, ο Δράκουλας είναι έτοιμος να δαγκώσει την Μίνα και να την κάνει ολοκληρωτικά τη νύφη βαμπίρ του. Ο δόκτωρ Σούαρντ, ο καθηγητής και ο Χάρκερ μπαίνουν στο λημέρι και μονομαχούν με τον Δράκουλα. Ο καθηγητής βγάζει στορ από ένα παράθυρο για να περάσει το φως του ηλίου, και ο Δράκουλας αρχίζει να καίγεται. Μεταμορφώνεται σε νυχτερίδα και κρύβεται στο σκοτάδι της οροφής.

Ο Ρένφιλντ ανοίγει μια τρύπα στην οροφή για να αφήσει τον Δράκουλα να δραπετεύσει. Όμως, το φως του ηλίου μπαίνει στην τρύπα και καίει τον Δράκουλα που γίνεται στάχτη. Ο Ρένφιλντ σχεδιάζει ένα χαρούμενο πρόσωπο στις στάχτες και αρχίζει να κλαίει. Ο Χάρκερ φεύγει με την Μίνα και ο Ρένφιλντ γίνεται ο σκλάβος του δόκτωρα Σούαρντ. Ο καθηγητής μένει, και φωνάζει "Πιούσστα" στις στάχτες, για να δείξει πως είπε την τελευταία λέξη. (Αργότερα, μετά το τέλος των credits, ο Δράκουλας λέει την τελευταία λέξη).

Διανομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατάλογος με ταινίες που σατιρίστικαν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]